Ze hoeven mij inderdaad niet te helpen met de grote voorjaarsschoonmaak Maar laat ik het bij mijzelf houden; Stel ik kom ergens en ik zie dat het een rommel is. De vrouw heeft niet gerekend op bezoek. Dan kan ik ook zelf een kopje koffie zetten (als ik zou besluiten te blijven) en als er een volle wasmand op tafel staat, help ik die net zo lief weg te werken tijdens het doornemen van de laatste nieuwtjes. Als ik zie dat er veel gedaan moet worden en zij is er mee bezig, verwacht ik niet dat zij dat ook nog eens in de avonduren moet doen en alles op moet schuiven omdat ik mijn koffie op de bank wil en verwacht dat zij mijn handje vasthoud. Ik zou mij ook erg ongemakkelijk voelen als ze alleen moet opruimen of schoonmaken, want ik ben er dus ik kan net zo goed meehelpen. Als de vrouw des huizen wil dat ik help natuurlijk, maar ik zou het wel aanbieden. Snap je?
Ja, begrijp ik. Met een buurvrouw ook wat makkelijker om flexibeler te zijn. Maar ik bedoel te zeggen dat ik het jammer zou vinden om leuk bezoek van verder te missen omdat ik te star zou zijn om van mijn schema af te wijken. Ik heb altijd zoiets van 'dat kan straks ook nog wel'.
Geen probleem als iemand onverwacht langs komt. Ons huis is nooit echt rommelig, en als ik loop ook wel eens in een joggingbroek maar dat interesseert me niks als iemand anders dat ziet. Wat ik wel vervelend vind is als mensen langs komen op het tijdstip dat ik net de kinderen op bed wil doen. Ben daar toch altijd wel even mee bezig...en dan moeten ze toch echt ff op me wachten.
Het ligt er eerlijk gezegd aan wie er het zijn/is. Mijn so komen altijd onverwachts en dan soms nog op de stomste tijdstippen. Ik heb een periode gehad dat ik net deed of ik niet thuis was, door gauw naar boven te gaan want er wordt nog door de ramen gekeken of je thuis bent. Gelukkig wonen ze hier 30min. vandaan want bij sz komen/kwamen ze 3 á 4 keer per week (en die komt het ook niet altijd uit) mijn zusje(s) en broertje kwamen soms elke weekend en mijn broertje presteerde het om 2 á 3 avonden achter elkaar te komen en dan is er geen zinnig woord om mee te praten alleen naar de tv kijken. Mijn ouders komen haast nooit dus als die onverwachts voor de deur staan dan vind ik het geen probleem of ik krijg een knoop in mijn buik totdat blijkt dat het gewoon een gezellig bezoekje is zonder familie gezeik De broer en zussen van mijn man komen nooit onverwachts je mag blij zijn als ze op de verjaardag komen en 1 zus komt nooit want die vindt zichzelf zielig (heb dus ook geen zin om daar heen te gaan). Mijn getrouwde broers (en gezin)komen ook alleen op verjaardagen, en als ze onverwachts op de stoep staan dan zijn wij gelijk op onze hoede (voornamelijk bij de oudste). Ik heb dus liever van te voren telefoon of een berichtje dan kunnen wij ons even "geestelijk" voor bereiden en als nodig strategie bedenken LEUK!! Maar niet heus, dus voorlopig familie van mij op een laag pitje. Vrienden zijn altijd welkom.
Ja dat krijg je als je over bepaalde dingen anders denkt. En als je een schoonzus hebt die denkt dat zij de meeste rechten heeft omdat ze met de oudste zoon is getrouwd en de dochters negeert (en er niet voor wijkt om onenigheid te maken tussen mijn vader en zijn broer(s) en tussen mij en mijn ouders).
En het is mij zojuist weer overkomen... Vandaag is mijn werkdag en dus ruim ik nooit iets in huis op. Het is werkelijk een zwijnenstal op de woensdagen hier in huis: ontbijt van vanmorgen staat nog op de eettafel, overal makeup, keuken is een grote puinhoop, woonkamer staat nog vol met wasmanden en opgevouwen was, halletje ligt troep van mijn man... staat de buurvrouw voor de deur om te helpen de schutting vast te maken en moet dus (voor de eerste keer) naar binnen.. Wat zeggen ze ook alweer over een eerste indruk?
ach ik persoonlijk laat mij niet leiden door een eerste indruk....wat ik mij wel afvraag: hoe jij in hemelsnaam kan werken/leven als je huis er zo uitziet ik zou gillend gek worden. Want je bent wel thuis neem ik aan...of begrijp ik het niet goed.
hahaha, zal je net zien.. echt iets voor mij.. ach ja.. wat anderen altijd tegen mij zeggen.. "er bestaan ergere dingen" ...laten we er maar zo over denken.. hihi
hier nooit onverwachts bezoek, mijn moeder woont 2u van me vandaan en heeft mijn zus nodig om bij mij te komen (ze heeft reuma en suiker en zit in een scootmobiel en ze is afhankelijk van openbaar vervoer) dus als die komt dan weten we van te voren, ook om ons geestelijk voor te bereiden op haar komst, (andersom trouwens ook), ik kan ook niet zo 1,2,3 even op bezoek, dus altijd aangekondigd, mijn zus komt ook aangekondigd langs, want die woont een uur van me vandaan, voor de rest weinig familie in de buurt die langs komen, gelukkig maar, want ik zou onverwachts bezoek vreselijk vinden, of ik nou wel of niet veel te doen heeft op een dag, geef het gewoon aan, ik denk dat als we allemaal in dezelfde straat hadden gewoond (ik en mijn moeder en zus) we ook niet de deur bij elkaar plat liepen, vroeger was er bij mijn ouders altijd zo vaak onverwachts bezoek, dan stond opeens weer een oom of tante op de raam te bonzen, of terwijl ik en mijn moeder boodschappen willen doen komt er opeens een ander tante langs, weet je hoe vaak de boodschappen dan maar op het laatst moment moesten gebeuren, pfff, nee heb er beetje een hekel aan, hihihi maakt mij dat ongastvrij ? Prima
mijn hemel als ik me al druk moet maken over dat er was in de kamer staat of dat er nog spullen zichtbaar in de keuken staan of op tafel dan heb ik geen leven meer. iedereen weet toch dat spullen niet zomaar magisch in kasten verdwijnen , lijkt me heeeeeel normaal dat iets waarmee je bezig bent nog zichtbaar is. bekers drinken nog een verdwaald bakje, bergen was , aanrecht met spullen, dekentje nog op de bank. haarspullen nog ergens staan en dat lijkt me ook iets gewoons.. Je leeft toch in je huis?
Mijn vriend is een volle Aziaat, haha. Misschien is het inderdaad streek gebonden. Ik kom uit zuid-holland en daar is men toch van het plannen en rekenen. Ik reageer dus altijd zoals jouw vader; spastisch, haha. Dus soms is het "nee, absoluut niet! Het komt nu echt niet uit!!!!" *paniek* en soms is het; "Nou goed dan, kom dan maar" om mijn vriend toch een beetje ruimte te geven.
Liever eerst een belletje... dan kun je idd nog even ruimen, aankleden of gewoon zeggen dat je geen tijd/ zin hebt!
haha zo is het hier op woensdag ook vaak. Ik probeer meestal dinsdagavond alles een beetje op te ruimen, maar soms ben ik daar dan te moe voor of sochtends is er alweer rommel gemaakt. Als ik 's ochtends mijn dochter heb weggebracht, ga ik thuis meteen aan het werk op mijn laptop. Het huis is dan vaak een rommel. Als het heel erg is, laat ik het rolgordijn dicht en doe niet open.