Onverwacht zwanger

Ik denk dat je te veel verwacht van je kinderen. Ze zijn ‘pas’ 11 en 8 (aan je handtekening te zien), tuurlijk denken die nu in eerste instantie “shit, daar gaan onze uitjes met papa en mama”.
En natuurlijk hoor je regelmatig dat kinderen extatisch zijn als ze horen dat er een broertje of zusje bijkomt, maar ik denk dat de reactie van jouw kinderen net zo vaak voorkomt én hartstikke normaal is.


Vanuit mijn eigen ervaring: mijn ouders kregen mij (en mijn oudere broer) redelijk jong en besloten 13 jaar na mijn geboorte om voor ‘een tweede leg’ te gaan. Ik kreeg dus op mijn 14e nog een zusje en anderhalf jaar later kwam daar nog een broertje bij.
Was mijn eerste reactie blijdschap? Nee, zeker niet. Ik zag het ook helemaal gebeuren dat mama niet meer met mij wilde shoppen, papa niet meer mee zou gaan naar paardrijles en ik de poepluiers mocht gaan verschonen Trok ik gauw bij? Absoluut!
Ik ga niet zeggen dat het altijd makkelijk geweest is en dat er nooit iets niet door kon gaan omdat mijn broertje of zusje met het eea ‘voor’ moest gaan. Maar overall: ik vond het onwijs leuk om betrokken te worden bij de zwangerschappen, heb heel wat uren met mijn pasgeboren babybroertje en -zusje gelopen en geknuffeld, gepronkt bij al mijn vrienden, uren met ze gespeeld als peuters/kleuters, met veel plezier geholpen bij schoolwerkjes, etc.

Nu ben ik 28 jaar en heb ik dus inmiddels een zusje van 14 jaar en een broertje van 12 jaar. We zijn heus niet altijd dikke vrienden (pubers blijken ook erg irritant te kunnen zijn ) maar over het algemeen heb ik altijd een hele goede band met ze gehad en zijn ze nu een geweldig leuke oom en tante voor mijn kinderen.

Long story short: geef het de tijd. Het is niet zomaar iets, óók hun leven zal er wat anders uit komen te zien, logisch dat dat wat verwerkingstijd nodig heeft. Zou dus zelf er nu niet erg veel en lang over praten, laat het even rusten en kom er op een ander moment op terug.

 

Ik ben onverwachts zwanger geworden van mijn 1e dus niet helemaal hetzelfde, maar inmiddels is zij dus wel 11 jaar en heb ik ook een zoon van 9 jaar. 3 jaar geleden bewust voor een 3e gegaan en nu bewust zwanger van onze 4e, omdat het dus zo ontzettend goed is bevallen

We hebben voor we voor onze 3e gingen jaren getwijfeld (zoals je weet keuze tussen twee totaal andere levens, zeker omdat de oudste hier om het weekend naar hun biologische vader gaan) en met de 4e binnen 1 maand gekozen om er een laatste keer voor te gaan.... ik denk dat dat wel genoeg zegt over hoe fijn wij de vrij vergelijkbare situatie vinden ook al snap ik dat jullie enorm moeten wennen aan de grote verandering.

Gefeliciteerd met jullie wondertje!​

 

Maar ook als ze slim zijn, zijn het nog steeds jonge meiden die ook op die manier denken Verwacht niet te veel en geef het de tijd. Meer kan je niet doen.

 

Mijn oudsten worden dit jaar nog 12 en 10. We zijn bewust voor een derde gegaan. Dat ging super goed. De kinderen zijn gek op hun kleine zusje. Ik vond het ook super relaxed dit keer na de bevalling en de eerste tijd omdat de anderen zelfstandig zijn. Heb er dubbel van genoten.

 

Toen Ik en mijn zus 12 en 8 waren kregen wij ook nog een zusje. Ik vond het geweldig en heb welke leeftijd we ook passeerde nooit ruzie gehad.
En zij vond het super cool een zus die haar beschermde en op de middelbare school tijd was een zus die je met de auto kwam halen toch wel heel cool.

Het belangrijkste lijkt mij dat het voor jullie goed voelt.

 

Dan zou ik het houden.
Gefeliciteerd, komt wel goed!

Positief denken.

Ik scheel zelf ook meer als tien jaar met mijn broer. Dat lijkt in het begin veel, maar zodra je ouder wordt valt dat reuze mee.

 

Mijn oudste en jongste schelen ruim 15 jaar. Ze vinden het fantástisch. Ook de tussenliggende exemplaren trouwens.

(En......ook best handig, een paar extra hulpjes haha.)

 

Hoi hoi

Ook ik herken veel van je verhaal! Ik heb twee dochters, 1 van 11 en 1 van 9, en ben nu bijna 8 weken zwanger van mijn derde kindje. Dit is het eerste kindje van mij en mijn nieuwe vriend.

Toen ik en mijn vriend het over kinderwn krijgen hadden, hebben we daar de meiden bij betrokken. De oudste vond het meteen geweldig, heeft ook al heel lang gevraagd om een broertje of zusje. De jongste daarentegen.... die was niet zo enthousiast. Ze zei direct: "Dan moet ik de aandacht delen!" Daar zit hem dus ook de kneep voor kinderen op die leeftijd.
We hebben haar even de tijd gegeven en niet continue over babies gesproken. Uitgelegd dat onze harten groot genoeg zijn om van alle kinderen even veel te houden! En dat een baby veel verzorging vraagt, maar dat ik met haar juist spelletjes kan doen, shoppen, film kijken etc... Inmiddels draaide ze wel bij, want o ja, nu gaan we ook weer Sinterklaas vieren dus vooral voor haar ook voordelen benoemd.
Ik zei nog tegen dr, er ligt hier niet ineens volgende week een baby op de bank.... niet wetende dat bij de eerste ronde het meteen raak zou zijn. Maar inmiddels is ze trots op haar grote zus 2 be status, en masseert ze mijn buik zachtjes met olie en kan ze eigenlijk niet wachten tot ze een keer mee mag met een echo veel praten, uitleggen en ze betrekken bij het proces is voor ons de uitkomst gebleken!
Heel veel succes!

 

Hoi! Hier even een positief verhaal, er zit hier 7,5 jaar tussen de 1e en de 2e en het is écht oprecht heel erg leuk!! De oudste heeft het heel bewust meegemaakt en echt meegeleefd na het moment van geboorte. Die 2 zijn nu onafscheidelijk en de oudste vind het hartstikke leuk om iets voor 'babys' te gaan doen. Wel neemt 1 van ons of wij allebei (en dan de jongste na opa en oma) hem heel soms mee voor een dagje speciaal voor hem. Dan heeft ie weer even de onverdeelde aandacht en daar geniet hij dan zo van en kan die er weer even tegenaan. Succes en probeer ook te genieten!

 

Hier was de oudste 10 toen zijn zusje gebore werd en is 12 als zijn 2e zusje word geboren. Eigenlijk op hopen dat het dit keer een jongen zou zijn na is hij dol enthousiast. Hij heeft jarenlang gevraagd of er een broertje of zusje kwam omdat hij dat graag wilde. Vergeet ook nooit meer dat hij in groep 4 op het blad had geschreven dat hij jammer genoeg geen broertjes of zusjes had want dat wilde hij heel graag. De 2 jongste zijn van mijn man en de oudste is van mijn ex daarbij hebben we helaas 4,5 jaar moeten wachten tot het lukte. Maar kom niet aan zijn zusjes bij de oudste want dan heb je een probleem. En ze zijn wat dat betreft ook echt 4 handen op 1 buik ondanks het leeftijdsverschil.
Wij plannen regematig een quality time uitje in speciaal voor hem, maar ook voor zijn zusjes willen we dat inplannen straks. En tja het weer vieren van sinterklaas vind hij ook wel leuk al vind hij het ook heel leuk dat hij dan met de volwassenen mee mag doen met lootje trekken maar ook net als zijn zusje(-s) nog iets van ons en opa's en oma.