Heeft iemand van jullie ervaring met co-ouderschap? Ik bedoel verblijfsregeling waarbij kind 50% bij mama en 50% bij papa verblijft. Wordt dit tegenwoordig ook door de rechter opgelegd indien de moeder dit niet wil? Het is zo dat de moeder enige mate van vrijheid heeft mbt verhuizing bijvoorbeeld, indien er sprake is van een omgangsregeling. Ook als niet alle belangen parallel lopen zal een rechter in 99% van de gevallen vervangende toestemming voor verhuizing verlenen indien de vader zich ertegen verzet. Als omgang voortgezet kan worden (ookal zou dat 1 dag minder per week betekenen) is de moeder in de meeste gevallen vrij te verhuizen MET kinderen. Een ander verhaal is het bij co-ouderschap. Dan zal de rechter in 99% van de gevallen GEEN toestemming verlenen. Betekent dit dat een moeder gedoemd is te blijven wonen waar ze woont (zonder kinderen ga je als moeder natuurlijk niet weg) als een rechter co-ouderschap oplegt? Naast het feit dat de verstandhouding slecht is, wordt ze verplicht intensief te communiceren met iemand die ze liever niet ziet EN moet ze haar vrijheid volledig opgeven...? Hebben jullie hier ervaring mee? Legt een rechter werkelijk co-ouderschap op tegenwoordig? Kan iemand hier iets over zeggen?
naar wat ik begrepen heb is co-ouderschap een vorm van omgang. Een rechter zal GEEN co ouderschap opleggen maar veelal gezamenlijk gezag uitspreken tegenwoordig begrijp ik. Dit komt neer op dat beiden ouders gezag hebben over het kind en dus samen belangrijke besluiten moeten nemen en beiden recht hebben op contact. De vorm en frquentie van contact is dan aan ouders (met hulp van mediatior, of advocate) om vast te leggen voor zover ik begreep. Dit gebeurt meerendeels via een ouderschapsplan en zal dus niet per definitie 50% - 50% hoeven zijn. Net waartoe je samen akkoord gaat. Helemaal zeker weet ik dit niet hoor. Dit is namelijk sinds 2010 veranderd en mijn kleine is in dec. 2009 geboren en mijn ex en ik hebben niets op papier want wij waren toen net uit elkaar. Hij heeft uiteindelijk wel erkend en ouderlijk gezag, maar omtrent de omgaan hebben wij niets vast staan. Ex komt nu 1 dag in het weekend 3 tot 4 uur in mijn bijzijn de kleine opzoeken. contact is er nog maar sinds 3 maanden aan het opbouwen. Ik leg voorlopig dus ook maar even niets vast, maar zou je nu gaan scheiden dan wordt dat geloof ik wel opgelegd. misschien dat er meerdere zijn met ervaring, ben er ook wel benieuwd naar want ik zou toch echt niet willen dat mij dit wellicht in de toekomst ook ineens staat te gebeuren dat de kleine verplicht kan worden meer bij vader te komen. ik lees mee !
Klopt zo'n beetje wel ja, bij een scheiding houden beide ouders het gezag en is het aan hen samen om een regeling af te spreken die voor hen en het kind goed is. Dit kan een weekendregeling zijn of een co-ouderschap. De rechter kan en zal dit niet afdwingen. Het is in het belang van het kind dat er goede afspraken gemaakt worden, waar beide ouders zich naar schikken en aan houden. Daar zal een rechter wel op aandringen dus. Succes!
Indd. tegenwoordig wordt gebruikelijke gezamenlijk-gezag uitgesproken. Maar het is wel steeds vaker het tendens dat ouders 'gelijke rechten' hebben. Dus ook recht op 50% van de verzorging. Ik lees ook inderdaad op internet dat een voorwaarde voor co-ouderschap een goede en efficiente communicatie tussen de ouders is. Maar ik verneem ook (slik slik) dat een communicatie die niet goed verloopt aangetoond moet worden door de moeder indien de vader aan de rechter om co-ouderschap vraagt. Dus enkel "we kunnen niet met elkaar door een deur" of "we liggen niet op dezelfde lijn m.b.t. de opvoeding" zouden niet genoeg zijn. De slechte communicatie moet dus aantoonbaar tegen het belang van het kind zijn. En tegen het belang van het kind betekent: reeele risico's lopen op lichamelijke of emotionele schade! Dus drugs, alcohol, mishandeling..... Dat is mijn conclusie omtrent co-ouderschap als ik internet afstruin. Daarom vroeg ik me af of er mensen zijn met ervaring uit de praktijk hierover.... Want internet zegt ook niet altijd alles .