Ik ben drie maanden geleden bevallen van een prachtige zoon. Ik was 17 kg aangekomen en na de bevalling was ik 7 kilo kwijt. Ik sport nu 5x per week en eet gezond maar val niets af. Ik snap er niets van... Verder houdt ik vocht vast, ben ik al een maand verkouden wat maar niet over gaat, heb ik steeds wondjes bij mijn anus van het poepen (dat is sinds de knip een grote ellende steeds) en ontstoken teennagels, pijn in knieen, pijn in mijn handen en last van mijn epiduraal. Ook mijn darmen functioneren niet optimaal. Ik heb een zware bevalling gehad en ben benieuwd of dit allemaal klachten kunnen zijn die nog met ontzwangeren te maken hebben. Placenta rest was blijven zitten en na 8 weken zwaar vloeien gecuretteerd en toen gestopt met vloeien en nu na 3 mnd nog steeds niet ongesteld. Mijn hele lichaam is nog zo van slag terwijl de gynaecoloog zegt dat er zeangerschapshormoon mijn lichaam verlaten moet hebben nu, dus zou ik hersteld moeten zijn toch? Ik wil graag dat ik echt volledig herstel, hoe kan ik dat een handje helpen want de dokter ziet me aankomen denk ik. Die zal toch zeggen dat ik moet sporten en geduld hebben. Hoe krijg je de balans weer terugvinden je lichaam? En mijn buikspieren en mijn darmen zitten niet meer goed op de plek zoals vroeger, komt dat nog goed? Ik voel me soms zo alleen met mijn klachtjes want vriendinnen hadden hun kind er zo uit geperst en daarna nergens last van maar ik heb dus echt doorlopend wat. Heb ook 3 mnd geen sex kunnen hebben ivm vloeien en pijn aan knip, wat nu wat verbetert... En is het normaal dat ik die 10 overbodige kilo's maar niet kwijtraak? Ik val geen gram af en beweeg me suf!
Spiermassa weegt zwaarder dan vetmassa. Je verliest misschien wel kilo's maar je spieren worden ook zwaarder! Vind je 5x sporten per week niet teveel ??? Wandelen met de kinderwagen is ook erg goed voor je conditie. Verder zeggen ze wel ns 9 maanden op, 9 maanden af. Ik ben hiervoor pas bij de dokter geweeset omdat ik maar niet leek te herstellen. Ik heb nog steeds last van m'n bekken, ze zijn nog stijf en stram. Mijn spieren in m'n benen zijn nog steeds geïrriteerd (heb in de beugels gehangen). Of je vriendinnen liegen dat ze barsten (iedereen heeft hormonen in het lichaam, alleen je ziet niet alles ) of ze overdrijven waar je bij staat, of ze laten jou niet zien dat ze er wel degelijk last van hebben!
Ik denk dat je te snel wilt gaan. Je bent nog maar net bevallen je kan niet zo snel alles opnieuw willen. Ik was 35 kg aangekomen en nu na 11 maanden pas die 35 kg weer kwijt. Ik heb niet gesport, ben gewoon gaan wandelen achter de kinderwagen en nu fietsen met de kids. Ben wel naar een dieetiste gegaan waar ik nog altijd loop. Het duurde bij mij wel een paar maanden eer mijn super hoge bloeddruk weer normaal was en ik denk ook wel 4 maanden eer ik mijn vocht kwijt was. Mijn hechtingen/knip is behoorlijk gaan ontsteken, de sex is pas pijnloos geworden na een maand of 7. Het was echt geen pretje. Mijn BI werd juist op 4 maand na de bevalling op zijn ergst, jemig wat heb ik gejankt van de pijn. Mijn verloskundige zei na mijn bevalling dat je eerste jaar na de bevalling je gewoon vaker ziek zwak en misselijk bent. Je lijf heeft een topprestatie geleverd en is bij aan het komen. Dan is je weerstand gewoon minder.. Zou me niet druk maken, tijd nemen. Ik heb nu na een jaar pas het idee me eigen lijf weer terug te krijgen. Edit: ik had zulke zere voeten handen dat ze me nog onderzocht hebben op reuma, ik kon niet eens een mes vasthouden laat staan brood doorsnijden...Niets uitgekomen. En het is vanzelf overgegaan.
negen maanden op en negen maanden af!!!!! Je bent nog altijd aan het ontzwangeren hoor. Ik vind vijf maal per week sporten best veel hoor en zeker nu je kleintje nog maar drie maanden oud is. Je lijf heeft ontzettend veel te verduren gehad hoor. Zeker na mijn derde zwangerschap, die niet eens is voldragen maar met 20 weken is afgebroken vanwege trisomie18, heeft het heel lang geduurd voordat ik weer hersteld was. Zeker tot aan de uitgerekende datum allerlei vage klachten... en daarna haaruitval etc.... "op gewicht"???? nee, ben nog altijd 8-10 kilo te zwaar... maar ik vind het ook wel prima zo... Natuurlijk zou ik moeten afvallen, is veel beter voor mn lijf en gewrichten, maar ben nog altijd moe... en ons zoontje was 30-5-12 geboren.... dus al meer dan een jaar terug.
Voor mij is het nu bijna 16 weken geleden en ik herken heel veel van jouw klachten. Ik was 10 kg aangekomen, waarvan ik 7 kg direct kwijt was na de bevalling. Die overige 3 kg krijg ik er met geen mogelijkheid vanaf Ik hou me nu maar vast aan de mensen die zeggen dat die overige kilo's er mettertijd vanzelf vanaf gaan. Ook hierbij wordt dan vaak de opmerking '9 maanden op, 9 maanden af' gemaakt. Zal voor jou ook gelden, denk ik Ook ik heb nog steeds wat last van pijnlijke, vooral stroeve, knieen. Ik probeer regelmatig te gaan fietsen. Niet altijd even gemakkelijk met een kleintje in huis, maar zodra het even kan.. Heb trouwens ook een zestal sessies bij de fysio gehad in verband met pijnen in mijn knie(holte), maar dit kwam door een overbelaste hamstring. Dit zal ongetwijfeld ook komen door mijn zwangerschap en bevalling en de daarbij horende verweking van de spieren. Pijn in je gewrichten lijkt mij dus ook normaal en heeft naast oefening ook tijd nodig om weer te helen. Vloeien is bij mij vrij vlot gestopt (5 weken ongeveer), maar mijn menstruatie diende zich pas met 13 weken weer aan (ik heb op de eerste 2 weken na geen BV gegeven). Ook dit heeft voor de één wat meer tijd nodig dan voor de ander, met daarbij een onderscheid makend tussen vrouwen die BV geven en vrouwen die FV geven. De verschoven ingewanden vond ik erg herkenbaar Ik heb soms t.h.v mijn navel bobbels zitten die er eerst niet zaten. Kan deze ook wegduwen als het ware. Geen flauw idee of dat nog goed komt. Het is ook de eerste keer dat ik er ergens iets over lees. Blij dat ik niet de enige ben iig Verder, geef jezelf de tijd. In de wereld van herstel is drie maanden geleden bevallen nog kort. Je kunt niets anders doen dan goed voor jezelf zorgen en dan zou het mettertijd (bijna) vanzelf goed moeten komen.