Wat een fijn topic! Ik was al bang dat ik enige was met deze vervelende gedachten. Ik had het bij de eerste ook heel erg en raakte toen in ronde 5 al zwanger. Nu sinds februari bezig voor de tweede en alweer vanaf het begin heb ik weer die vervelende gedachtes over niet vruchtbaar zijn of slecht zaad of dat ik te oud ben en dat het daarom niet meer gaat lukken . Begin mei een positieve test voor NOD maar bleef niet plakken. Je zou dan denken dat ik gerust gesteld ben dat ik iig wel weer zwanger kan worden maar niets is minder waar. Ik heb weer precies dezelfde vervelende gedachten. Ik denk dat de gedachten blijven totdat ik weer een positieve test mag vasthouden. Jij ook veel sterkte ermee....
Ik vermoed dat er wel meer mensen deze angst hebben. Ik heb deze zelf ook wel namelijk en denk dat het erbij hoort... Ik hoop zoooo dat het ooit (graag binnenkort) lukt een gezond beebje in mijn buik te hebben.
Ik snap je angst wel (nadat we de diagnose kregen 'mevrouw, uw man heeft geen enkele zaadcel. Nee, ook geen dode'). Als alleen nog tese en kinderloosheid een optie zijn. Het is mij gelukt om die onbegrensbare angst te verruilen voor vertrouwen. Zelfs in die reëele situatie. Leef in vertrouwen, niet in angst. Zo is het leven veel mooier.
Het is iets wat weleens door mijn hoofd gaat zo van: Als het maar wil lukken. Maar het is niet zo dat het dan m'n gedachtes helemaal gaat beheersen. Maar zo heb ik dat bijvoorbeeld ook met de echo's gehad.. Dat ik dan dacht: als er maar niets mis is. Maar dat is denk ik meer jezelf voorbereiden voor het geval dat er iets zou zijn, dat het dan niet als een complete klap komt. (al zou dat dan denk ik toch als een klap komen). En het kan natuurlijk ook erger zijn nu omdat jullie net begonnen zijn..probeer je ook op andere dingen te richten, niet enkel op het zwanger worden Good luck!
Heel herkenbaar deze angst. Zit nu in ronde 12 voor een 1e kindje en begin steeds zenuwachtiger te worden en mn geduld is aardig op aant raken. Kan soms heel chagrijnig zijn als ik andere zwangere zie omdat ik zo jaloers ben en baal dat t nog steeds niet is gelukt. Nu had mn vriend ook te horen gekregen dat hij verminderde zaadcellen had. Gelukkig slikt hij nu condensyl en is het super goed verbeterd. Maarja nu de vraag nog ben ik onvruchtbaar?! Soms ben ik erg positief en weet ik dat t gaat lukken en soms ben ik heel erg down en denk ik het zal ons niet gegunt zijn... Fijne topic om de stress en ellende van je af te praten haha 😊
Je kan het toch alleen maar nemen zoals het komt. Dus als het lukt om het vertrouwen te hebben, komen er betere stofjes vrij in je lichaam dan wanneer je in angst leeft. Ik heb mezelf voorgehouden dat dat zorgt voor een betere succeskans. En zie hier, 4 jaar later is er een kindje op komst dat hopelijk bij ons blijft. Als je er maar in gelooft en je angst deelt met je man/vriendje. Dan krijg je er zelfs nog een sterkere relatie voor terug.
Klopt! Ik praat er ook wel veel over met mijn man, de angst overheerst ook niet hoor maar idd wat iemand net zei, alsof je je voorbereid op iets...en dat heb ik altijd al wel gedaan met alles in mn leven je, wat als dit en dat en oh het zal vast niet goed gaan... Ben ook wel van mening dat als je idd niet te veel stresst dat ook veel beter is!!!