Dat hoor je namelijk altijd. "Ach, die pijn ben je zo weer vergeten." of "Zodra ze op je buik ligt ben je alles vergeten!". Nooouu... hier toch niet helemaal hoor Ik kan me de rugweeën nog precies voor de geest halen, ik voel ze zelfs bijna. De eerste weeën niet, de voorweeën ook niet. Die waren niet schokkend genoeg om te onthouden denk ik. Maar die andere ellende, hell yeah, mooi wel dat ik het nog weet! Toen ze op m'n buik lag was ik het ook echt niet vergeten. Niet dat ik dacht: "zo, dus jij hebt er voor gezorgd dat..", maar ach... het feit dat ik bijna een half jaar later me de pijn nog heel goed herinner, geeft wel aan hoe ik er vlak na de bevalling over dacht Hoe zit dat met jullie?
Ik kan het me niet goed voor de geest halen. Ik weet het wel ongeveer, en zou ze wel herkennen. Maar het echte gevoel kan ik niet terughalen. Ook nooit gehad trouwens. Direct na de bevalling al niet meer. Was tijdens mijn weeenstorm erg van de wereld. Ben je toevallig ingeleid? Dan hoor ik wel vaker dat het ze veel meer bijblijft, omdat de verdovende hormonen zo snel niet werken..
Ik ben niet ingeleid nee, ze had er met 39,2 weken genoeg van Misschien komt het omdat het 21 uur geduurd heeft en het vanaf het begin al heftig was...? Heb uiteindelijk wel een ruggenprik gehad, maar toen was het al 14 uur dikke ellende
Hier was het van regelmatig weeen tot klaar 6,5 uur.. Wel naar het ziekenhuis voor pijnstilling, maar toen had ik al teveel ontsluiting. Dat klaar was ook met vacuumpomp, knip & totaalruptuur. Dus erg fijn dat ik me dat niet kan herinneren Misschien ook een stukje mee, omdat ik onder narcose gehecht ben. Maar dat gevoel was echt direct verdwenen, in mijn herinnering..
ik dacht ook dat ik het vergeten was maar toen de weeen begonnen wist ik precies weer hoe bagger ik me de eerste en tweede keer voelde hoor misschien verdrongen ofzo ? ik heb trouwens wel makkelijke bevalling gehad , mn kinderen gleden zowat naar buiten en ben er zonder knip scheur of what ever vanaf gekomen , lijkt mij als je n totaal ruptuur hebt gehad het je nog heeel lang zal heugen
Nu na bijna 2,5 jaar ben ik het wel een beetje 'vergeten'. Weet nog dat het écht pijn deed, maar weet niet meer precies hoe. Gelukkig mag ik binnenkort m'n geheugen weer opfrissen haha.
Vergeten niet echt, maar het me echt weer voor de geest kunnen halen en het bijna weer voelen: nee dat ook niet. Wel inderdaad bij de 2e bevalling dacht ik dat:'O ja! Dit was het, waarom doe ik mezelf dit nog een keer aan'
nee de pijn kan ik me niet meer voorstellen, wel mn gedachten op het moment van de pijn! ik zei steeds "jongens >man en moeder< dit is niet meer grappig...wow!" maar verder wa sik zo geconcentreerd om de weeen goed op te vangen, dat ik zoiets had van...jajajaja dit doet heeeel erg pijn...maarja dit hoort erbij, alle moeder doorstaan dit, dus ook ik dit hielp me, en leek alsof het minder pijn deed, dan het deed
Ja ik ben het vergeten! *gelukkig* Hahaha! NIet helemaal meteen hoor. Wel toen hij op mijn buik lag dat ik er niet meer aandacht. Ik heb een goede 2 wkn last gehad van mijn stuitje dus dat herrinnerde me er nog goed aan. En nu heb ik wel eens, als ik ineens enorme kramp krijg en binnen 30 sec op de wc moet zitten omdat het anders fout gaat, dat ik denk "ow ja, zo voelde het ong." (is tot nu toe misschien 2x geweest) Ik weet idd ook nog wel dat ik telkens zei: "Ohhh FUCK, ik kan het niet meer." Maar dat was vooral tegen het eind, heb een uur en een kwartier geperst en zijn hoofdje heeft bijna 7 min. gestaan omdat hij even niet verder kwam en de laatste wee ook nog eens uit bleef. Ook de pijn van het staan van het hoofdje man ik me niet meer voor de geest halen, terwijl dat het ergste was!!! Dat weet ik dan nog wel! Doet moeder natuur goed hé! Anders zouden er niet veel "2e" kindjes komen vrees ik!
vergeten niet maar ik kan me niet meer goed voor de geest halen hoe erg het pijn heeft gedaan. ik had een ruggenprik welke ze op het laatst uit hebben gezet. hij zou, volgens hun, nog een tijdje doorwerken tijdens de bevalling. ik weet dat het echt f*cking pijn heeft gedaan maar niet meer hoe het precies voelde. dame is met een knip en vacuum gehaald welke ook nog een keer is losgeschoten en mw. zat ook nog klem. dus veel gewrik gehad en totaal ruptuur als gevolg. ik vraag me wel eens af of hoe het zonder ruggenprik zou hebben gevoeld. denk eerlijk gezegd niet dat ik dat overleefd had
Oh holy crap, zonder ruggenprik. Ik wil er niet eens over nadenken! Ik las vanmorgen m'n bevallingsverhaal en ik was het dus vergeten, maar ik had om 20:30, 5 uur na het zetten van de ruggenprik, nog maar 6cm ontsluiting. Was van 4 naar 6 gegaan, in 5 uur tijd en dat terwijl ik volkomen relaxed was. Hoe had het moeten gaan zonder ruggenprik?
ik ben het niet vergeten, ben ingeleid en heb een heftige bevalling gehad. het enige dat ik nu doe is hopen dat het niet 2 keer zo loopt
Hier hetzelfde.. ik weet nog héél goed hoe het voelde. Ik vond het allemaal zo pijnlijk dat ik me wel eens afvraag of ik dit nog een keer aandurf... Niet dat ik nu geen broertje of zusje voor mijn zoontje zou willen in de toekomst maar ik denk dat ik heel angstig zal zijn bij een eventuele volgende keer
Aaahhh ik moet dit soort topics niet lezen.. Ik ben over 6 weken uitgerekend en ben nog nooit bevallen, dus ik heb nog geen flauw idee hoeveel pijn het gaat doen. *word steeds zenuwachtiger*
Vergeten niet nee, maar ik kan de pijn niet meer terughalen. Weet wel dat ik het deze keer erg heftig vond, in ieder geval de persweeën. Nu snapte ik direct waarom mijn zoontje er niet uit wilde komen (is keizersnee geworden). En dan het staan van het hoofdje, heftig! Dat was het enige moment dat ik dacht 'wee waar blijf je nou?' En dan de opluchting als je kindje ook echt geboren wordt, dat weet ik nog wel. Maar de pijn ben ik denk ik idd 'vergeten'. O, ja. Ik ben redelijke snel bevallen, tussen de eerste wee en de geboorte van de kleine meid zat 7,5 uur. Misschien scheelt dat ook wel. Groetjes Mariska
ik ben het ook niet vergeten ! weet alles nog van minuut 1 tot nu .... herrinner me nog precies hoe alles voelde en wat alles was
De pijn zelf kan ik niet meer voor me halen... Wel dat ik af en toe dacht: "K*t, dit trek ik niet meer..." Gelukkig kon ik de weeen goed opvangen. Waar ik minder leuke herinneringen aan heb is het persen zelf, dat duurde lang! Maargoed, al met al dacht ik een uur na de bevalling alweer dat ik het nog wel een keertje zou kunnen. Dus ja, de ergste pijn ben ik vergeten
Nee, ik kan me echt niet meer herinneren hoe de pijn voelde. Ik ben natuurlijk echt niet vergeten dát het pijn deed, maar verder... Toen de weeën bij de bevalling van mijn 2e goed op gang kwamen dacht ik wel even "Oh ja!!! Zó voelde het :x!".
ik weet het nog prima hoor! Heb alles goed mee beleefd. de exacte pijn, dat is moeilijk te zeggen uiteraard maar verder pff..
De exacte pijn, mjah, op zich zou ik het zo weer herkennen. De bevalling en de nasleep? die vergeet ik nooit meer, was zo traumatisch, ik heb nog momenten dat ik merk dat ik het nog aan het verwerken ben. Daarnaast is mijn beneden verdieping verbouwd, dus vergeten zal ik het niet snel haha Hopelijk gaat het bij een eventuele volgende iets soepeler!