Goh wat reageren mensen hier weer lekker kort door de bocht.. Ik denk dat ts goed weet wat ze heeft gedaan en niet op dit soort verwijten zit te wachten..! meis! Als eerste gefeliciteerd met je zwangerschap.. Maar je moet denken het is voor je vriend ook ff schrikken.. misschien moet hij even aan het idee wennen dat er een kindje komt. Dat moest mijn vriend ook.. Die kon het de eerste weken ook moeilijk bevatten.. Maar na de eerste echo je wil niet weten hoe trots en blij hij was.. Knap je dat je geen abortus blijft en hoop dat je bij dit besluit kan blijven.. want een kindje is het mooiste wat er is en laat je niet gek maken door bepaalde mensen hier.. Die vinden zich zelf helemaal perfect.. Maar dat is uiteindelijk niemand hoor.. Succes!
Je haalt me de woorden uit de mond! Sommige vrouwen denken dat ze op dit forum hun vrijheid van meningsuiting mogen botvieren. Maar je hebt ook nog zoiets als een fatsoensnorm! Tuurlijk is het allemaal erg ongelukkig, achteraf. Maar dat maakt het dilemma niet minder groot. TS heel veel sterkte met alles!
Niets doen waar je spijt van krijgt. Jullie zijn pas twee maanden samen , mar hebben al wel twee keer onvilige sex gehad..... Wat ik ermee wil aangeven is dat je daar bewust mee besig bent toch? (sex hebben dan) Je weet ook wat de gevolgen kunne zijn..... Ja natuurlijk heeft hij gelijk eerst van elkaar genieten, maar tja dat had wel een zwangerschap tot gevolg dat samen genieten, zelf zeg ik dan dat moeten jullie de gevolgen ook daarvan dragen. Ik merk dat jij dat wel wilt , maar hij niet. Veel praten en voor jezelf al weten wat je wilt als hij er echt niet voor wilt gaan.... sterkte!
Nou jaaa wat een aannames!! Nee ik vind mijzelf alles behalve perfect, maar het gaat tegen al mijn principes in dat je er uberhaubt over denkt een abortus te plegen terwijl je zelf stom bent geweest... Juist omdat een kindje het mooiste is wat er is!! Volgens mij geven wij alleen onze mening en ben jij degeen die zichzelf boven anderen verheven voelt...
Nou Ts wordt wel aardig gekleineerd door sommige reacties hier. Ik denk dat ze zichzelf niet per se perfect vinden, maar je maakt mij niet wijs dat ts de enige is die een of twee keer onveilige seks heeft gehad. En zo wel, dan ben ik de eerste om toe te geven dat ik heel vaak onveilige seks heb gehad, voor dat ik getrouwd was en wij voor een kindje wilden gaan. Dus als iedereen zn oordeel hierover even onder de tafel wil schuiven, dan heb je kans dat ts zelf ook nog gaat reageren op alle adviesen hier.
25 en 32? Weet je zeker dat het niet 15 en 17 is? Je weet op deze leeftijd toch wel hoe het werkt met de bloemetjes en de bijtjes? Sterkte ermee.... Ik denk dat overhalen geen optie is.
Ik denk dat onveilige seks veeeeel meer voorkomt dan de meeste denken. Ik vraag me af hoeveel % vd vrouwen niet weleens gedacht heeft van "ojeee...zou het?" Ik ben erg blij dat ondanks onze korte relatie mijn vriend wel meteen zijn verantwoordelijk wilde nemen. Hij was er immers zelf bij hoor, maar dat schijnen een boel mannen toch te vergeten. Als je ziet in wat voor problemen vrouwen soms achterblijven...ik vind dat gewoon niet eerlijk. respect voor de vrouwen die er voor kiezen om het alleen te doen hoor.
Sorry, ben ik niet mee eens. De personen die kleineren zijn diegenen die denken dat TS zit te wachten op kritiek betreffende het feit dat ze het onveilig gedaan hebben. Dat neerschrijven, terwijl TS niet om die mening gevraagd heeft, komt kleinerend over. Haar vraag is hoe ze haar vriend moet aanpakken en wat ze moet doen. De vraag of iemand tegen of voor abortus is wordt hier ook niet gesteld.
Hier moeten jullie samen uitkomen ,ik zal aller eerst naar de huisarts gaan om te kijken hoe ver je zwanger bent hij kan je doorsturen naar het ziekenhuis voor een echo of naar de verloskundigen en samen moet jij en je vriend praten en tot een oplossing komen tenslotte zijn julie twee volwassen mensen dit kan niemand op de forum even 1-2-3 voor je oplossen
Wat een vervelende situatie.. Ik wil je niet veroordelen op de onveilige seks. Het was misschien niet slim, maar het is nu toch al gebeurd en er zijn genoeg mannen en vrouwen die wel eens onveilig gevreeën hebben, waaronder ikzelf als ik een keer slordig geweest was met de pil. Mijn vriend en ik hebben drie maanden een break gehad en toen we het weer wilden proberen kwam ik er een maand later achter ook in verwachting te zijn. Niet onveilig gevreeën, maar toch zwanger. Hier ook veel problemen over gehad met mezelf en mijn vriend, omdat hij het in eerste instantie niet wilde en ik twijfelde. Uiteindelijk toch besloten er samen voor te gaan, nadat ik besloten had dat abortus echt geen optie was. Nu genieten we volop van onze kleine prins en wonen we samen. Bij mijn vriend kwam de hechting bij het zien van de echo's en later bij het voelen van de baby in de buik. Misschien is het een idee om hem mee te nemen naar onderzoeken en echo's als jullie besluiten samen verder te gaan met jullie ongeboren kindje. Wie weet moet hij wennen aan de situatie en pakt het wel goed uit. Geef het de tijd.. Sterkte.
Nee, persoonlijk snap ik niet dat je met de leeftijd van 25 en 32 nog zo stom kunt zijn om onveilig te vrijen. Daarnaast is er altijd nog zoiets als de morning afterpil! Dat betuttelende vind ik in dit geval ook niet op zijn plaats. Ontopic: Ik snap dat het voor jou vriend een behoorlijke shock kan zijn, de meeste mannen zijn na 2 maanden relatie nog niet bezig met baby's. Geef hem wat ruimte en rust om na te gaan hoe hij in deze situatie staat, zodat hij uiteindelijk een keuze kan maken waar hij achter staat. Er is een kans dat hij het niet ziet zitten en je er dus alleen voor komt te staan, ga na hoe jij dit dan ziet. Wist jou vriend dat je niet aan de pil was? Meis, succes met jou situatie en hopelijk kan je toch van de zwangerschap genieten.
Nee ik voel me niet verheven boven de rest.. Maar ik irriteer me er kapot aan dat ts verwijten van hier tot tokyo krijgt en dat ze niet volwassen zou zijn terwijl de mensen die rotverwijten geven zelf ook niet volwassen overkomen en voor mijn gevoel zich helemaal perfect vinden omdat zij 'nooit' onveilige sex gehad hebben! Daarbij lees ik niks over dat ze aan abortus dacht en dat zij voor het kindje wil gaan.. Alleen haar vriend ziet dat nu niet zitten.. Daarom zeg ik ik vind het knap dat je geen abortus wil en hoop dat je bij je besluit kan blijven.. AMEN
Als eerste gefeliciteerd met je zwangerschap! Vervelend dat je vriend het niet ziet zitten. Zoiets belangrijks hoop je toch samen te kunnen delen. Ik denk dat 'overhalen' niet echt gaat werken, maar je kunt hem wel even de tijd geven eraan te wennen. Mijn advies zou zijn om hem wel te betrekken bij alles, zonder teveel te pushen. En ondertussen goed voor jezelf op een rijtje zetten hoe je alles wil gaan doen, daarbij rekening houdend dat je het misschien wel alleen moet doen (stel dat je vriend het écht niet ziet zitten). Bedenk bij wie je hulp kunt krijgen, hoe je het met werk gaat doen en opvang etc. Succes met deze situatie en hopelijk heb je een goede zwangerschap! Het is toch zoiets bijzonders!
Ik heb in ongeveer dezelfde situatie gezeten. Wij waren 5 maanden samen en ik werd ongepland zwanger. De vader schrok heel erg en in eerste instantie wilde hij er niks mee te maken hebben. We zijn ook kort uit elkaar geweest. Hoe harder ik probeerde om het " te lijmen / hem over te halen", hoe harder hij wegrende. Ik heb toen besloten om hem los te laten. Ik wil het kindje sowieso houden en liever met hem, maar ook zonder hem zou het wel goed komen. Maar vanaf dat ik er voor hem geen druk meer op legde door te pushen, ging het ineens beter. Hij kon er in zijn eigen tempo aan wennen en bepalen wat hij wil. Nu gaat het heel erg goed en merk ik aan kleine dingen dat hij het steeds leuker gaat vinden. Mijn advies is dus: laat hem gaan / geef hem de ruimte! Als hij echt gek op je is, komt hij vanzelf terug. Als je gaat pushen of hem probeert over te halen, zal dat averechts werken! Sterkte meid! Wat het ook wordt, met of zonder hem.... het komt goed!
Ow en wat Jimmy100 zegt ben ik het helemaal eens. Ook over erbij betrekken, dat zou ik idd zeker doen als je merkt dat hij samen met je verder wil. Ik dacht dat ik hem juist belaste als ik zou aankomen met uitzoeken van het babykamertje etc. Ik was bang dat ik hem daarmee pushte, dus ik deed dat juist niet en dacht ik laat het van zijn kant komen. Maar het bleek dat hij zich hierdoor juist enorm gepasseerd voelde. Ik dacht het juiste te doen omdat hij in het begin zo heftig reageerde en ervan weg liep. Het was voor mij moeilijk in te schatten vanwege zijn reactie in het begin en omdat hij niet heel erg open is en over zijn gevoel praat. Ik kan niet in zijn hoofd kijken helaas
Allereerst gefeliciteerd met jouw zwangerschap. Je vraagt wat je moet doen, of je zijn mening moet respecteren. Je moet zijn mening altijd proberen te respecteren maar het gaat niet alleen om zijn mening, maar ook de jouwe! Als hij geen kindje wil is aan jou de keus of jij dat wel wil. Wat weegt er voor jou zwaarder. Je relatie die nog pril is of het kindje dat toch voorbestemd is om bij jou te groeien. Je kindje weg laten halen omwille van een ander is wat je absoluut niet moet doen! Je kunt daar de rest van je leven spijt van krijgen als jij daar zelf niet achter staat. Ik vind abortus een moeilijk onderwerp. Er zijn mensen die geen, of met moeite, kindjes kunnen krijgen die een moord zouden doen om zwanger te kunnen raken. Dat neemt echter niet weg dat een kindje de invulling van jouw leven voor altijd zal veranderen. Je bent verantwoordelijk voor het leggen van een goede basis. Daar komt heel veel bij kijken. We hebben het niet over zorgen voor een goudvis in een kom. Mensen moeten zelf een keus maken of zij die verantwoordelijkheid kunnen en willen dragen. Succes met het maken van JOUW keus.