Hoi Ik, of eigenlijk wij, zitten een beetje met het gedrag van ons peutermeisje van bijna 3½ jaar. Het duurt niet zo lang meer voor de baby geboren wordt. Onze dochter vindt dit zo spannend(wat logisch is) dat het slapen 's avonds en 's nachts echt een probleem aan het worden is. Daarnaast ze hangt enorm aan mij; alsof ze me niet "loslaten" kan/wil/durft. Hoe pakken we dit aan? Echt streng zijn voor haar, dat ze in d'r bed blijft? De 5 minuten regel toepassen? Of haar maar laten, mee naar beneden, bij ons in bed slapen? Of iets van Kindival (van vsm) geven totdat alles weer wat rustiger is hier?
Oeh, lastig zeg.. Aan de ene kent zeg ik wel: laat haar de emoties die ze heeft wel uiten. Haar "streng" op haar kamer zetten voor het slapen lijkt me juist nog enger voor haar. Zou je voor het slapen nog even intensief samen iets kunnen doen (voorlezen, spelletje) en dan bij haar blijven zitten. Zeggen dat je wel naar beneden gaat als ze slaapt, maar dat je dan af en toe komt kijken. De mijne was net iets ouder, en toonde het niet zo, maar kwam 's nachts ook vaker langs. Ik heb hem wel aandacht gegeven, maar wel in zijn eigen bedje.
gewoon terug in bed. zodra ze eruit komt, 1e keer uitleggen dat het bedtijd is en terug in bed doen. 2e keer dat ze eruit komt, zeggen 'bedtijd' en dan verder niks en haar terug in bed doen. 3e x niks zeggen en gewoon in bed doen. ze moet leren dat bedtijd gewoon bedtijd is. ze zoekt nu waarschijnlijk de grenzen op en gaat uitdagen om te kijken hoe ver ze kan gaan en wat ze voor elkaar kan krijgen. hier namelijk ook zo'n klein draakje die dat doet. nu na 2weken dat zn kleine zusje er is gaat het allemaal weer op en top. middag dutje is alleen nog een probleem hier hoe moe hij ook is. weekend is ie bij opa's en oma's geweest zonder dutjes(drukke planning ) straks gaat ie hier op bed en valt op de bank al bijna in slaap, benieuwd of hij gaat slapen. aanhouder wint
Het steeds weer terug in bed/kamertje sturen/leggen werkt normaal wel, maar nu dus echt niet. Ze wordt echt compleet hysterisch. Klimt dan in de vensterbank en doet de gordijnen en rolluik open, ect. Ben zelf ook erg moe, vooral nu op het einde, en hou het moeilijk vol om consequent te zijn. Mijn vriend is ook moe en moet overdag gewoon weer werken, gaat om 6u z'n bed uit. Ik vind het zo moeilijk. Ik hoop dat als de baby er eenmaal is en ze gewend is aan de nieuwe situatie ze weer rustiger wordt en weer beter gaat slapen. Daarom dacht dat het misschien zou helpen om haar iets van Melatonine of Kindival te geven zodat het voor wat 'makkelijker' wordt.
veel 1 op 1 aandacht werkt hier goed. ik ben zelf persoonlijk niet van de middeltjes en dingetjes maar wie weet werkt het. tis even flink de kiezen op elkaar ben ik bang
Las in een mama's topic dat een moeder goed resultaat heeft met Kids Sleepzzz junior oid maar dat melatonine werd afgeraden. Ben zelf altijd heel erg van het uitleggen; praten praten praten. Kan best iets heel basaals zijn waar ze zo van overstuur raakt. Als je Alles rondom de nieuwe baby en het slapen gaan heel goed/veel benoemd en uitlegt (ook juist je eigen verwachtingen) is de kans groot dat je inzicht geeft een een situatie die ze nu niet begrijpt waardoor ze zo overstuur raakt. Succes
Ik vind die 5 minutenregel meer iets voor kinderen die aan het uitproberen zijn. Jouw meisje vind ik niet echt stout, maar die zit gewoon ergens mee. Je weet al gelukkig waarmee en ik zou veel met haar praten. Vragen waarom dat ze het zo spannend vind en proberen dat voor haar te relativeren. Maar het blijft moeilijk hoor, zeker als je doodmoe bent. Sterkte ermee.
Ik zou persoonlijk zeker niet te streng zijn nu, haar gevoelens zijn echt en ook begrijpelijk. Haar zich laten uiten en een extra knuffel op zijn tijd lijkt me meer op zijn plek. Mijn moeder nam me vroeger altijd even in bed als er 's nachts iets wat me was, na even knuffelen bracht ze me weer naar mijn eigen bed en was ik altijd weer rustig en gerustgesteld.
Toen ik op het einde van mijn tweede zwangerschap liep was onze dochter (ruim 3) duidelijk wat gespannen. Vooral 's nachts (bedplassen, op onze kamer staan). Wat Mime28 zegt, we hebben haar wat meer aandacht gegeven. En 's avonds voor het slapen gaan kroop 1 van ons bij haar in bed en dan kletsten we even over de baby, en alles wat er zou gebeuren en veranderen. Nu de baby is geboren gaat het meestal heel goed. Maar nog steeds heeft ze haar momenten, wat zich bv uit in 's nachts wakker worden en slecht eten. Dan kruipt mijn man even bij haar in bed, of we geven haar even wat extra aandacht. Wat ik sowieso niet zou doen is boos worden. Ook voor haar gaat er heel wat veranderen en ik denk zelf dat kinderen de spanningen van hun papa en mama ook oppikken..
We zijn ook niet boos op haar hoor. En we knuffelen veel. Alleen als ze in het donker in de vensterbank(=smal) klimt en de rolluiken open wil doen. Want dat is gewoon gevaarlijk En als het tegen 5 - 6 uur 's ochtends loopt, mag ze ook wel bij ons hoor, dan is het al zo licht. Ze kruipt dan heel dicht tegen mij aan, en wil dan ook nog het liefst een arm van mij om mee te knuffelen*ligt niet zo lekker voor mij* Het is eigenlijk ook nog wel aandoenelijk ook Het ging gisteravond wel beter, maar ze was ook heel moe. Alleen kwam ze er tegen half 3 vannacht weer aan.
Misschien kan je haar een boekje voorlezen. 'Liselotje krijgt een zusje' is een leuk boekje. Aan de hand daarvan kunnen jullie samen praten over de komst van de baby.