Goede middag! Ik kom even mijn verhaal doen en kijken voor lot genoten? Mijn vriend en ik zijn nog niet bezig met zwanger worden, de tijd is er nog niet naar (ivm werk enz). We hebben het er wel over en willen dolgraag kinderen, maar de planning zou zijn om rond februari / maart te stoppen met de pil. Ik gebruik dus de pil. Ik denk dat ik de pil misschien 3 keer ben vergeten afgelopen jaar. Maar ja verder niks aan de hand, want ja hoe groot is die kans nou dat ik zwanger raak. Ik slik wel regelmatig de pil door, gewoon omdat het mij dan niet uitkomt om ongesteld te zijn.. tsja Ook afgelopen maand gewoon pil geslikt, en afgelopen woensdag laatste genomen en vrijdag ongesteld geworden. Maar ineens zondag ochtend ik kreeg zoooo gigantische steken. Echt heel pijnlijk, ik kende ze eigenlijk niet, maar zocht er niks achter. Tot ik moest niezen en er iets “mee kwam” naar beneden. Ik naar de wc en zag ineens een vruchtzakje van ongeveer 5cm groot! Ik herkende het aangezien ik een jaar of 5 / 6 geleden een miskraam heb gehad (was ook niet gepland) met mijn ex. Ik raakte in een shock.. stond te bibberen, begon te huilen en riep mijn vriend. Hij schrok ook. Huh hoe kan dat nou?? Ik ben gewoon aan de pil. Drink gewoon alcohol, heb behoorlijk wat stress gehad afgelopen maanden. Vanmorgen een zwangerschapstest gedaan om te kijken of er HGC aanwezig is. En er is een heeeeeel dun klein lijntje zichtbaar. Dus denk dat het al goed uit mijn lichaam aan het gaan is. Als ik achteraf na ga denken heeft mijn lichaam me echt wel gewaarschuwd, maar omdat ik aan de pil ben is dat kwartje totaal niet gevallen. Mijn vriend en ik grapte er wel eens om. 8,5 week geleden had ik telkens een klein beetje bloed (meer lichtroze) bij afvegen soms een week lang denk ik. Ik ben al 2 maanden heeeeel erg moe, gewoon geen energie. Heb snackbuien, stemmingswisselingen en 2 weken terug ofzo zei mijn vriend dat mijn borsten waren gegroeid Denk dus zelf dat 8,5 week geleden misschien wel de innesteling is geweest. En aangezien het vruchtbaarheid ook 5cm was en het vruchtje erin een cm of 2 (gegokt, heb het niet open gevouwen maar je kan het wel een beetje zien). Maar goed.. van de ene kant zijn wij natuurlijk erg opgelucht omdat het de tijd gewoon nog niet was, het is te vroeg. Aan de andere kant blij omdat we nu weten dat zwanger worden geen probleem is dus (we zijn 30+) En van nog een andere kant toch verdrietig.. we hebben het er nu veel over en kunnen het niet uit onze gedachte zetten. De heledag denken we eraan tijdens ons werk. Ik weet ook niet hoe we dit nu in en plekje moeten geven? Ik voel me namelijk wel een beetje schuldig dat ik niet naar mijn lichaam heb geluisterd en gewoon door ben gegaan met vieze hormonen toe te dienen en alcohol drinken en stress hebben.. hebben meer mensen dit meegemaakt??? Ik heb er trouwens een foto van gemaakt mocht iemand hier interesse in hebben.. Sorry voor het lange verhaal..
Niet bekend met niet weten zwanger te zijn en dan een mk maar wel met een mk. Ik snap je gevoel wel. Maar meis: je wìst niet dat je zwanger was, je dacht niet dat je zwanger kòn zijn èn je slikte de pil. Als je nou bewust bezig was met zwanger worden en je had dan allerlei dingen gedaan die 'niet goed' waren dan was het een ander verhaal. Praat er vooral over met je vriend. En mss met andere mensen. Je kunt evt een brief schrijven aan het kindje om daarin je schuldgevoel kwijt te kunnen. Sterkte!
Je hoeft je echt niet schuldig te voelen. Je wist het niet. Bij zoontje ook door de pil heen zwanger. 19 oktober nog veel gedronken en 21 oktober moest ik weer met de pil starten dus toch maar getest want geen menstruatie. Bleek dus zwanger . Zoontje is echt zorgen kindje en heb me lang schuldig gevoeld. Mijn eerste zwangerschap werd miskraam met 11 WK en hield ik me aan alle regeltjes , slikte alle vitamines, at goed, drink niet, rookte al ruim 1,5 jaar niet en toch ging het mis . Soms helaas gebeurd dit gewoon. Sterkte . Onverwachts betekend niet ongewenst en wellicht misschien iets speciaals doen om het een plekje te geven. Mooie boom planten in het bos, plant in de tuin. Sterkte
Weet je zeker dat je minimaal zo ver moet zijn geweest? Want bij het verlies van een vruchtzak, zo groot als genoemd en bij een zwangerschap van 10 weken is niet je hcg ineens bijna weg de dag erna. Dat duurt vaak wel een aantal dagen, zoniet zelfs weken. Vervelend blijft een mk natuurlijk altijd.
Nou, ik had bij mijn MA ook direct er na een vrij lichte test en binnen een paar dagen omowit. In mijn geval was de vrucht gestopt met 8+3 en de vrucht verloren met 10+2. Mijn vk zei dat bij sommige vrouwen het hcg al daalt zodra de vrucht gestopt is en de miskraam uiteindelijk op gang komt als de hoogte daarvan onder een bepaalde waarde is gekomen. Hierdoor zijn in sommige gevallen (bij mij dus ook) de testen om moment van verlies al best licht.