Ok, nu ben ik benieuwt geworden. Katten voelen aan dat je zwanger bent? Ik heb hier een katje lopen die ineens niet meer weg te slaan is. Ze wil het liefste bij me liggen en wijkt geen moment meer van me af. Als het even kan, het liefste op me buik! Ik vind het overigs onwijs schattig en ze mag dan ook bij me blijven liggen. Soms echter kan het ook vervelend zijn en jaag ik haar weg.. zelfs dan! Komt ze sireus terug en wil ze niet weg. Me andere kat (beide pozen btw) lag normaal gesproken altijd even 5 min bij me als ik ging slapen.. die zie je ineens helemaal niet meer. Zij is de ouste van het stel. Nou ben ik wakker door een onsteking in me kaak (onder een kies). Maar ze heeft dus net ook weer de hele nacht zover bij me gelegen. eerst met haar kopje op mijn buik en lag tevreden te spinnen. Ik vind het zoo verschrikkelijk schattig! De baby gaf zelfs kleine trapjes! Ik denk dat ze het spinnen hoorde ha ha. Ik ben dus reuze benieuwt wat jullie ervaring is. Het valt me wel heel erg op de laatste tijd
Bij de eerste was.een poes niet weg te slaan, ze bleef zelfs na de geboorte mijn dochtertje op zoeken. Bij deze zwangerschap waren ze allebei niet weg te slaan bij me, zal alleen nooit weten hoe ze op de uk gaan reageren aan gezien ik ze beide heb moeten laten inslapen door een ziekte aan de lever die ze allebei hadden (waren zusjes van elkaar)
sasjuh - Awww sterkte met dit verlies. Zijn ook niet de leukste momenten als je zwanger bent. Ik heb zo mijn hond moeten afgeven
Hey! Leuk dat deze topic hebt geopend, ik heb hier namelijk vanavond nog aan zitten denken! Onze kat is ook niet bij me weg te slaan..moet er zelfs om denken dat ik mijn benen niet over m breek daarbij ALS hij al bij me lag, lag hij voorheen altijd op mijn benen met zijn kopje richtig mijn tenen.. nu zit ik nog niet op de bank en hij ligt al bij me op schoot, met zijn kopje op mijn buik! Zo grappig Viel mijn man ook al op, terwijl die helemaal niet van zulke details is ...
famke89 - Ha ha ja het ging me steeds meer opvallen. Ik let er nu ook extra op.. en wat merk ik nu! Zoals je weet heeft ze zover de hele nacht bij me gelegen.. ik zit achter mijn computer omdat ik last heb van de zwelling in me gezicht. Achter me staat een krappaal.. en ze ligt dus nu achter me te slapen op nog geen meter afstand! In het begin jaagde ik haar wel eens weg, met name omdat ze echt op me buik ging staan ook. En dat voelde toch best zwaar aan. Ik duwde haar dan weg van me, maar ze bleef terug komen tot ze dan maar naast me ging slapen.. liefst tegen me buik aan. Ja dat accepteerde ik dus wel, vond het zelfs cute. Maar nu heeft ze dus ondekt dat ik het wel toe laat dat ze haar kopje op me buik legt. Best schattig overigs als je dan het licht uit doet, en je de baby voelt bewegen (wat meestal meteen gebeurt als ik lekker ga liggen) en je dan ook nog een zwaar kopje voelt van je kat die mee gaat slapen op je buik <3
Gelukkig heb ik een kitten, dus valt qua gewicht wel mee.. maar heb liever niet dat hij over me heen loopt.. kat is nu ook in de 7de hemel dat ik nachtdiensten heb en overdag slaap.. want 's nachts mag ie bij mijn man slapen, en overdag bij mij! Haha.. ik slaap op mijn zij, en de kat krult zich heerlijk tegen mijn buik aan! Ben erg benieuwd hoe het gaat als ik verder in mijn zwangerschap ben!! lijkt me heel speciaal als de kleine op de kat reageert!! Ohh enne sterkte met je ontsteking! Ik zal weer ff aan het werk, gelukkige rustige nacht
famke89 - Ha ha dank je. Ik heb inmiddels al genoegt mee gemaakt. Ik wou dat ik heerlijk op me zij kon slapen, maar heb me rib gebroken tijdens een hoestbui (1 okt gebeurt). Dus vandaar dat ik wel op me rug moet slapen, en zij dus graag een kans ziet op me buik te kruipen. In mijn geval gebeurde het ook vroeg dat de kat ineens bij me kwam liggen. Hoe verder ik kwam, hoe meer ze dat ging doen. Je kan je voorstellen toen ik me rib net gebroken had, ik haar echt niet bij me wilde hebben met haar pogingen op me buik te liggen. Ik moest haar soms echt behoorlijk weg duwen. Nu gaat het inmiddels stukken beter met mijn rib en geniet ik toch wel erg van haar aandacht. Ik vind het echt schattig! Vooral als je wakker word omdat je b.v. naar de wc moet en je merkt dat de kat géén seconde van je zijde af geweest is. Ha ha ik ga ook maar eens weer probeeren wat te slapen. Toch leuk als mensen snachts nog reageeren! Werkse meid
Nou het zit jou dus ook niet mee! Maar wat je zegt, erg fijn om te zien dat de kat je geen moment alleen laat! Ik heb een zwaar inkak moment.. nog kleine 2 uurtjes.. pff vanacht echt super rustig..normaal veel meer te doen.. nouja mag niet klagen beetje op internet en tv kijken..makkelijk geld verdienen haha Jij weltrusten!
Sasjuh en Vlinder: wat een narigheid voor jullie beiden. Veel sterkte toegewenst. Hier ook moeite met de kat, die komt het liefst ook op mij liggen. Maar dat voelt uiteraard niet zo prettig (hij doet ook graag kneden op mijn buik...). Na wat wegduwpartijen weet hij nu ook dat hij tegen me aan kan liggen als ik op mijn zij lig. Ik vind het wel schattig. Ben ook benieuwd wat hij gaat doen als de baby voelbaar gaat bewegen. Als ik niet lig dan gaat hij niet zo graag meer naar buiten en loopt me ook vaak achterna. Had ik niet verwacht van onze kat, die niet zo goed met andere katten en honden overweg kan.
Ik merk ook dat mijn ene kat meer op mijn ging liggen nu ik deze verhalen lees snap ik nu waarom. Ben pril zwanger en vind het niet altijd prettig dat ze op mijn buik ligt aangezien ik er last van heb.
Eigenlijk voelen dieren het niet maar ruiken ze het. Door de zwangerschapshormonen veranderd je geur en je feromonen en daar reageren ze op. Wat het niet minder leuk en geweldig maakt natuurlijk
Volgens mij merkt mijn hondje 't ook Hij wil ook alleen nog maar op m'n buik slapen. En als 'ie niet bij me in de buurt is, dan gaat 'ie staan piepen..
Hier helaas wat minder leuke reactie van de kat. We hebben er 2. Aan de een merk ik niets, terwijl hij bij mijn zwangerschap van dec. continu bij mij was. De andere komt minder bij me, die komt alleen als ml er niet is en lijkt wel wat gemener geworden, terwijl ik eerder alles met hem kon doen. Als ik jullie verhalen lees wou ik dat mijn katten zo reageerden, maar helaas.
Bij beide zwangerschappen was onze kat niet bij me weg te slaan, tot een week of 17. Daarna wilde ze niets meer van me weten. Als ik niet zwanger ben, dan is ze alleen maar bij m'n man. Ik wist dus aan de poes dat ik zwanger was.
Hier lag onze poes Lotje altijd bovenop mij, en inneens weigerde ze op mijn buik te liggen, ze wil wel op mijn benen, hoofd, borst maar bij mijn buik raakt ze in paniek. En 1 van de katers die normaal echt een monstertje is, die je niet moet oppakken, aaien wanneer hij dat wil enz, is zon schatje naar mij sinds ik zwanger ben, krijg likjes en hij pakt me helemaal vast om mijn hoofd sochtends om te knuffelen enz dus hoop dat dit zo blijft. De honden heb ik niet echt het idee, alleen als de kleine beweegt (en dat doet ze heel vaak) en Louie ligt bij me pookt hij zachtjes met zijn neus in mijn buik, waarop de kleine terugschopt en dat vind hij een geweldig spelletje hahaha
Bij mijn eerste zwangerschap, werd ik door de kat genegeerd...wilde niets van me weten en stootte me af! Na een week of 8/9 kwam de kat bij me liggen...deze zwangerschap is geeindigd in een ma...de kat heeft het denk ik aangevoeld! Nu bij mijn 2e zwangerschap wil de kat wel vaak bij me liggen op mn buik...hij is mn geruststelling, want nu blijkt de zwangerschap tot nu toe wel goed te verlopen...blijibaar heeft onze kat aangevoeld dat het bij de 1e zwangerschap niet goed zat!
Wij hebben ook 2 katten, eentje daarvan liep altijd al enthousiast mij het hele huis achterna, maar sinds een paar weken is het echt ruzie tussen die 2 omdat ze allebei het liefst de hele dag bij me willen liggen. Er word iig goed gewaakt over de kleine hihi.
Hier 1 poes en 1 kat, idd de poes wil constant bij me liggen alleen soms doet ze van die masseer bewegingen met haar voetjes/nageltjes en dat doet zeer! haha! Volgens mij doen ze dat om een lekker nestje te maken maar ik vind het niet zo fijn . Verder is ze sinds gister constant aan het miauwen en piepen... ik denk dan ook meteen dat ze iets aanvoelt! Onze katten gaan niet naar buiten behalve in de tuin, gister had ik haar maar even in de tuin gelaten en ze ging er als een speer vandoor!! Naar de buurman, ik zowat een hartaanval. Maar dat vond ik ook heel vreemd... want toen ze binnen was, was ze weer niet bij me weg te slaan.