Ik ben benieuwd hoe jullie hierin staan. Onze dochter gaat als alles goed gaat vanaf februari naar school. Ze is geboren met een zeer ernstige afwijking waardoor zij een stoma heeft en nooit zindelijk zal kunnen worden ( de komende jaren in ieder geval niet). Je ziet dit op het eerste oog niet. Daarnaast loopt ze wat anders omdat ze door een hoop fouten in het ziekenhuis een heup heeft die niet meer in de kom blijft zitten, voor de lange afstanden heeft ze een stoere roze rolstoel. Juist omdat je op het eerste oog niet ziet dat ze een stoma heeft en een luier draagt willen we dit graag uitleggen aan de klas en ouders zodat er geen spookverhalen komen wanneer iemand ziet dat ze een stoma/luier heeft. Ze is er bovendien zelf heel open over, ze weet niet beter en het hoort bij haar. Ze weet dat andere kindjes geen stoma hebben. Nu hadden mijn man en ik het erover laatst hoe we dit kunnen vertellen zonder dat het een heel moeilijk verhaal gaat worden en ik ben benieuwd hoe jullie dit aan zouden pakken. Ook hoe jullie hierop zouden reageren als ouders van klasgenootjes. Ze is verder gewoon een heel normaal peutertje maar wel heel kwetsbaar met nog heel veel opnames en operaties in de toekomst, dit is ook een reden dat ik er open over wil zijn zodat er begrip is wanneer ze afwezig is voor langere tijd.
Is het geen idee om tijdens de eerste klassenavond er wat over te vertellen? Vaak is er in het begin van het jaar een informatie avond. Misschien in overleg met de leerkracht mogelijk om dan wat uitleg te geven? Ik zou er gewoon op reageren. Het is zo en het is vervelend genoeg voor jullie, maar daar heeft een ander toch niks van te vinden? Lijkt me ook niet dat het van invloed is op de andere kindjes.
Ik vind het vooral lastig omdat ik als de dood ben dat kindjes haar zullen pesten of dat ouders het 'eng' vinden en er daarom niet op de juiste manier op reageren wanneer hun kind er iets over vraagt of zegt. Klassenavond is inderdaad wel een idee.
Gewoon door de juf laten vertellen op kinderniveau. En dan een briefje mee laten geven voor de ouders "Vandaag hebben we uw kind geïnformeerd over een nieuwe leerling die ..." Dan weet iedereen hoe en wat, maar maak je het ook niet al te groot.
Misschien kan de juf een prentenboek voorlezen, bv Karel en zijn nieuwe vriendje. Vaak spreekt zo'n boek voldoende tot de verbeelding van jonge kleuters. En jonge kinderen zijn flexibel en ruimdenkend, waardoor ze jullie dochter ws niet als anders zullen zien. Het is denk ik maar net hoe de juf er mee om gaat. En idd evt een briefje mee voor de ouders, met evt als tip thuis het boekje ook met hun kind te lezen. En mochten ouders vragen hebben over jullie dochter, ze altijd bij de juf of jullie terecht kunnen.
Mijn dochtertje draagt contactlenzen en dat is uitlegt aan de kinderen op een hele simpele manier door de juf. Verder is er een simpel briefje meegegaan naar de ouders. Ook stond daarin dat ik geregeld aanwezig ben om te controleren of haar lenzen er nog inzitten en eventueel te zoeken als ze er een kwijt heeft gemaakt. En als ze vragen hadden mochten ze die aan mij stellen. Ik vond het een fijne manier om zo deze boodschap over te brengen.
Wij kregen hier een mail via Digiduif (het digitale portaal waarmee school communiceert naar de ouders) van de ouders van een kindje wat één en ander mankeerde. Heel duidelijk, heel open. En ook op school hangt er een brief -maar dit omdat het erg belangrijk is dat er gelijk ingegrepen wordt als er wat mis gaat. Wat bij een gezond kindje weggewuifd wordt, is bij dit kindje mogelijk levensbedreigend. Gewoon open en duidelijk. Ik denk dat het wel goed komt. Kinderen accepteren veel, zeker met een simpele, duidelijke uitleg.
Ik zou sowieso even overleggen met school/leerkracht. Wij hadden wel een informatie avond, maar niet gelijk in februari. Daarnaast zijn er veel ouders niet bij zo'n avond. Ik zou proberen te voorkomen dat mensen het uit 2e of 3e hand horen, doordat je dan kans hebt dat het verkeerde verteld wordt. Wij hebben op school bijv een klassenouder die alle emailadressen etc beheert en alle bijzondere informatie verstuurd aan alle ouders. Dan zou je dus op die manier alle ouders via een email kunnen bereiken, naast een juf die het aan de kindjes uitlegt. Of vragen of de juf aan alle kindjes een briefje wil meegeven.
Bedankt voor jullie adviezen, hier kan ik echt wat mee. Bij de intake hadden we al aangegeven dit nirt geheim te willen houden dus de afspraak is dat we bij het volgende gesprek gaan bespreken hoe we dit aanpakken naast het kijken welke de zorg de school kan leveren.
Ik denk dat je je echt niet druk hoeft te maken om andere ouders. ik denk echt dat alle ouders wel begrip voor jullie situatie zal hebben. Misschien wel handig als de kinderen het weten, maar dat is aan jullie. Dan kan er misschien alsnog een briefje naar ouders, zodat ouders rekening kunnen houden met eventuele opmerkingen van de kinderen en het extra uit kunnen leggen aan de kinderen. Het zal vast goed gaan meid! Spannend hè, dat de schooltijd eraan komt. Hier nog zo'n 10 weken en dan gaat mijn kleine meid ook naar school.
Het lijkt mij extra spannend voor jullie dat jullie dochter naar school gaat. Zoals hier aangegeven is een open en duidelijke boodschap op niveau van de kinderen afdoende. Ik zou even met school overleggen op welke wijze er met de ouders wordt gecommuniceerd. Wij ontvangen een nieuwsbrief van de school en zou het fijn vinden wanneer zulke info wordt gedeeld. Wanneer mijn kind dan met vragen thuiskomt of opmerkingen heeft, kan ik thuis ook dingen uitleggen.
Ik denk dat je je op deze leeftijd geen zorge hoeft te maken over pesten. Ze zijn nog zo jong en accepteren mensen en dinge vaak gewoon zoals ze zijn. Bij mijn dochter in de klas zat een jongen met een zeer ernstige hazenlip, die gexurenxe het jaar meerdere keren werd geopereerd. Iedereen leefde juist heel erg met hem mee en niemand zei iets negatiefs. Wij hebben op school geen ouderavonden. Ik zou even met de juf of meester overleggeb. Misschien kun jij het op de eerste dag eveb kort aan de kindjes uitleggen? Bij ons is het gebruikelijk dat de ouders op de eerste dat een uurtje mee de klas in gaan. Hoe dan ook, ik snap je zorgen, maar denk echt dat het wel mee zal vallen!
bij mijn dochter in de klas zit ook een kindje met een probleem is 7 jaar graagt luiers heeft paar week terug zware operatie gehad en zoals ze de kinderen in de klas hebben uigelegt plast ze nu uit een buisje wat er precies aan de hand is weet ik niet precies maar het meisje word niet gepest kinderen gaan er heel makkelijk mee om
Ik denk dat het inderdaad belangrijk is dat de ouders ook op de hoogte zijn. Vorig jaar zat er een kindje in mijn dochters klas die duidelijk iets mankeerde, maar niemand van de ouders wist wat. Ondertussen kwam mijn dochter wel naar huis met allerlei opmerkingen en vragen die ik niet voldoende kon uitleggen omdat ik zelf niet wist hoe het zat. Ik vond dat best vervelend omdat ik mogelijks verkeerde informatie gaf aan mijn dochter. Ik wist immers niet wat er exact klopte van haar verhalen.
Pfff echt mega spannend! Gevoelsmatig weet ik dat het goed komt, ze staat haar mannetje wel maar het is toch weer een stukje loslaten en dat is bij een 'zorgenkindje' nog net wat moeilijker dan het bij mijn gezonde dochter was.
Hoi, Hier een kleuterjuf: inderdaad gewoon vertellen of briefje meegeven. Vooral op een luchtige manier vertellen. Kleuters zijn heel erg goed in het accepteren van bijzonderheden van andere kinderen. Momenteel een kindje met Down syndroom dat niet zindelijk is ( is natuurlijk wel heel wat anders) maar de medeleerlingen vinden het niet eens apart of anders, het hoort er gewoon bij. Een jongen in groep 7 die door een medisch probleem niet zindelijk is en vanaf de kleutertijd daar open over geweest, geen enkel probleem. Toen een nieuwe leerling in groep 6 erbij kwam en nare opmerkingen maakte kwam bijna de hele klas voor hem op. Het zou wel heel goed voor je kind zijn als het een extra dosis zelfvertrouwen heeft in zo'n situatie. Dat dwingt meteen respect en acceptatie af bij andere kinderen.
Het is ook meer dat ik op termijn bang ben voor pesten als we er niet vanaf het begin af aan open over zijn. Ik ben van mening dat wanneer je het direct aankaart op een duidelijke manier er niets aan de hand is maar was daarom benieuwd hoe jullie daar in staan
Wat goed dat ze er zo mee om gaan, dat is ook een beetje wat onze dochter te wachten staat uiteindelijk.
Dit dus precies, ik wil "spookverhalen" voorkomen en wil ook dat ouders gewoon met vragen naar ons toe kunnen komen omdat wij er open over zijn geweest naar de ouders toe. Denk en hoop dat we hiermee voorkomen dat het een ding wordt later.