Moeder doodsbang voor dochter: Chloe Peck (35) uit het Britse Ipswich weet zich geen raad met de woede-aanvallen van Macey. Dagelijks word ik twee tot drie keer aangevallen. Dan moet ik me gaan verstoppen in een kamer tot ze kalmeert. De ene minuut is ze een engel, de andere jaagt ze mij de stuipen op het lijf. Ze slaat me, schopt me, gooit dingen naar mij en scheldt me uit. Ze komt al tot mijn schouders, ik heb de kracht niet om haar tegen te houden. Ze kan tegelijkertijd zo lief zijn, mensen geloven me zelfs niet als ik hen vertel dat ze plots in een duiveltje kan veranderen.Lange tijd was er niets aan de hand. Vraag me niet waarom, maar tijdens de schoolvakantie van twee jaar geleden veranderde alles. Letterlijk van de ene dag op de andere transformeerde ze van een lief en blij kind in dit monster. Ik had haar iets banaals geweigerd en ze ging compleet door het lint. Ze begon te schreeuwen en tegen mijn benen te schoppen. Ze maakte zo veel herrie dat een buurman kwam vragen of alles wel in orde was. Het was een schok.Telkens als Chloe haar dochter iets verbiedt, gaat het mis. In januari zat ik in mijn ochtendjas aan de ontbijttafel. Het ging over iets minuscuuls, maar ik had nee gezegd tegen haar. Plots besloop ze me en begon ze me met mijn eigen koord te wurgen. Ik schreeuwde om hulp en kon moeilijk adem halen, angstaanjagend gewoon. Zij is diegene die mij wil controleren, niets kan haar kalmeren, besluit Chloe. Jeetje... Stel je voor dat je bang bent voor je eigen kind. Ik kan me gezien de situatie voorstellen dat je constant in een spanning leeft maar ik krijg uit het artikel niet de indruk dat ze er hulp voor zoeken?
Wat een sensatieverhaal. Ik zou deze mevrouw aanraden om ipv de media, heel snel hulp voor haar en haar dochter te zoeken.
Meestal zoeken mensen de media niet zelf op, maar komt de sensatiegeile media wel op hen af, of ze bedenken er een leuk verhaal bij Ik heb familie in I.ps.wich, dus wonen sowieso rare mensen daar
Oh mijn god die is idd rijp voor het gesticht. maar even serieus. Als dit waar is waarom zit dat kind dan niet bij een psychiater. Uit het verhaal lijk ik op te maken dat het nog om een heel jong meisje gaat. Beter nu hulp dan dat het straks echt mis gaat. Zielig voor dit kind dat ze niet de juiste hulp krijgt om toch wat van haar leven te kunnen maken.
Ik mag hopen dat het niet echt om de moeder en dochter op de foto gaat. Het zou echt heel erg zijn als de dochter voor iedereen herkenbaar is Triest verhaal verder; ik hoop dat ze de juiste hulp krijgen.
jawel helaas is dit echt. Maar moeders heeft een FB account en gaat helemaal los op de kranten. Single mum terrified of own child, 9, who subjects her to violent physical attacks - Mirror Online https://www.facebook.com/little.miss.sparkle?fref=nf
Dit doet me denken aan CD - een stoornis die o.a. gepaard gaat met agressie . Verschrikkelijk als je kind dit heeft. Ik weet niet of het zo is, het meisje in het stukje... maar toch. Ik kende deze ziekte eerst ook niet, maar hoorde er over in het programma Blootgewoon - Blootgewoon: Moeders vs kitesurfers | Uitzending NPO Gezond | De gezondheidsportal van de NPO - Vrienden van Tom. (zie dat de stichting later negatief in het nieuws kwam - maar de aflevering maakt wel wat duidelijk) . Mogelijk is dit een schreeuw om hulp van moeder? Ik hoop dat ze in elk geval goede hulp/begeleiding krijgen.
Als het waar is, moet ze echt hulp krijgen. Maar niet alleen de dochter. Het klinkt echt als een psychische aandoening of misschien wel een enorm trauma. Hoe dan ook, hopelijk krijgen ze hulp nu.
Heel erg herkenbaar... Ik werd vroeger regelmatig afgetuigd door mijn broer - waarbij mijn moeder doodsbang er vandoor ging en zei: waarom maak je hem dan ook zo boos, je weet toch hoe hij is? En dat ze zelf gewoon zat te trillen als een rietje. Zo irritant als je als klein meisje op moet komen voor jezelf en volwassenen te chickenshit zijn. Ik ontplof gewoon bijna zelf van plaatsvervangende woede. Sowieso dat je als ouders zijnde bang van je eigen kind bent of je laat mishandelen door je eigen kind. Pfffff. Lame. Ik ben door mijn verleden een beetje erg bevooroordeeld maar vind wel dat deze moeder 'even' grip op zichzelf moet pakken en eens een beetje beter haar best moet doen. Dat je kind zich als een nachtmerrie gedraagt; oké, prima, maar doe daar dan wat aan. Zoek hulp, zoek het bij het kind, bij jezelf, bij de maatschappij, maar zoek hulp en zorg dat het goed komt. Dat ben je als ouders zijnde toch wel verplicht tegenover je kinderen en de maatschappij waar die kinderen in terecht gaan komen. Als je niks doet, wordt het erger. Of zoals ze bij steunpunt huiselijk geweld zeggen: het houdt niet op, niet vanzelf