Hallo allemaal! Gisteren sloeg de schrik me om het hart. Ik ben onverwacht zwanger van een derde en ik weet echt niet hoe ik me moet voelen. Ene moment ben ik best ok met een voorzichtige glimlach op m'n gezicht. Ander moment staan de tranen in mijn ogen. Onze oudste gaat ruim 9.5 zijn bij de geboorte. Dat is echt veel... Voel me schuldig ten opzichte van hem, kunnen wij hem en zijn vier jaar jongere broer wel alles geven wat ze nodig hebben? Nu moeten we ook een nieuwe auto, onze bureaukamer zal een nieuwe slaapkamer moeten worden, ik zal een derde keizersnede moeten ondergaan waaraan dus meer risico's gekoppeld zijn,... kortom mijn gedachten schieten van hier naar daar. Soms overvalt het praktische me, dan weer het emotionele. Zijn hier nog zwangeren van wiens gevoelens ook van hier naar daar slingeren? Ik zou het heel fijn vinden om bij elkaar wat gevoelens en gedachten kwijt te kunnen...