Ik dacht dat ik heel heftige PMS had en baalde gewoon dat menstruatie maar niet kwam. Zwangerschap was wat mij betreft niet mogelijk, tenslotte zat er toch een spiraal in? Manlief kwam als eerste op het idee, omdat ik zo bleef klagen over misselijkheid en zeer pijnlijke borsten. Pas toen ik zomaar moest spugen, voor zekerheid toch maar een testje gedaan. Ik was helemaal in paniek toen er een duidelijke 2e streep kwam... Manlief was eigenlijk meteen om, maar ik ben toch wel 2 dagen in schok geweest, enorme beren op de weg. Maar toen toch wel blij, kindje toch heel welkom, maar toen ben ik erg onzeker en angstig geweest hoe dat nu allemaal moest met een spiraal (en ook nog een huisarts die er niet echt geweldig mee om ging :x, ze had 'er nog nooit van gehoord bij een spiraal'). Mijn zorgen waren helaas terecht, spiraal heeft innesteling verstoord en ik kreeg een miskraam, een weekje na de eerste positieve test. Ik was er helemaal kapot van. Waardoor ik ging beseffen hoe zeer ik me al had gehecht aan het idee, de droom. Zodoende zijn we een tijdje later toch bewust aan 3e begonnen ... Van harte gefeliciteerd, meid, jij (en je man) hebben nog 9 maanden om te wennen en oplossingen te verzinnen. Komt vast helemaal goed!
Sorry dat ik niet reageer. Internet thuis doet t niet en met mobiel typt niet lekker. Gaat al beter hier. Al over verbouwing nagedacht. Komt helemaal goed.
Hier hetzelfde kache. Per ongeluk zwang geworden van de derde. Duurde even voordat ik aan het idee gewend was. Tot we zagen op de echo dat het niet meer leefde. Wat ben je dan al gehecht aan zo'n kleintje! Daarna er meteen weer voor gegaan. Nu komen er geen ongelukjes meer. Man laat zich na de bevalling helpen.