Mijn hemel, wat een verhaal..... Wat onwijs heftig dat dit moest gebeuren, zeker ver van huis, zonder je eigen artsen en met een taalbarriere... Maar wat ‘fijn’ dat jullie er zo op tijd bij waren en het niet je goede eileider betrof! Pas goed op jezelf en op elkaar. Ik wens je veel sterkte en beterschap, knuffel! ❤️
Jeetje wat een verhaal! Wat erg dat dit überhaupt gebeurt is en dan ook nog eens op vakantie.. veel sterkte!
Ik kijk niet zo vaak in dit draadje want ik vind het nare onderwerpen maar zag opeens je naam voorbij komen Wat verdrietig allemaal Niet eerlijk allemaal hoe het gaat. Denk er alsjeblieft niet te licht over en praat er goed over en neem de tijd om te herstellen Het is een enorme impact die nog lang kan duren. Ik hoop voor jullie dat het in de toekomst weer gegund is
Wat een heftig verhaal. En wat een klas zo ineens van het ene niet zwanger naar wel zwanger maar met zo een slechte afloop.
Bedankt lieverds❤️ Ik lig inmiddels weer op bed in ons appartementje. Vanmiddag met de auto wat mooie plekjes opgezocht maar zodra ik last kreeg zijn we teruggereden. Mijn lijf zei duidelijk: stop.
Het besef komt steeds meer binnen. Ik was zwanger. Eindelijk, na 2 jaar en een hoop tegenslag. Van onze donor. Hoe bizar is dat... Het feit dat we vooraf niet wisten dat ik zwanger was, maakt wel dat ik het lastig vind echt te beseffen dat er een kindje ‘in de maak’ was. Ik dacht altijd: als ik eenmaal zwanger ben, dan weet ik dat echt wel. Hoe kan je dat nou niet weten? En toch wist ik het niet. Ik was ongesteld, mn temp schoot omlaag en had een negatieve test. Toch heb ik de weken na mijn ‘menstruatie’ meerdere keren gedacht om nog een testje te doen. Niet gedaan omdat ik dacht dat ik mezelf gek maakte. En misschien maar goed ook. We hebben hiervoor wel een hele fijne, onbezorgde eerste vakantieweek samen gehad. Dat dan weer wel....
@Lisa280887 ja dat is ook heel bizar om dan te beseffen wat er gebeurt is. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is zo verraderlijk. Ik testte tijdens de menstruatie zelf nog op zwangerschap, menstruatie zelf vertrouwde ik na de buitenbaarmoederlijke zwangerschap niet als betrouwbaar 'je bent niet zwanger' bewijs. Dit heeft tijd nodig, fysiek maar ook mentaal. Hopelijk kun je nog wat vitamine Zon opdoen
Lisa280887 jeetje meid, wat lees ik nu. Wat ontzettend heftig dat je dit mee moet maken. En dan ook nog in het buitenland. Gelukkig zijn jullie snel naar het ziekenhuis gegaan en is er daar in het snel en goed gehandeld. Ik geef je een hele dikke knuffel.
Wat een shock moet dit voor jullie (geweest) zijn. Heel veel sterkte en succes in de toekomst. Hopelijk kun je er ook wat goede moed uit halen.
Ik kreeg letterlijk kippenvel bij het lezen van je openingspost. Wat leef ik met je mee zeg. Ik weet helaas uit ervaring hoe ontzettend rot een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is. En jullie hebben al zo’n lange weg achter de rug, hoe oneerlijk dat dit dan moeten gebeuren. En in het buitenland nota bene. Mijn advies: neem echt de tijd om dit te verwerken. Niet in de zin dat je perse een pauze moet nemen of zo. Maar werk aan verwerking. Dit is namelijk niet iets wat je “even” mee maakt. Mocht je vragen hebben of iets willen weten PB me gerust. Wat ik je in ieder geval mee wil geven, en waarvan ik weet dat iedereen met één eileider zich zorgen over maakt, de andere eileider neemt het echt over! In maart 2016 is mijn rechter eileider verwijderd en ik ben nu mama van twee lieve kindjes die allebei zijn ontstaan uit een eisprong op rechts (weet ik door middel van echo’s). Zet hem op meid en ik hoop zo dat jullie op korte termijn een kindje is gegund!
Dankjewel voor je lieve reactie❤️ Ja dat van die eileiders wist ik wel. Toeval wil dat mijn rechter (nu verwijderde) eileider al mijn ‘slechte’ eileider was. En dat is al een hele tijd zo, ik hoop dat mijn lijf het dus snel doorheeft! Merk wel dat emoties/onzekerheden echt alle kanten op vliegen. Heb opvliegers en enorm zere borsten. Het hoort er vast bij, maar toch voel ik mij er onzeker over! Ik zal je een pb sturen!
Wat lief dat je ernaar vraagt, dankje❤️ Het gaat. We zijn inmiddels weer thuis, gelukkig. Gisteren naar de huisarts geweest en de hechtingen zijn eruit gehaald. De plekken waren enorm geïrriteerd, dat kan nu wat meer genezen. Emotioneel gezien vliegt het alle kanten op. Het ene moment denk ik alles aan te kunnen en het andere zie ik alles weer gebeuren en komen de tranen. Ik blijf deze week en volgende week sowieso nog thuis. Mijn leidinggevende leeft enorm mee gelukkig❤️
Wat fijn dat je zo veel begrip van je werk krijgt. Zo belangrijk om je op jezelf en je herstel te kunnen focussen zonder een in-je-nek-hijgende leidinggevende! Logisch dat je emoties zo heen-en-weer bouncen. Het is niet niks, het hele traject en dan nu deze buitenbaarmoederlijke zwangerschap.. Hoe is je vriend eronder? Nogmaals heel veel sterkte! Knuffel xx
Jeetje, wat een rollercoaster voor jullie zeg. Wilde je even een dikke knuffel geven. Hier geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap, maar een vroege miskraam na de terugplaatsing van een cryo. Het doet zo'n zeer, eerst het ultieme geluk en vervolgens wordt je van je roze wolk afgesodemieterd. Zo oneerlijk na zo'n lange tijd vechten voor een kindje. Heel veel sterkte meis! Denk goed aan je zelf en pak je rust. Herstel na laparoscopie kan best even duren is mijn ervaring. Nogmaals knuffel!
Ja het is zeker fijn dat ze zo meedenken! In het verleden hele nare ervaringen mee gehad. Ik voel mij wel snel ‘een last’ ofzo. Terwijl dat helemaal niet zo is! Ze zijn hier in ieder geval heel meelevend. Mijn vriend houdt zich sterk. Hij huilt niet snel, heeft daar nog gehuild en in het vliegtuig naar huis een traantje gelaten. Hij is er in zijn hoofd wel mee bezig. Hij werkt al wel maar als het niet gaat kan hij gewoon naar huis. Bij hem zijn ze ook heel meelevend gelukkig. ❤️❤️❤️