Na twee miskramen eindelijk blij dat we de 12 weken door waren. Deze duurden vreselijk lang, maar ik voelde me goed en er was geen vuiltje aan de lucht.... Tot de 20 weken echo. Daar waren allerlei afwijkingen op te zien die zo ernstig waren dat deze moeilijk met leven verenigbaar zouden zijn. Na een vruchtwaterpunctie bleek uiteindelijk dat het om een afwijking op chromosoom 4 ging, namelijk het syndroom van Wolf-Hirschhorn. Een zeer zeldzaam syndroom wat maar 1:50.000 voorkomt. We hadden al besloten om de zwangerschap af te breken op basis van de afwijkingen. Onze dochter zou zeer ernstig meervoudig gehandicapt zijn en waarschijnlijk het eerste jaar overlijden. Op 6 augustus ben ik bevallen van Amber in het Radboudziekenhuis. Ondanks de hazenlip is ze een prachtige meid van 350 gram en verder puntgaaf. Op 7 augustus hebben we haar achtergelaten in het ziekenhuis om haar vóór de crematie weer op te halen. Dat was heeeeeeel pijnlijk. Thuis zitten we nu in een leeg gat waar we even geen raad mee weten. Ik heb vertrouwen in de toekomst, maar het klopt wat ze zeggen; het verlies van een kind is het ergste wat je kan overkomen....
Echt vreselijk, de nachtmerrie van iedere ouder. Heel veel sterkte met het verlies van jullie dochtertje.
heel veel sterkte met het verlies van jullie dochtertje Amber wil je heel veel kracht en sterkte wensen voor de zware tijd die je nu doormaakt en nog gaat komen!
veel sterkte met het verlies van amber. ik zelf heb het niet mee gemaakt maar in mijn directe omgeving ken ik wel mensen die ook een kindje hebben verloren en ook hun hoor je zeggen: het is het ergste wat je kan overkomen en dit gun je je ergste vijand niet. zeker voor de tijd die nog komen gaat, ook heel veel sterkte.
Tot nu bedankt voor de lieve reacties. Dat doet goed. Vandaag de crematie...ik kan me op dit moment niet voorstellen dat dit ooit goed komt. Toch heb ik vertrouwen in de toekomst, maar god, wat doet dit pijn! Liefs Judith
Heel veel sterkte vandaag. Wat een verdrietige dag voor jullie. Er zijn gewoon geen woorden om zo'n gemis uit te drukken. Toch hoop ik dat jullie het op een dag een plaatsje kunnen geven. Nogmaals sterkte!
Bedankt voor jullie reacties. Doet me goed en is hartverwarmend. Gisteren de crematie gehad. Het was een mooie, maar ook een emotionele ceremonie. Ons hele proces heeft 4 weken geduurd, van het slechte nieuws tot aan crematie. We zijn gigantisch geleefd. Het wordt nu tijd om Amber een plekje te gaan geven. Het is wel raar om te beseffen dat wereld gewoon doordraait. Zouden we ooit weer goede moed hebben......
Heel veel sterkte de komende periode. Ik weet uit ervaring dat het een hele heftige tijd is maar het enige wat een beetje de scherpe kantjes eraf haalt is tijd...... Fijn dat de crematie mooi was, nogmaals heel veel sterkte met het verlies van jullie Amber. Nicole
Hoi, Ik wil je allereerst heel erg veel sterkte wensen met dit ontzettende verlies. Wij hebben op 3 feb dit jaar onze dochter Liv* verloren aan een afwijking aan chromosoom 4. ook een kans van 1:50000. Met 24 weken zwangerschap is ons meisje geboren. Je denkt alleen maar waarom ons kindje??? Ik kan je zeggen, het verdriet gaat nooit meer over, maar de tijd helpt het wel een plaatsje te geven. Je mag me altijd pb'en. Dikke knuffel!!