ik ben nu ruim een week geleden bevallen van mijn dochter. omdat ik een totaal ruptuur had ben ik eigenlijk heel de week nog niet buiten geweest. vanaf vandaag voel ik me weer wat beter en heb nu ook zoiets dat de wereld een beetje aan me voorbij is gegaan de afgelopen week. omdat de kraamverzorgster ook aanraadde om de eerste keer niet alleen naar buiten te gaan heb ik met me man afgesproken om zondag dus er even uit te gaan met zijn drieen. (zaterdag werkt ie altijd hele dag) al is het maar even een blokje om of een rondje rijden. toch zie ik er ook tegenop. het wennen van de maxi cosi, kinderwagen en helemaal om volgende week alleen met de kleine op pad te gaan. ook ben ik bang dat me kleintje kou vat of zal dat wel meevallen? wie herkent dit gevoel ook? wat deden jullie eraan? tips enzo erg welkom!
Dat hoort erbij hoor. Alles is zo nieuw! Zoveel dingetjes die je voor het eerst gaat doen! Lekker van het weekend er op uit met je mannetje erbij. En zelf alvast wat dingetjes uit proberen (met de wagen invouwen etc) . Misschien kun je ergens wat gaan drinken ofzo? In een gezellig restaurantje? Dat hebben wij vrij snel gedaan, eventjes er uit, naar een pannenkoekenhuis. De kleine slaapt toch wel in de wagenbak. Maar het is nu echt een kwestie van doen en ineens merk je dat je toch al best geroutineerd alles doet. Het gaat echt snel .
meisje dat is toch logisch. Kleed de kleine lekker aan zoals jij jezelf aan zou kleden alleen dan met een mutsje op (weet niet of je die zelf opdoet) en als ze in de wagenbak ligt doe je er lekker een dekentje over dan vat ze zeker geen kou. wedden dat jij zondag als een troste pauw achter de kinderwagen loopt! Veel plezier!
ja heb vandaag ook al wel het idee dat ik de wereld weer iets meer aan kan! alles zal wel moeten wennen! valt nog niet mee om moeder te zijn hahaha
Wedden dat al die angst zondag weg is?! Als je voor het eerst alleen de deur uitgaat moet je gewoon eerst een keer de kinderwagen in de auto zetten, de maxi cosi er een keer in zetten enzo, zodat je het allemaal een keer gedaan hebt en relaxt de deur uit kan. Het wordt vanzelf allemaal routine en krijg je er zeker weten handigheid in. En ga ook inderdaad gewoon ergens wat eten of drinken.
Oja, wat kleding betreft zijn mijn kraamverzorgster altijd kijken naar wat jezelf aan hebt en zoiets trek je je kindje ook aan en daaroverheen gaat vaak nog een lakentje/dekentje in de kinderwagen en liggen ze ook nog eens beschut. Als je een maxi cosi met voetenzak hebt moet soms juist opletten dat je ze niet te warm aankleed!
Oh, je had mij eens moeten zien toen ik voor het eerst met Yelena naar het CB moest! Hartstikke vroeg, dus echt heel vroeg op, alles 's avonds al klaar gezet en een partij onzeker joh! Moest ik de tram in (gelukkig lage instap) en was als de dood dat ze ging krijsen. En zo ook bij het aan en uitkleden. Poeh...blij dat het voorbij was. Maar het ging goed en nu is het echt een eitje, ik neem haar overal mee naartoe in mijn uppie. Daar zag ik heel erg tegenop. Echt, het went en dan is het zo fijn dat ze nu ze nog zo klein zijn overal mee naar toe kunnen. In het begin leek het ook een eeuwigheid te duren eer ik eenmaal op weg was, maar nu gaat het echt sneller.
Ik heb eergisteren de vuurdoop gehad! Ik mocht ook al na een week naar buiten met mijn zoon, maar toen was ik daar nog helemaal niet aan toe. Ik wilde alleen maar in mijn slaapkamer zijn met hem...wilde eigenlijk niet eens beneden zitten. Maar na twee weken moest het er toch maar eens van komen...bovendien is mijn vriend weer aan het werk, en moeten er af en toe ook boodschappen worden gedaan. Ik stond echt met trillende handen een kruik klaar te maken voor in de kinderwagen Maar toen ik naar buiten stapte met de wagen zag ik dat meneertje meteen in slaap viel, en de hele wandeling lang heeft hij knock-out gelegen Dus ik eerst voorzichtig een drogist in om luiers te kopen...dat ging goed...nou, toen durfde ik de supermarkt ook wel aan. En daar sliep hij ook rustig door! De volgende dag ben ik lopend naar het CB gegaan, en heb hem daar weer met trillende handjes aan- en uitgekleed...vond ik ook best wel eng...je voelt je nog zo'n kluns in het begin... Maar goed, we hebben het overleefd, en even naar buiten en een frisse neus halen is ook wel weer erg lekker hoor! En je bent supertrots als je zo achter de wagen loopt....ik liep ook de hele tijd in etalageruiten naar mezelf te kijken..haha Wauw...IK achter de kinderwagen! Gewoon alles in kleine stapjes doen, steeds ietsje meer, en dan komt het vanzelf goed!
meiden het gaat echt zo snel! alles wend! en danheb je iets onder de knie en komt er weer iets nieuws... ik ga morgens voor het eerst met Jill naar de CBarts en voel me nu ook zo'n onzekere mams want ik heb een hele lijst gemaakt met vragen hihi maar daar zijn die mensen ook voor he
Bij je eerste keer naar buiten is het slim om iets te eten voor jezelf mee te nemen. Het klinkt raar, maar na 5 minuten lopen kun je al best wat suiker nodig hebben. Op de laatste dag dat de kraamhulp er was gingen we samen op en neer naar het winkelcentrum (hier 500 meter vandaan) en ik was heel blij dat ik daar even op een bankje kon zitten om een sultana te knabbelen! Naar een cafeetje om iets zoets te drinken is vast ook een lekker idee. Alles wat je voor het eerst met je kleintje doet is onwennig, maar dat verandert snel hoor. Ga lekker ergens naartoe waar de kans groot is dat je bekenden tegenkomt - kun je lekker pronken met je prachtbaby!
Pff ja ik zag er de eerste paar keer ook een beetje tegenop hoor. Ik had het er gister toevallig nog met mijn vriend over dat het toch snel went allemaal aangezien je nu je hand er niet meer voor omdraait om ergens even heen te gaan terwijl je in het begin zo enorm gestressed was als je ergens met de baby heen ging. En dat van dat eten meenemen vind ik een slim plan aangezien ik bij de kassa van de AH bijna onderuit ging (ja ik was eigenwijs en wou 1,5 week na de keizersnee mee grote boodschappen doen)