Vader, moeder of zussen geen probleem, anders vind ik het zeer irritant. Gebeurd toch vrij regelmatig en eigenlijk altijd als het eigenlijk net niet uit komt. Nee een appje of het uit komt stel ik wel op prijs, ben toch meestal druk en ben best veel weg. Nu werd ik afgelopen week verrast door een vriendin die me kwam feliciteren en had een cadeautje meegenomen, dat vond ik wel super lief!
Bij mij staat mijn deur letterlijk altijd open. Krijg regelmatig onverwacht bezoek, maar ook weer niet te veel. Heb altijd genoeg in huis, mijn huis is groot genoeg en mijn kinderen vinden het ook gezellig. En als ik weg moet dan begrijpen mijn vrienden dat ook wel. Mijn familie woont hier niet, dus daar heb ik geen last van Ik spreek ook graag last-minute af, houd niet zo van dingen ver van te voren af spreken. Dan loop ik alleen maar het risico dat ik het vergeet! Ik ga zelf ook wel spontaan langs, maar de meeste van mijn vrienden zijn juist met mij bevriend vanwege mijn spontaniteit. Dus als ze daar niet tegen zouden kunnen zou het toch geen stand houden denk ik.
Sinds ik bevallen ben vind ik het vreselijk, zo stonden mijn schoonouders opeens in de huiskamer (ze hebben een sleutel) terwijl ik borstvoeding aan het geven was... niet zo fijn. Voor de bevalling vond ik het niet zo erg, al moeten de mensen dan wel weten dat we waarschijnlijk weinig aan drinken en eten in huis hebben (we hebben nooit snoep of koek in huis) en het kan wel een zooitje zijn.
Ja hoor ze mogen best komen, alleen moeten ze dan niet verwachten dat m'n huis blinkt en dat ik er op m zondags uit zie.
Even mijzelf nog aanvullen, ik vind het toch heel bijzonder moet ik zeggen. Hoe kijken jullie tegen het bezoek van vrienden van kinderen en hun ouders aan? Hier kondigen de meeste afspraakjes zich echt niet van te voren aan, Ik hoor het pas als ik bij de school sta. Meestal loopt de moeder dan ook mee om even koffie te drinken (niet elke moeder uiteraard) Of met tieners in huis? Dan ontkom je toch niet aan dat het een zoete inval wordt? Wij gingen zelf altijd na school bij 1 van vriendinnen thuis zitten, nooit aan gedacht om dat aan te kondigen. En als je er zat gewoon roepen dat X ook blijft eten. Of op zaterdagochtend achter komen dat de vriendinnen van dochter zijn blijven slapen na het stappen? Als ik mijn eigen jeugd terughaal deden wij echt niet aan vooraf afspreken en het was nooit een probleem, bij geen een ouder...
Hier ook massa's frisdrank in huis naast de koffie, water, ..., maar ze moet persé fruitsap. Water komt hier overigens uit de kraan en da's ook niet goed genoeg voor haar. "Kwaad" niet dat ze razend wordt, maar meer in de zin van dat ze er 3 weken later nog over zeurt. Want "iedereen heeft toch wel standaard fruitsap of een fles water in huis". Meestal drinkt ze dus niets. Waarna ze af en toe ook tegen mijn ouders - die in haar buurt wonen - een zeur durft te spannen over "mijn gastvrijheid" . (Overigens zijn er wel meer redenen waarom ik het contact met haar de laatste tijd probeer te beperken. Alleen snapt zij dat niet.)
jep hier gaat dat ook zo met vriendinnetjes en moeders van school, ging het als puber ook zo e.d. Ik kan mij overigens nog wel goed herinneren dat van 1 vriendin de ouders daar ook moeilijk in waren, dat was echt alleen bij haar dus het viel ook echt op als " afwijkend".
Gezellig hoor, onverwachts bezoek! Altijd welkom. Ook als ik ziek ben, in pyjama loop, het een rommel is of ik net bezig ben met de was. Dat snapt het bezoek toch ook wel dat ze dat risico lopen als ze onverwachts langs komen. Als ik in pyjama loop trek ik even wat anders aan (ofja, ligt er ook aan wie het is), als het een rommel is geef ik dochter de schuld D), als ik ziek ben kunnen ze mooi gelijk een kopje thee voor mij zetten of vraag ik gelijk of ze dochter eventjes mee willen nemen om een boodschapje te halen, als ik niks in huis heb voor eten/drinken dan hebben ze pech en nemen ze maar een glas water...neehoor ik zie geen problemen. Vind het zelf vreselijk om te moeten plannen. Als ik in de buurt ben, en ik heb zin, loop ik even langs. Als het niet uitkomt, mag diegene dat best zeggen en ben ik niet beledigd. Gelukkig gebeurd dat bij mijn vrienden, familie en bekenden hetzelfde. Komen hier gewoon binnenwaaien en helpen zonodig ook een handje mee met de was vouwen ofzo terwijl we dan kletsen. No problem...
kaboutermeis je zou eigenlijk een leeg flesje moeten bewaren en die met een grote strik erom aan haar geven .. kan je fruitsap in meenemen als je op visite gaat .. met grote glimlach.. die heeft dan wel een betonblok voor haar hoofd denk ik. denk dat ik haar gewoon niet meer zou uitnodigen.
Mijn moeder had toch echt 4 kinderen van uiteenlopende leeftijden. Geen haar op haar hoofd die er aan dacht dat wij elk even een vriendje, of vriendinnetje meenamen na schooltijd. Ik heb dat overigens nooit als afwijkend gezien hoor. Snap het helemaal. Zelf heb ik ook geen directe behoefte aan 'op de koffie' bij elkaar. Ik heb mijn eigen ding te doen, werk bijvoorbeeld (dat doe ik van uit huis), dus dan heb je er simpelweg ook geen tijd voor. Ik zie dat niet als ongastvrij, maar ik ben en blijf gesteld op mijn privacy. Maar zoals ik al zei; goede vrienden en directe familie zijn ALTIJD welkom. Al heb ik het nog zo druk. Deze kijken er niet van op als ik tussendoor ineens moet stofzuigen, o.i.d. Verder waardeer ik het als iemand belt, of op zijn minst even vraagt of een bakkie koffie goed uitkomt.
Dat kinderen onverwacht komen spelen zal me een zorg wezen, die komen niet voor mij, ik hoef ze niet te vermaken, als ik ze een glas drinken en een een koekje geef, heb ik er verder geen werk aan, bovendien interesseert het de meeste kinderen niet als je huis er niet zo netjes uitziet. Ouders komen hier niet mee om wat te drinken, ik neem ze uit school mee. Buiten dat heb ik liever geen onaangekondigd bezoek. Gewoon even bellen, al is het maar een kwartier van tevoren. Soms komt het gewoon niet uit.
Als er bezoek zou langskomen wanneer mijn huis netjes is, ik aangekleed ben en niks te doen heb, zou ik het leuk vinden. Anders vind ik het gewoon ontzettend vervelend. Ik vind het vaak ook niet netjes om je zomaar bij mensen op te dringen. Als het zomer is, vind ik het minder erg. Dan staat de deur hier toch open en is mijn dochter buiten aan het spelen. Maar zoals afgelopen zondag dat we nog even lekker na het ontbijt in pyama blijven hangen op de bank en dat er dan aangebeld wordt... ik word daar echt strontchagrijnig van en ga dan ook naar boven. Mijn man doet dan wel open, maar als ik niet gedoucht en aangekleed ben hoef ik niemand te zien.
Da's zowat de enige die hier meestal onverwacht voor de deur staat. Ze woont in 't dorp van mijn ouders en is 2 uur onderweg met openbaar vervoer. Vaak de smoes "ik moest in de buurt zijn". Nou, die buurt is nogal groot ... vaak een half uur wandelen weg dat ze moest zijn. Ik stuur ze dus niet effe naar huis - zoveel hart heb ik nog. 1 keer moesten we toevallig net 10 minuten later weg, moesten we in de buurt van mijn ouders zijn. Haar netjes voor haar deur afgezet. Is ze zelfs niet tot in de living geraakt dus. Het moet één van de laatste keren geweest zijn dat ze bij ons is geweest want in de auto had ze dus weer kritiek dat er geen fruitsap was. Mijn partner hoorde het dit keer en begon mijn ergernissen te snappen. Ik zou haar nog altijd es moeten uitnodigen in ons nieuwe huis, maar ik heb geen zin. Ze heeft de buitenkant al gezien (ze wou persé het adres en persé langskomen op een dag dat wij beiden werkten - ze "moest toch hier in de stad zijn" en "dan kan ik al es kijken waar je woont"). Maar de binnenkant ... ik heb er effe genoeg van (mijn huis is nooit proper genoeg naar haar normen, het leeftijdsverschil met mijn man is te groot volgens haar, mijn relatie is dus niks, er is geen fruitsap, ik bel niet genoeg met haar, ze haat mijn beste vriendin hoewel en doordat ze 5 jaar samen in dezelfde klas hebben gezeten, ze is ook stikjaloers op die vriendin, ... ik kan echt een boek schrijven over de ergernissen die ik over haar heb). Om de zoveel tijd probeert ze nog es zoals vorige week met nieuwjaar, maar ... voorlopig toch niet. Ik moet haar echter wel nog een beetje te vriend houden (of beter: de vriendschap niet volledig opblazen), want mijn ouders kennen haar ouders nogal goed.
Heb er zelf ook een hekel aan. En altijd -altijd als ik eruit zie als ma Flodder, altijd als het huis 1 grote rommel is krijg ik onverwacht bezoek. Vaak van mijn schoonouders of zwager die wil blijven eten. En nooit -werkelijk nooit komt er iemand als het huis op en top schoon is en ik er stralend bij loop... het is een vloek!
Tegen die tijd heb ik er waarschijnlijk minder problemen mee. Maar ik hoop ook dat ik tegen die tijd gewoon in een huis woon en niet langer in een appartement. Dan heb je toch wat meer privacy, ook als er eventueel mensen bij je in huis zitten. Nu kunnen ze bij wijze van spreken vanuit mijn woonkamer of hal zo mijn slaapkamer in kijken, als de deur open staat...
Kinderen die blijven spelen vind ik ook anders, die verwacht ik na schooltijd namelijk altijd wel. Maar die komen niet op bezoek bij mij maar bij Eva of Lisa, is toch een heel verschil. Soms blijft er een moeder even hangen bij het ophalen, uit school gaan de kinderen direct mee. En soms komt er een vriendinnetje van Eva wel eens vragen of Eva kan spelen, maar als dat niet uitkomt dan gaat dat dus niet. En als ze groter zijn zal ik echt niet moeilijk doen met bezoek van vriendinnen, ze vermaken zichzelf wel. Maar als we als gezin plannen hebben gaat het dus niet. Het gaat bij mij vaak om mijn eigen tijd die ik voor mezelf nodig heb.