Mijn dochter van 10 heeft een tijdje geleden de nscct test gedaan en hier is een iq van 135 uitgekomen. Ik had dit nooit verwacht en weet ook niet zo goed wat ik (zij) er nu mee moet. Ze heeft altijd goede cijfers gehaald en dit kostte haar weinig moeite, ik dacht dat ze gewoon iets slimmer was dan gemiddeld maar blijkbaar ligt het toch even anders. Het is zo gek om nu opeens te horen dat je dochter erg intelligent is en wij dit eigenlijk nooit door gehad hebben. Voel me een beetje een slechte onoplettende moeder Herkent iemand dit? En iemand tips wat nu te doen?
Allereerst, gaat het goed? Is je meisje tevreden? Zo ja, dan hoef je niet gelijk iets. Ze is slim, prima. Maar dat hoeft geen probleem te zijn. Misschien een ib-er op school die ervaring heeft? En verder geen ervaring qua testen, maar wij dachten altijd dat ons dochtertje niet zo slim was, vergeleken met haar broer leek dat zo. Blijken wij er gigantisch naast te zitten, jongste van de klas en de hoogste scores. Tja, voelden we ons ook wel een beetje lullig over, maar zelf weet je soms niet beter.
Ze heeft het prima naar d'r zin, alles gaat goed, leuke vriendinnen. Maar ik ben wel bang dat ze nooit heeft leren leren, het gaat altijd zo makkelijk en ze doet er eigenlijk niks voor. Dit lijkt me niet zo positief. Geen idee hoe ze er verder op school in staan, we hebben volgende week een gesprek. Alles moest eerst even indalen
Ja, dat is denk ik wel een reëele angst die ik ook herken, mijn oudste doet alles in 1 keer, hoeft nooit ergens moeite voor te doen. Hij zit nu ook in een plusklas en was laatst erg gefrusteerd dat hij iets niet goed snapte gelijk en hij snapte niet waarom ik daar blij mee was haha.
het ligt eraan waarom ze getest is. want degene die de test heeft aangevraagd, deed dat niet zomaar volgens mij, en waarschijnlijk weet al goed wat zij ermee wil doen. leren leren, tja, vanuit mijn ervaring kan ik zeggen dat zo een kind al thuis veel meer leert dan op school en haar eigen studies en verrijking regelt met de bronnen die haar thuis beschikbaar gesteld worden. de school moet zich dan aanpassen dat het kind dat al doet. ja, ze moet ook die dingen leren waar de school over gaat. maar op de leeftijd 10 weet zo een kind al, welk boek ze in de winkel zoekt, wat ze graag wil leren, waar te zoeken op internet, ook wat er nog allemaal is om te leren om een ding te kunnen snappen. vaak zijn ze dus ook veel meer zelfstandiger dan gewone kinderen wanneer het om leren gaat. je moet wel ervoor zorgen dat zij betrouwbare bronnen kan bereiken wanneer ze kennis zoekt over haar interesses. dus dat ze geen verkeerde dingen zich aanleert via internet of slechte boeken, of van mensen die haar dingen leren zonder ze weten waar ze het over hebben. want zo een kind kan, niet alleen goede kennis snel opnemen, maar ook de foute onvolledige onbetrouwbare kennis. als ze iets verkeerd leert zou ze het niet zo makkelijk kunnen corrigeren als een gewoon kindje. omdat zij info en kennis veel makkelijker en langer vast kan houden en heel snel kan integreren met haar bestaande kennis(banden leggen). een hele operatie dus om die foute dingen weer er uit te kunnen halen. het lijkt op een vorm van koppigheid, maar dat is het niet. dus je moet haar intelligentie beschermen tegen onzin. uitkijken dat zij de dingen niet verkeerd leert. het gaat erom dat eerst info daarna kennis binnen komt; en veel later pas de 'inzichten' worden gevormd waarmee je je eigen kennis en leerprocessen aanstuurt. ze leert dus op deze leeftijd zonder inzichten, dus heel puur een eenduidig-heel mooi om te zien-. en uitkijken dat zij over zichzelf en over 'de anderen' geen vooroordelen vormt. Bijvrbeeld dat jij ergens in gelijk kan hebben omdat jij intelligenter bent. ook dat een intelligente persoon sneller leert en dat voor alle onderwerpen zo is. een intelligente persoon kan echt moeite hebben met het leren, wanneer de presentatie van iets nieuws net even anders is dan je gewend bent. of de aansluiting moeilijk is met de inzichten die je in je denkwereld hebt gevormd. Soms is er een eye opener nodig(slimme kinderen hebben veel vaker behoefte aan de eye openers:))) dus zij moet kennis maken met verschillende soorten info en nieuwe kennis steeds vanuit verschillende bronnen, vormen en presentaties zodat zij inzichten leert te vormen en denk strategieën kan ontwikkelen. school is niet de enige plek om dat binnen te krijgen. en vergeet niet: ze is niet veranderd sinds de test. laat haar dan niet teveel merken van jouw nieuwe inzicht in haar cognitieve capaciteiten. En wat ook heel belangrijk is is dat ze leert zich uit te drukken op verschillende manieren. dus veel praten, goed luisteren. ja. maar ook briefwisseling af en toe met haar, via email bijvrbeeld. hoop dat alles een beetje nuttig is vr jou... gr.
Zolang het verder goed gaat zou ik er niet zoveel mee doen, zodra er problemen lijken te ontstaan kan het natuurlijk wel meespelen en dan weet je het in ieder geval. Onze oudste scoorde in onze ogen ook verrassend hoog op een intelligentietest die in een dyslexieonderzoek zat. Nooit verwacht dat ze zo hoog zou scoren. Ook voor school was het verrassend en het heeft voor haar wel deuren geopend op school (hb-klas waar ze nu zonder problemen aan mee kon doen e.d.), maar bij haar was het gecombineerd met enorm slechte cijfers voor spelling o.a. (door haar dyslexie), dus het beeld was gewoon onduidelijk: wil ze niet, kan ze niet, speelt er iets anders etc. Nu was het heel helder: aan haar iq mankeert niets, maar vanwege dyslexie lopen bepaalde zaken erg moeilijk, gecombineerd met te makkelijke andere stof had ze op alle gebieden eigenlijk frustraties. Nu ging men wel actief handelen
Hier wordt hij standaard afgenomen tijdens de cito-periode in bepaalde groepen: ik geloof hier in groep 4 en 6(?)
ok, ik snap het met de link. dat is een ouderwetse indicatie screening. heel handig voor de juf zodat ze sommige kinderen beter kan voorbereiden voor de middelbare school die ze normaal gesproken verkeerd zou inschatten.
Bedankt voor je duidelijke uitleg en tips Belize, daar kan ik wel wat mee Maar ik herken mn dochter ook in heel veel dingen niet. Zo is ze helemaal niet zo breed geïnteresseerd en leergierig. Tenminste, zo lijkt het niet. Ook qua zelfstandigheid vind ik haar niet heel sterk. Ze is vrij afwachtend en vraagt veel over hoe ze iets moet doen, alsof ze bang is dat ze het zelf niet weet of niet goed doet. Ik herken haar dus niet zo in de beschrijvingen van hele slimme kinderen die ik overal op internet lees en dat vind ik lastig. Mijn beeld van haar klopt niet helemaal goed bij de uitslag van die test. Moeten we nu gewoon doorgaan als altijd of moeten we extra uitdagingen gaan aanbieden? Ze heeft al wel aangegeven graag een vreemde taal te willen leren dus ik denk dat we daar maar mee gaan beginnen.
Wat je zelf ook al aangeeft, leren leren, houdt dat in de gaten! Ik heb het op de lagere school ook niet geleerd en ben daar op de middelbare school gigantisch mee in de knoei gekomen (lees: geen diploma) Ben uiteindelijk wel goed terecht gekomen Maar het had een stuk fijner geweest als iemand dit op de lagere school had doorgehad en mij hiermee had geholpen.
135 is bovengemiddeld hoog, maar absoluut niet in de range dat je je zorgen zou moeten maken of per sé de opvoeding anders zou moeten aanpakken. De gemiddelde persoon met een IQ van 135 kan prima functioneren in de maatschappij zonder wat voor hulp (op welke leeftijd) dan ook. De kans is groot dat je dochter tot nu toe niet zo hard heeft moeten lopen en waarschijnlijk gaat het haar straks (op een gymnasium...) ook best gemakkelijk af, maar aangezien dit representatief is voor de rest van haar leven hoeft het geen enkel probleem te vormen . Als er straks iets komt dat haar interesse grijpt, dan zal ze uit intrinsieke motivatie waarschijnlijk vanzelf wel harder gaan lopen. Het kan best dat dit pas op de universiteit gebeurt of misschien zelfs pas daarna. Volgens mij moet je vooralsnog gewoon opletten dat ze doet wat ze moet doen en er niet al teveel met de pet naar gaat gooien, maar ik zou haar verder niet belasten met conclusies gebaseerd op de test en er vooral niet zenuwachtig over gaan doen. Een IQ van 135 is eigenlijk vooral heel erg positief. Het is hoog genoeg om allerlei deuren te openen, die voor anderen gesloten blijven, maar laag genoeg om goed aansluiting te vinden in de maatschappij. Ik zou eerlijk gezegd erg blij zijn met het nieuws .
Wat een fijne reactie humptydumpty! Ik kreeg inderdaad het idee dat ik nu van alles met haar moest gaan doen, moest gaan aanbieden, maar na jouw reactie kan ik het wat beter nuanceren. Het is voor haar natuurlijk heel fijn dat het leren zo makkelijk gaat en hopelijk blijft ze daar goed gebruik van maken, ook als ze straks een eigenwijze puber is Ga het nu gewoon als iets positiefs zien en er op letten dat ze niet al te gemakkelijk wordt qua leren.
natuurlijk moet je haar uitdagen. ook school moet dat doen. kennis laten maken met verschillende interesse gebieden. zelfstandigheid stimuleren. maar niets forceren. een vreemde taal leren is n prima begin. Ik weet niet waarin ze sterk was bij de test. want je moet dus ook 'niet zo sterke' kanten stimuleren. wat ik persoonlijk heel erg vindt bij slimme meisjes in nederland dat zij teveel alfa gaan richten, terwijl beta vakken ook heel boeiend kunnen zijn voor meisjes en jongens. en bij de jongens werken kan je ook helpen met levenservaring. wat je moet aanbieden hangt dus erg van af, wat voor een kind ze is. voor een kindje drama lessen, muziek lessen helpen met leren leren, bij ander kind leren van periodieke tafel lijkt heel spannend. ga met haar naar musea met themas, geschiedenis wetenschap kunst. laat haar met verschillende dingen kennis maken. sport is ook erg belangrijk, waar je werk discipline, team geest leert. helpt je leren focussen. (maar misschien doe je dat allemaal, ik zeg maar wat ik denk) maar je hoeft natuurlijk geen zorgen te maken. het is de kwestie van turbo motor leren aan zetten. ze hoeft dat kennelijk nog niet met wat van haar gevraagd wordt. ze is gelukkig en probleemloos. prima. maar weet ook dat het ook een goed gevoel is om af en toe je turbo motor aan te moeten zetten en wat vaart leren te maken. geeft goed gevoel en veel zelfvertrouwen. ook de ervaringen van falen zodat je straks niet schrikt van het gevoel dat je krijgt, als iets je niet zo makkelijk lukt.dat je leert dat je soms meer moeite moet doen om geslaagd te zijn. gymnasium gaat dat straks ook aanbieden. heel veel HB kindjes schrikken daar van hoeveelheid zelfstandigheid die er nodig is en van werktijd die je moet inzetten om gemiddeld te kunnen scoren. geen probleem, maar dat geldt dan ook dus voor de vakken waar je helemaal niets voor voelt. daarna is de universiteit een opluchting omdat jij daar zelf bepaalt in welke richting je gaat leren. kijk het is zo dat bij sommige kinderen het allemaal vanzelf gaat(niet zo vaak eigenlijk, in de gevallen waar het lijkt alsof het vanzelf gaat is er altijd een juf of een ouderfiguur die het kind begeleidt of veel aandacht geeft of een krachtige rolmodel in de buurt, zo leert het kind hoe het gaat), maar bij andere kinderen moet je echt kijken hoe je de capaciteiten moet leren te benutten je talenten te ontdekken.
135 is slim, maar het is nou ook weer niet zo dat je krant hoeft te bellen Wat inderdaad belangrijk is, is leren om te leren, om ergens voor te werken. Want als het je makkelijk afgaat, dan leer je niet buffelen en doorzetten. En ook belangrijk: omgaan met tegenslagen/falen. Wat HumptyDumpty ook zegt: het is hoog genoeg om veel voordeel van te hebben en laag genoeg om wel aangesloten te blijven.
@marieke: gewoon een gek idee hoor. Maar als jij al die jaren al gewoon je kind behandelt naar de behoeftes die ze heeft en daar verder geen problemen mee zijn... is het ook goed toch? Scholen zijn tegenwoordig veel meer ingesteld op werken op niveau. Dat scheelt al een berg. Niet iedereen met een iq boven de 130 is een probleemgeval