Toeter, Hoe gaat het nu met je?? Ik lees dat jullie al een paar moeilijke keuzes gemaakt hebben. Dat geeft je wat meer 'rust' voor morgen, dan hoef je je daar morgen niet druk over te maken. Dus jullie alle onderzoeken die er zijn wel uitvoeren? Dat hebben wij ook gedaan, want je wil dit natuurlijk niet nog een keer meemaken Ik lees dat je eerder een kindje hebt verloren, met hoeveel weken? Laat inderdaad een paar mooie foto's maken. Wij wouden nog hand of voet afdrukjes laten maken, maar bij ons was dat niet mogelijk omdat ze zo teer was. Vraag het wel na of ze het willen doen als het mogelijk is. Nogmaals heel veel sterkte morgen. Ik zal aan je denken!!
@Toeter Ik kan me goed voorstellen dat jullie het laten uitzoeken. Dat je dit een 2e keer moet meemaken is al zo oneerlijk, kan me voorstellen dat je gaat twijfelen of dit nog pech kan zijn. Bedenk me trouwens dat ze bij ons ook aanvullend chromosomen onderzoek gestart zijn omdat de vlokkentest goed was. Ben benieuwd wanneer we daar wat van horen. De echoscopiste die afgelopen vrijdag belde heeft er niets meer over gezegd. Woensdag is het 3 weken terug dat ze het zeiden te gaan doen. Maar eens bellen. @zhilla, jammer dat ze geen afdrukjes konden maken bij jullie. Inderdaad even navragen Toeter als ze het niet aanbieden. Sterkte morgen toeter!
@Bouwjaar1979; ik vind het ook erg jammer. We hadden daar wel op gehoopt. Maar op het moment dat ik haar zag had ik het wel door. Ze was zo fijn en teer. Ik had het ook niet over mijn hart kunnen krijgen dat ze het wel probeerden en dat ze misschien meer schade aan haar toe zouden brengen Heb jij wel afdrukjes gekregen? Wij hebben ook alle onderzoeken laten uitvoeren die er maar bestonden. Helaas is daar niks uitgekomen, dus eingelijk domme stomme pech In het begin was het moeilijk om dat te accepteren, maar we weten dat de kans op herhaling enorm klein is. En dat het niet aan ons heeft gelegen. Toeter; wij hebben een lijstje gemaakt met onze vragen en wensen. Je krijgt morgen genoeg te tijd om dit eerst met hun te bespreken. Knuffel!
@Zhilla, nee je wilt je kindje ook niet beschadigen. Ze hebben bij ons daarom het matje waarop Ukkie* lag uitgeknipt en ook in het kistje gelegd. Ze hebebn bij ons wel afdrukjes kunnen maken gelukkig. Ongelofelijk dat die domme pech iemand 2x kan overkomen. Het is al zo oneerlijk en dan 2x... nee geen woorden voor
hoi, Ik ben weer thuis na een lange slopende maar toch ook wel mooie dag ondanks het trieste gevoel. het is /was zo dubbel hadden jullie dit ook zo?? Bevalling ging eigenlijk redelijk vlot allemaal om 16.50 is de kleine geboren. Ik heb eigenlijk vrijwel meteen gekeken hoor, ik was niet zo bang dan dat ik dacht te zijn. Het kindje had alles al, handjes voetjes , neusje..mondje,..oorschelpjes..alles en was groter dan ik verwacht had. kleur viel ook wel mee hoewel ik met mijn idee er niet zo ver vanaf zat kwa kleur. Aan de buitenkant niets te zien kwa afwijkingen. De placenta kwam niet vanzelf en moest nog naar ok. Het geslacht was vervaagt helaas maar dat zal naar voren komen met het onderzoek. Zodra we weten wat het was krijgt het een naam. ik heb goed afscheid genomen, en de mooie dingetjes die de kinderen gemaakt heb, er zoals beloofd bij gedaan en foto's van genomen. ALs het goed is zijn deze zaterdag klaar. Inderdaad dit is het 2e kindje dat ik verloren heb, de eerste was een missed abortion met 10 weken. En nu een doodgeboorte. Of het echt pech is geweest zal blijken uit onderzoek, ook zijn er bij mij 8 buisjes bloed genomen op ziektes en infecties. Een mooie en trieste dag ineen, en vanmorgen had ik moeite om mijn kindje te moeten achterlaten.
Hey toeter, Ik vond het ook een heel dubbel gevoel hoor, heel verdrietig maar ook van het is goed zo. Bijzonder he dat alles er nog op en aan zit. Fijn dat je goed afscheid hebt kunnen nemen. dat achterlaten vond ik ook heel moeilijk, maar dat is ook niet gek. Je laat toch je kindje achter, die eigenlijk bij je had moeten zijn Jammer dat je nog naar ok moest, al kon mij dat toen niet zo boeien. Ik zie je banner nog staan. Het is persoonlijk, maar ik heb mijn banner meteen weggehaald. Ik kon er niet meer tegen omdat te zien, te confronterend (heb nog steeds moeite met banners van anderen die vrolijk verder tellen). Neem je lekker de tijd om jezelf een beetje rust te gunnen? Kom maar lekker hier al je verdriet spuien hier, hopelijk helpt dat een beetje. Heel veel sterkte komende tijd. x
fijn te lezen dat ook jij zo'n dubbel gevoel hebt gehad dat troost me wel ergens. het boeide me ook niet zo dat ik naar de ok moest,..alleen had ik wel het gevoel zo van heb ik nu nog niet genoeg gehad??? maar het is natuurlijk voor je eigen gezondheid dat je goed luistert op zo'n moment naar de artsen en daarop vertrouwen kan en dat heb ik gedaan. de mensen daar hebben me zo goed opgevangen, dat geeft ook een goed gevoel hoor. tja die banner, het is voor mij niet confronterend, ik heb de kalender ook vol gekalkt met de weken. ik vind het niet zo erg, maar ik zal hem weghalen inderdaad want het is nu niet meer. En misschien is het nu nog niet zo confronterend maar later miss wel. ja ik gun me de rust en tijd.. ik zal wel moeten als ik hier niet depri uit wil komen, ik blijf vechten, en geef nooit op! heb nog kindjes waar ik voor verder moet.
toeter, ik wil je ontzettend veel sterkte wensen!!!!! Het lijkt me echt verschrikkelijk wat jij nu meemaakt! Dikke knuffel!
heel bizar.. en ja het is allemaal nog zo vers, gisteravond miste ik mijn kindje zo erg..eigenlijk al vanaf het moment dat we het ziekenhuis verlieten, want je weet dat je je eigen kindje achter moet laten. En gisteravond kwam dat eruit,..ondraaglijk.. en er zal vast meer komen aan tranen vermoed ik... misschien herkent iemand dit gevoel wel
Heftig he.... Hier de 22e mk gehad. Sinds donderdag weer aan het werk. Donderdagavond stortte ik helemaal in. Heb zo ontzettend gehuild... Het gemis, de gedachte iedere keer van : ik zou nu zover zijn, ik zou nu... En vooral het accepteren... In een ander topiv schreef iemand: we zitten in een emotionele achtbaan en wilen graag uitstappen, alleen bepalen wij niet wanneer hij stopt...
ja inderdaad..die achtbaan... is goed omschreven...je weet niet wanneer en hoe hard hij gaat rijden en wanneer die gaat stopt hij niet wanneer je zelf wilt... ben je niet te vroeg gaan werken?, onderschat een mk niet.
Nee voelt ook goed om weer wat te doen. Moet alleen mezelf goed in de gaten houden. Ik werk in de zorg (onregelmatig). Nu weer drie dagen vrij en dan het weekend weer werken. Heb gelukkige hele lieve collega's die me direct naar huis sturen als het niet gaat. Tja, die achtbaan.... Soms maakt hij ineens een extra rondje...
oke mamsie als jij denkt dat het gaat, jij voelt het het beste aan denk ik. Ik vind het vroeg hoor, toen ik hiervoor mijn andere kindje verloor met 10 weken heb ik 6 weken thuis geweest. Het is heerlijk om weer onder de mensen te zijn en afleiding te hebben, maar ik kon gewoon nog niet,...misschien ook verschillend per persoon. Ik koos ook echt bewust ervoor het goed te verwerken en nu doe ik dit weer. maar ik vind het wel knap van je hoor mamsie thnx sammie
Hey toeter, trek je het een beetje? Heb je wat mensen om je heen? Ik ben na een week (sinds deze week) weer gaan werken, maar het gaat niet allemaal even efficiënt. Maar alleen thuis zijn vind ik nog het meest verschrikkelijkste, dan voel ik me eenzaam.
ja heb hele lieve vrienden, gisteren en vandaag zijn de mensen langs geweest die me echt hebben gesteund. Mijn vriend is bij me, ik ben niet alleen. Werken daar moet ik nog niet aan denken..zal echt nog wel even duren. ook al zou ik alleen thuis zijn, ik neem echt mijn tijd, want ik wil de kans op terug val voor mezelf verkleinen. (weet dat die bestaat) met de vraag of ik het trek? jawel ik trek het wel maar soms dan zink ik even...ik mis mijn kindje natuurlijk.
Hè meiden, Ook ik heb in hetzelfde schuitje gezeten... Met 13.5 week hartje van ons ukje gestopt, ook moeten bevallen. Uitgebreid afscheid kunnen nemen en begraven bij mijn ouders..dit alles was 21 okt, maar her gaat nog vaak door mn hoofd..ik wens jullie veel sterkte en geluk voor de toekomst. Ik heb veel gehad aan het boek: wanneer je een prille zwangerschap verliest...
Toeter heel veel sterkte Ik kan me niet inbeelden hoe dit is.. het klinkt verschrikkelijk! Wens je alle kracht, sterkte en geluk voor de toekomst