het onderwerp spreekt vast voor zich. ik vind het soms echt lastig, we kregen laatst voor zijn verjaardag kleding cadeau, heel lief uitgezocht enzo maar ik vond het echt lelijk! het ligt dan ook in een tasje op zolder bij de kleding die hem te klein is, dit ga ik mijn zoon echt nooit aandoen. maar ik voel me er knap lullig onder! (en aangeven dat we het niet mooi vinden vond ik geen optie, de persoon in kwestie kwam er zo enorm trots mee dat ze bij de zeeman speciaal voor hem dit uitgezocht had) ik begrijp heus dat iedereen zijn eigen voorkeuren en financieen heeft, en dat de een bij de zeeman koopt en de ander bij Mexx. nou vind ik de kleding van villa hap, mexx e.d belachelijk duur en dat koop ik dan ook niet. de kleding van de wibra e.d. vind ik kwalitatief en qua pasvorm vaak knudde, en ook de kleurstellingen en opdrukken vind ik vreselijk. Ik wil hiermee niemand beledigen hoor, maar het is niet mijn smaak. Wij kopen voornamelijk bij de Hema of H&M, daarvan vind ik de kleuren vaak veel mooier en het past veel beter. eerst dacht ik dat als hij eenmaal geen baby meer zou zijn, je van die cadeautjes af bent, maar dat blijkt dus niet zo te zijn wat doen jullie als je kleding krijgt die je echt heel lelijk vind? en bij speelgoed, speelgoed wat kwalitatief zo slecht is dat het nog net niet spontaan stuk gaat als je ernaar kijkt(en dus eigenlijk ook gevaarlijk is als het stuk gaat)?
ook in de "past niet" bak..... bij h&m mag je nog wel ruilen als je aangeeft dat je het gekregen hebt.
Ik vind het ook heel lastig altijd tegen mijn ouders en schoonouders zou ik het wel zeggen en tegen goede vrienden ook maar mensen die iets verder weg staan durf ik het meestal niet,vooral als ze het zelf helemaal geweldig vinden...ik had het laatst ook..ze belde me zelf op wat mijn smaak is..dus ik zei lekker meisjes achtig,dat hele harde rose staat haar heel goed...nee kwam ze met een jongens spijkerbroekje en een bruinbroekje met een saai bruin truitje...ik vond het zo moeilijk om er wat van te zeggen...gelukkig mocht ik het in die winkel ruilen...ik voelde mij wel erg lullig maar anders was het ook op zolder beland...
ja lastig is dat he... om die reden geef ik zelf zelden kleding cadeau, tenzij iemand heel duidelijk heeft aangegeven wat ze mooi vinden. mijn schoonouders zijn nogal van goedkoop, hoe goedkoper hoe beter. dus speelgoedauto'tjes die in scherpe stukken breken als ze er 1x op staan of mee gooien, kleding die na 1x wassen er enorm verkleurd uitziet, etc. Maar dat is hun way of life, ze lopen zelf ook in 10 jaar oude kleding rond, ookal is het al flink verwassen, sokken met gaten gooi je niet weg maar lap je weer op... en juist dan vind ik het vrijwel onmogelijk om te zeggen dat ik zulk speelgoed en kleding niets vind dan heb ik echt het gevoel dat ik ze enorm zou beledigen. anderzijds vind ik ook dat zij zich meer in ons zouden verdiepen, als zij zien waar onze zoon in rondloopt en wat voor speelgoed hij heeft, kunnen ze ook wel bedenken wat wij mooi vinden toch? (of ernaar vragen)
Ik weet niet of je zoon naar de oppas ofzo gaat, ik doe kleertjes die ik niet mooi vind voor reserve bij de oppas en ook in de luiertas zitten 2 setjes die ik niet mooi ( lees afzichterlijk) vind. Gebruik je waarschijnlijk nooit en is gauw te klein! Overigens, ik zou het ook niet zeggen als ik iets niet mooi vind. Zeg dan glashard. Prachtig!
ik begrijp ook niet zo goed hoe mensen er vanuit kunnen gaan dat een ander jouw voorkeur net zo mooi vind. ik heb dat zelf eigenlijk nooit zo gehad, ik heb altijd al gehad dat ik me heel goed besefte dat iedereen een andere smaak heeft, en dat je niet als ontvanger van het cadeau gaat zeggen dat je het niet mooi vind! mijn zoon gaat (helaas in geval van de kleren haha) niet naar de opvang dus hier geen lelijke kleren in z'n tas hihi
Als je het niet kan ruilen en het niet durft te zeggen dat je het niet mooi vindt: Gewoon de kleren 1 keer aandoen, een foto maken en dan zien de mensen dat je het wel waardeert dat ze een cadeautje hebben gegeven... Als ze dan foto's kijken o.i.d. dan zien ze toch dat het een keertje gedragen is... Of je kan het natuurlijk eerlijk zeggen, mochten ze weer eens iets willen geven. (hier houd ik zelf meer van, gewoon eerlijk zijn) Geef je smaak goed door óf stel voor dat je een bon of geld leuk vindt!
Ik geef zelf altijd een bon van prenatal ofzo ( of iets anders wat ze gevraagd hebben.. omdat ( zoals je zelf ook al zegt ) niet iedereen de zelfde smaak heeft qua kleding en andere dingen, ik zou het zelf ook erg moeilijk vinden om het te zeggen en ik zou het niet eens durven... ... En met zo'n bon kunnen ze zelf uitzoeken wat ze willen... ik was er zelf ook nooit zo blij mee met kleertjes die ik kreeg ( en ik vond ze niet mooi ) en ik weet dat het allemaal lief bedoeld is maar ja smaken verschillen ...
haha moest eerst lachen van herkenbaarheid, maar eigenlijk is het best een triest probleem. Wij krijgen ook wel afzichtelijke setjes, van die hele sombere kleuren en lelijke opdrukken. Ik heb 1 setje 1 keer aangedaan en daarna weggemoffeld tot het echt niet meer pastte. (maatje 50m dus ging snel). Er hangen nog wel dingen in de kast die ik echt lelijk vindt, alsof ze 20 jaar geleden in de winkel hingen. Ik weet nog niet goed wat ik daarmee ga doen. Misschien aantrekken als we bij die mensen op visite gaan, zodat ze zelf kunnen zien hoe lelijk het is
Ja, inderdaad 1x aantrekken en er gauw een foto van maken en aan de gulle gever laten zien! Daarna onderop de stapel en eventueel nog in de luiertas als reservesetje... Ik vind het ook altijd zo zielig, want die mensen hebben toch waarschijnlijk ook hun best gedaan om iets moois (in hun ogen) uit te zoeken en dan vind ik het zo ondankbaar als het dan nooit gedragen wordt...
Ik heb ook vanalles gekregen wat ik echt afschuwelijk vind. Ik stop dat dus ook in de luiertas als reservekleding of als het comfortabel is, voor in bed.... Ik koop ook zelden kleding voor iemand, ik weet dat ik zelf veel blijer ben met een bon dus dan koop ik dat voor een ander ook. Ieder zijn smaak!
tsja ;lastig... Hier komt er nog een probleem bij: Thomas is 8,5 week te vroeg geboren en is dus erg klein. Maar mensen realiseren dit zich dus niet en komen dus aan met veeel te grote kleertjes ('op de groei'), waar hij nog lang niet in kan.. Zul je net zien dat tegen de tijd dat hij in al die warme truitjes kan dat t dan hartje zomer is.... En dan nog lelijk ook... Nee dan liever de goede maat en lelijk, daar groeit ie tenminste lekker snel uit! Ook zoiets: ik kreeg laatst echt een enorme knuffelbeer! Hardstikke leuk, maar ik kan 'm dus nergens kwijt! Echt veel te groot! Is ook niet over nagedacht... We hebben dan wel een nieuw huis, maar zo groot wonen we nu ook weer niet...
Precies, hier heb ik ook een verschrikkelijk setje bij het kdv liggen als reservekleertjes. En soms als ik die dag haar fruit en groenten geef die hartstikke afgeven, trek ik haar ook zo'n lelijk pakje aan. Jammer dan dat die vlekken er niet meer uitgaan. Verder durf ik ook nooit zo te zeggen dat ik het foeilelijk vind, terwijl ik zo'n pakje uitpak, denk ik bij mezelf 'lachen, probeer enthousiast te doen en uit je ogen te kijken alsof je het leuk vindt'. Of een foto maken, opsturen en het pakje in de zak van Max. Vaak zeggen mensen er nog bij van 'oh, ja ik heb wel goed gegeken wat jouw smaak is...en dan is het iets wat totaal niet mijn smaak is. En ja, ik hoef echt geen dure merkkleertjes, maar die goedkope grabbelbakkentroep daar heb je ook niets aan. Kreeg een lading rompers, elke keer bij het verschonen, sprongen de drukknopen er gewoon af. Hadden ze beter 2 goede, duurdere rompertjes kunnen kopen van een beetje kwaliteit, dan 6 van die shitdingen, want ik nam niet eens de moeite ze te wassen, gooide ze aan het eind van de dag gewoon weg.
Ik ken het probleem helaas en ik durf ook niet te zeggen dat ik het lelijk vind. Ik heb ook leuke kleertjes gekregen die ik haar niet kan aantrekken, omdat ze of te klein zijn, of te groot waardoor het seizoen niet meer klopt. Ik heb die kleding, speelgoed en schoentjes in een doos gestopt en geef ze "door" aan mensen waar ik niet zo close mee ben. Bij ons worden er momenteel heel veel kindjes geboren en het is ook traditie dat je bij iedereen op kraamvisite gaat (vanuit de Turkse cultuur) of je nou close met ze bent of niet. Als ik denk ik heb niet echt iets met die mensen, dan neem ik gewoon iets uit die doos mee. En als ik niets meer kwijt kan uit die doos, dan gaat het in de inzameltas voor hulp aan de armen. Ik trek het mijn meisje niet aan in ieder geval. Voor vrienden of familie koop ik ook vrij weinig kleding. Ik ben meer van de kadomanden. Meestal valt een mand met badspulletjes of speelgoed of wat dan ook, in ieder geval iets met een thema, wel goed in de smaak.
Ik herken het ook... Wat ik meestal doe is de kleertjes bewaren totdat ze weer op visite komen en dan juist die kleren aantrekken zodat ze zien dat je zoon of dochter het wel aanheeft... Als ze het eenmaal hebben gezien denken ze toch automatisch dat het gedragen word en dus daarna verdwijnt het hier ook op zolder bij de te kleine kleding! (of soms in de prullenbak als ik het te lelijk vind om te bewaren )
Bij Zeeman doen ze meestal ook niet moeilijk als je verjaardags cadeautjes komt ruilen! Groetjes Missmama
Ohhh, zo herkenbaar! Als ik ergens op kraamvisite ga bel ik van te voren altijd op om te vragen wat mensen graag nog willen hebben, als ze het niet weten stel ik vaak een bon voor. Ik merk dat veel mensen het genant vinden om geld te vragen (zou ik zelf ook nooit doen, maar diep in mijn hart had ik dat wel gewild zodat ik iets heel moois kon kopen -> kinderstoel bijv., maar heb dat nooit gedurfd) dus vraag ik het zelf; "Wil je misschien geld om ergens bij te leggen bijvoorbeeld?". Als mensen kleertjes vragen, vraag ik altijd naar welke maat de voorkeur uitgaat en dan hoop ik maar dat ze het niet lelijk vinden.... smaken verschillen nu eenmaal en oja, dat heb ik gemerkt ook toen Sharon geboren was.... Qua kleertjes kregen wij eigenlijk geen vreemde dingen, over het algemeen veel licht- & donkerroze en dat staat haar super. Nee, pasgeleden was ik bij mijn schoonmoeder en die vroeg of we nog bepaalde kleertjes wilden voor Sharon. Ik ben al tijden op zoek naar een tshirt met lange mouwen in het rood (dus ECHT rood, niet dat neppe, maar een beetje donkerrood, niet bordeaux, niet oranjerood etc, nee rood) in maat 62. Dus ik zei tegen SM: "Nou, mocht je toevallig een rood shirt tegenkomen in maatje 62 met lange mouwen hou ik mij aanbevolen, want ik zoek er al zolang naar!". Belt ze 3 dagen later op: "Nou, ik heb een t-shirt voor je hoor!". Ik helemaal in de gloria. Een weekend daarna wij naar mijn schoonouders, geeft ze mij een tasje, wat zit erin? Een legging, een bodywarmer en een legging in het... tja... hoe moet ik de kleur omschrijven? Beetje oranjerood. Nouja. Nu maakt de kleur mij niet uit, maar raad eens in welke maat ze het gekocht had? 92. 92? Onze dochter is 4 maanden en draagt maatje 62! "Ik had het verkeerd begrepen" zei ze... Naja, net wat ik zeg, ze bedoelt het enorm goed, maar hier moest ik toch even op mijn hoofd krabbelen, ze heeft zelf 3 kinderen! Ok, ze zijn wel wat ouder, maar toch... dus tegen de tijd dat mijn dochter dit kan dragen is ze 2 jaar én waarschijnlijk te koud, want het tshirt heeft korte mouwen. Vind het wel heel lief, maar een beetje jammer.... En iedereen komt ineens met die pluche smurfen aan. Heel lief, maar ik hou niet eens van smurfen in mijn mooie meisjeskamertje Ik voel me nu echt vreselijk ondankbaar, en zo kon ik waarschijnlijk ook wel over, dit is absoluut niet mijn bedoeling hoor.. ben enorm blij met alles wat we gehad hebben, alleen bovenstaand verhaal vind ik jammer...
Ohja, en toen ik zei dat ze nu in maatje 62 zat zei mijn schoonmoeder; "aahhhh joh, de broek valt klein! Want het is een legging!" Huh?
Hahahaha geweldig en zo herkenbaar! Ik kreeg een heeeeeeeele leuke wollen polo van River Woods van mijn schoonmoeder! Precies mijn smaak maar maat 9 maanden en mijn zoontje is van 4 december... Dus ik zeg hmm 9 maanden? Dat past hem dus in september. Zegt ze wat maakt dat uit? Ik zeg nou het is wol... Plus ja wol voor een baby...? Ik krijg er zelf al de kriebels van als ik eraan denk. Ik vrees dus dat hij voor de show in de kast blijft hangen.
herkenbaar Ik heb ook een paar erg foute kledingstukjes gekregen...had ze maar op marktplaats gezet maar zelfs voor 50 eurocent moest niemand het hebben....... Dus die gaan naar het Emmaus... Oja...heb ook eens rompertjes gehad van mijn schoonmoeder , maar geloof me: er paste niet eens een hamster in, zo klein als die waren.. Vroeg me toen echt af waar ze die in godsnaam gevonden had...zaten niet eens labeltjes met wasvoorschrift/maat ofzo in... Die zijn de vuilnisbak ingegaan want daar had gewoon niemand wat aan. Maar voor 90% krijg ik gelukkig hele toffe kleertjes/spulletjes