Nou, zoals de titel al zegt (sorry voor de dt haha). Hoe word jij meestal ingeschat? Positief of negatief? En klopt dat, of hebben mensen het vaak verkeerd? Ik krijg dus de laatste weken constant te horen dat ik zo rustig, lief en aardig ben Terwijl ik mezelf eerder als druk, sarcastisch en gemeen zou omschrijven. Ik heb bijvoorbeeld echt hele lullige humor. Mensen zijn zo gewend dat ik altijd sarcastische gemene opmerkingen maak, dat ze het niet door hebben wanneer ik iets echt meen haha. En als ik eenmaal op de praatstoel zit, dan praat ik maar door, over de meest onzinnige dingen. Ook als ik zie dat het mensen eigenlijk helemaal niet interesseert, ik blijf gerust doorgaan Maar goed. Opeens vindt iedereen me dus aardig, lief en zorgzaam. Maar waarom dan?! Oké, dat ik vaker nee moet zeggen dat kan wel kloppen. En ik ben bang om mensen boos te maken. Maar afgezien daarvan... vind ik mezelf gewoon niet lief
Ik gebruik standaard Jip en Janneke taal. Daardoor lijkt het of ik “simpel” ben, maar ik ben veel slimmer dan men van me verwacht.
Ik krijg vaak te horen: " ik dacht dat je een vreselijke bitch was, maar je bent hardstikke aardig." Tja...zo zit mn gezicht het lekkerst zeg ik altijd maar.
Ik word altijd aardig en slim ingeschat. Oh en beleefd. Dit klopt ook wel, alhoewel ik soms heel sarcastisch kan zijn, maar dat ligt aan mijn bui .
Ik word vaak dommer ingeschat dan ik ben. Ik heb adhd en waarsch asperger, ik zie soms verbanden niet die voor anderen logisch zijn, snap grapjes niet of laat dingen vallen of ik loop lang te zoeken naar iets dat voor mijn neus ligt. Hierdoor ben ik ook onzeker in sociale situaties. Ik schijn gewoon een normale intelligentie te hebben, maar ik twijfel zelf ook wel eens als ik voor de zoveelste keer mijn koffie omstoot...
Eigenlijk weet ik niet hoe ik door mensen wordt ingeschat. Ik denk dat ik een kleiner hartje heb dan dat mensen van mij denken. Ooit moest mijn moeder mij in 1 woord omschrijven en dan hoop je dat ze zegt: 'lief' 'zorgzaam' 'trouw' Maar dat werd dus 'perfectionistisch' Vond ik toch wel slikken. Ik weet inderdaad dat ik perfectionistisch ben, maar dat dat de boventoon voert is toch wel confronterend. Het is inmiddels alweer wat jaartjes geleden en ben ik daar hopelijk wel in veranderd. Ik zal m'n man eens vragen
Ik krijg regelmatig te horen, dan wel via via, dat ‘men’ geen hoogte van mij krijgt. Ik kijk de kat uit de boom, dat zal het misschien zijn en ik heb van mijzelf geen “lachend” gezicht. Eerder dromerig. Ik lijk heel langzaam maar doe dingen best snel en effectief. Men denkt ook dat ik veel geduld heb, en miss is dat ook wel zo, maar ik zou nog wel wat meer willen. Ook denken ze dat ik zo mee kan doen met expeditie robinson, maar ik denk dat ik echt ubersjagrijnig wordt als ik al een maaltijd zou moeten overslaan. Vrienden van mijn man denken allemaal dat ik heel groot ben, terwijl ik 1.73 lang ben. Zijn ook altijd eerst een beetje bang voor mij.
Pfoe.. dat ligt er echt aan wie je het vraagt. Ik reageer sterk op hoe anderen op mij reageren. Ik kan keihard zijn, maar ook heel lief voor mensen. Het is maar net wat ik vind wat je verdient.
Mensen denken altijd dat ik arrogant ben ik kan de klok er op gelijk zetten dat ze na 30 min zeggen, " joh ik dacht echt dat je zo arrogant was, maar wat ben je toch totaal het tegen overgestelde" Mijn onzekerheid komt waarschijnlijk nogal arrogant over. Mensen denken ook vaak in eerste instantie dat ik dom ben. Dat is omdat ik mij vaak afzijdig hou als ik mensen net leer kennen. Zelf omschrijf ik mij als inteligent, super sarcastisch, zo sarcastisch dat mensen altijd denken dat ik het meen, ( dat maakt het dan vaak extra leuk) en zorgzaam.
Hmmm ik denk niet zo benaderbaar. Mijn uitstraling is over het algemeen niet heel vriendelijk. Komt denk ik vooral door mijn donkere wenkbrauwen enzo. Als mensen mij kennen krijg ik vaak te horen, oh je bent best aardig bahaha nou bedankt
Ik ben vrij gesloten van mezelf, dat wordt vaak verward met verlegen. Ook denken mensen vaak dat ik 'klein en schattig' ben, maar ik ben meer 'klein en fel'. Vrijwel iedereen schrikt er van als ik mijn felle kant laat zien, omdat ze dat niet van mij verwachten, haha.
Volgens mij denken mensen altijd slim, aardig, betrouwbaar, zorgvuldig (komt door mijn bril). Laatste klopt niet echt maar oke En trouwens wel open en benaderbaar. Vind zelf altijd vervelend als mensen in eerste instantie afzijdig, arrogant en ongeïnteresseerd overkomen. Dan weet ik niet wat ik ermee moet
Ik krijg vaak te horen dat ik een ondeugende en vrolijke uitstraling heb. Dat laatste herken ik wel... Ik heb veel plezier in mijn leven. Dat eerste, tja geen idee
Als ik mensen opparvlakkig ken laat ik mezelf niet echt zien en ben ik dus ook vaak sarcastisch en maak lullige grapjes. De eerst indruk die mensen vaak van mij hebben is dat ik stug en niet zo aardig ben, heb ook wel eens gehoord dat mensen vonden dat ik kapsones heb of dat ik arrogant ben maar dat komt doordat ik niet snel met vreemden hele gesprekken ga voeren, ik ontwijk contact dan een beetje omdat ik daar ook geen behoefte aan heb. Maar als je aan mijn echte vrienden vraagt hoe ik ben zullen ze zeggen dat ik lief, vrolijk, behulpzaam, zorgzaam en gezellig ben (en dat klopt ook wel!).
Ik word ingeschat als onverstoorbaar, zeer standvast, altijd rustig. Mensen moesten eens weten wat voor een chaos het soms in mijn hoofd is. Maar eigenlijk is het ook wel prettig om zo ingeschat te worden. Ik stoor me er verder niet aan en de mensen die echt belangrijk voor mij zijn weten wel beter.
Als vriendelijk, sociaal en stuntelig Als ik mijn man mag geloven ook slim, zorgzaam, grappig en knap maar ja.... hij heeft ervoor getekend dus hij moet dat wel zeggen Hihi Mijn ex schoonfamilie vonden mij voornamelijk arrogant als ik iets niet ben!
Ik kom vaak "lievig" en meegaand over. In werkelijkheid ben ik dat eigenlijk niet. Ik weet precies wat ik wel/ niet wil. Doordat mensen een andere indruk van me hebben, krijg ik dingen vaak voor elkaar ( want wie kan zo'n vriendelijke, aardige dame nou iets weigeren, haha).