Hier nog één die dat kan beamen! Over inbakeren: ik geloof er heilig in dat het voor heel veel kindjes werkt. Mijn zoon ging er echter alleen maar harder van schreeuwen en dat combineerde niet zo lekker met mijn ideeën, dus ben er na 1 dag weer mee gestopt. Vond het verschrikkelijk. Ik weet niet of dat 'erbij hoort', maar als dat wel zo is, dan kun je je er vast op instellen Ik hoop natuurlijk van harte dat het bij jouw meisje gaat werken! Zou erg fijn zijn, voor jou én voor haar...
Ik vind het wel frappant dat niemand zogenaamd een discussie wil starten, maar wel eventjes wil vermelden dat zij laten huilen afschuwelijk vinden en aangezien ik weet dat die mensen waarschijnlijk indirect op mijn post reageren, kom ik er toch nog even op terug. Ik vind laten huilen ook niet de eerste oplossing die je moet kiezen, maar op een gegeven moment houdt het gewoon helemaal op! Als je kindje gevoed is, een schone luier heeft, geen pijn heeft (want medicijnen krijgt tegen haar aandoening), het niet te warm of te koud heeft en nog steeds huilt, ongeacht of ze bij je is, in haar bed ligt, in de draagzak of waar dan ook....en als dat niet 1 uur is, niet 1 dag maar al wekenlang, dan is het allicht de moeite waard om het te proberen. Ik geloof dat dit voor sommige kinderen echt de oplossing is. Dat is het in ieder geval voor Irem. Juist doordat we zoveel met haar rondliepen en deden raakte ze totaal overprikkeld waardoor ze helemaal niet meer kon slapen. Zoals ik al zei, het is nu een week geleden dat ze in dit strakke ritme zit en ze is echt een totaal ander kind geworden. Ontspannen, vrolijk, huilt alleen nog als ze honger heeft of moe wordt, maakt een sprong in haar groei en ontwikkeling, het gaat gewoon super met haar sinds ze een ritme heeft en goed slaapt. Wij zijn er alledrie ontzettend mee geholpen. En dus vind ik het op zijn minst de moeite waard dit even te vermelden als ik lees over een kindje met soortgelijke problemen (waarbij ik in mijn eerste post ook al aangaf dat dit kindje nog erg jong is). Ieder zijn eigen keuze, mag ik toch hopen! Ik persoonlijk vind bijvoorbeeld inbakeren weer helemaal niks omdat je je kindje erg beperkt in zijn bewegingsvrijheid, maar als iemand anders daarmee is geholpen: helemaal prima. TS, ik hoop dat het cb goede adviezen voor je heeft en dat het snel beter gaat, want ik weet het, dit is echt slopend. Blijf er niet te lang mee rondlopen en als je denkt dat het wellicht toch (mede) iets medisch is, wacht dan ook zeker niet met een afspraak met de ha of ka. Irem heeft ook wekenlang onnodig pijn gehad van verborgen reflux omdat het zo lang duurde voor ik naar de kinderarts mocht van mij ha :x
Herkenbaar! Noah heeft ( had ) dit ook, sinds een paar dagen is het eindelijk een stukje minder. Dodelijk vermoeiend, helemaal omdat er nog een monstertje rond loopt. Ik kan je helaas geen tips geven, ik heb 'm altijd bij me gehad. Draagdoek heb ik ook, daar werd hij lekker rustig in en had ik mijn armen vrij. Maar met die hitte was dat niet altijd mogelijk. Maar goed, ik heb hem dus gedragen, geslapen, gegeten en gelopen en nu wordt hij eindelijk wat rustiger, kan hij een kwartiertje alleen zonder huilen in de box liggen, slaapt hij overdag een stuk beter. Ik ben dus absoluut tegen 'laten huilen'. Soms MOET hij even een paar minuten wachten omdat de oudste naar de wc is geweest of i.d. En als mijn man thuis komt, nam hij het van mij over. En het is al een stuk beter dan 2 weken geleden. Het komt goed, echt waar!
Ik was trouwens erg bang dat er 'iets' was. Heb dus samen met het CB, de HA en een KA een lijst afgelopen wat het zou kunnen zijn, dat vele huilen, overstrekken e.d. Al was het voor mijn eigen gemoedsrust. Maar de conclusie is, is dat het een gezonde, maar pittige en prikkelbare baby is. Hij wil meer dan dat hij kan, heeft een enorme zuigbehoefte en wil geen speen ( en kan de duim nog niet vinden ). Ik zit nu dus in een grote regelmaat met zo min mogelijk prikkels. Ik zou graag willen inbakeren, maar dat mag niet ivm HD en stuitligging. Jammer want die armen en benen gaan maar, hij is soms zo onrustig! Thank God is dat huilen en overstrekken sins een tijdje 75 % verminderd.
Ik mocht van het CB ook niet inbakeren ivm verdenking op HD (zit bij ons in de familie, en ik heb het zelf zwaar gehad), maar de KA zei, dat zolang ik haar niet met ducktape vast legden er geen probleem was. Hij adviseerden wel een bakerzak (puckababy),dus niet "ouderwets" inbakeren, daar ze dan nog genoeg ruimte heeft om haar heupen en benen te bewegen, maar haar armen niet meer alle kanten op konden gaan waardoor ze zich niet meer wakker maaiden, en wel een geborgen gevoel had, omdat haar ruimte 'beperkt" is. @ Trees: Hier ook herkenbaar, alleen begon het bij mij na een maand en toen ze 2 maanden was, kon je mij ook opvegen. Ik was helemaal op. Als ik sliep was dit rechtop in bed, met Joënna op mijn buik/borstkas. Alleen zo wilden ze slapen. Al verschillende keren bij de HA geweest omdat het voor mijn gevoel niet klopten. Uiteindelijk een doorverwijzing naar de KA gekregen, en daar werd mijn vermoeden op reflux bevestigd. In eerste instantie wilden ze er niks aan doen (haar voeding nog meer indikken, inbakeren (echt een super tip!!!!) en alles nog schuiner zetten. Na 3 weken ben ik naar de HAP gereden in het weekend. Kon het niet meer. Daar medicatie mee gekregen, en binnen een week had ik een heel ander kind. Ze wilden zelfs weer op haar rug slapen. Hier heeft rust, ritme en regelmaat met inbakeren (en medicatie voor reflux) "wonderen" verricht. Na een paar dagen zag je haar gedrag als een blad aan de boom omslaan. Laten huilen, hangt hier van het huiltje af. Als ze net op bed ligt, en ze heeft een "jammer" huiltje, dan wacht ik het nog even af. Alle andere huiltjes loop ik meteen naar boven toe om even bij haar te kijken, in bed te troosten, en als ze rustig is, weer weg te gaan. Sterkte meid!
@Eylem: ik weet dat het soms niet anders kan, maar bij zo'n jong kindje is het wel handig om eerst alle dingen gecheckt te hebben he? Ik ben ook niet tegen huilen, maar ik lees wel vaak dat er te snel voor die methode gekozen wordt, (bedoel ik jou overigens heel duidelijk niet mee ). @Assz: bij ons heeft de osteopaat daar erg veel goed aan gedaan! Is misschien voor jullie nog een optie? Hier keerde toen echt de rust terug in huis! Zie www.osteopathie.nl
Hier ook gehad. Thijs heeft 3 weken op mij geslapen en ik was gebroken. Ik ben toen gaan inbakeren. Daar werd hij rustig van. Ik zorgde dat hij overdag in mijn buurt was. Hij sliep dan in de wandelwagen. 's Nachts zette ik op zijn kamer een tikkende klok. Dat schijnt te lijken op de hartslag die ze in de baarmoeder horen en kan rustgevend werken. Daar bij een doekje die ik een dag in mijn bh had zitten. Mijn zoontje werd er wel rustiger door. Hij hoefde niet meer 24 uur op mij te liggen en langzaamaan ging het steeds beter. Er was al vrij snel een voorkeurshouding gevormd en met behulp van fysio en een osteopaat ging het steeds beter. Toen hij 4,5 maand was is hij overdag in zijn wieg gaan slapen, dat ging toen meteen goed! Hopelijk kan je er iets mee!
Rozemarijke, bedankt voor de tip! Hebben wij ook al aan gedacht maar ik ben een beetje huiverig voor een osteopaat... Nu is hij gelukkig al een stuk rustiger.
Ze ligt al tien minuten te slapen in de wandelwagenbak *haleluja *! Ik heb hier echt ontzettende veel goede tips voorbij zien komen en ga alles één voor één proberen. Ook veel herkenning en mijn respect voor alle ouders die maanden lang met huilend kind hebben gelopen. Ik ben nu al gebroken... Ik ben morgen benieuwd naar het inbakeren, want ze is ontzettend onrustig. Ze trapt constant het lakentje weg en haar armpjes gaan alle kanten op. Vanavond ook even vogelen hoe de draagdoek werkt. Twee handen beschikbaar hebben is toch best handig heb ik gemerkt. Nog wel even een vraagje. Het valt me op dat ze best veel spuugt als ze op haar rug ligt. Hoeveel spugen is normaal? Ik bedacht dat dit er misschien nog iets mee te maken heeft? Bedenk nog een vraag. Hoe krijgen jullie een duidelijke structuur door de dag? Ik voed op verzoek, waardoor de tijden constant anders zijn. Hoe doen jullie dit en hoe ziet een gemiddelde dag eruit?
Wij hebben ook een aanhankelijk huilkindje gehad, tot ik hem op zijn buik liet slapen! Dat was bij hem de truc Mijn zoon is nog geen makkelijke, en veel prikkels brengt hem uit evenwicht maar dan hijs ik hem liever in de doek mijn rug op dan hem laten huilen. Er is genoeg onderzoek dat laten huilen (en ook de slaaptraining eerder genoemd) schadelijk kan zijn... Maar goed ieder zijn mening.
Hoeveel spugen normaal is is een hele moeilijke vraag. Het is in principe normaal als ze een mondje terug geven. Het maagklepje is immers nog niet volledig ontwikkeld. Maar het kan ook een indicatie zijn van reflux al dan niet verborgen. Wat wij hebben gedaan is toch het ledikantje wat schuin zetten door de blokken die ik eerst onder mijn bed had onder het hoofdeinde van het ledikantje te schuiven. Dit kan ook prima met wat boeken. Mocht je je zorgen blijven maken over het spugen kan een bezoekje aan de huisarts uitkomst bieden. Verder ontwikkelen kindjes vaak hun eigen ritme. Bij Kyra kon ik er overdag nooit helemaal de klok op gelijk zetten, maar naar verloop van tijd kwam er wel een soort ritme uit. Dit heeft wel even tijd nodig en hoe onhandig het ook is in het begin het is even afwachten totdat Carmen ook een ritme vindt wat bij haar past. Verder zijn er voor de mama-honger al heel wat tips gegeven. Ik kan die van de draagdoek van harte aanbevelen. Ok je kan nog steeds niet douchen met de kindje in de draagdoek (althans dat lijkt me niet helemaal de bedoeling ), maar je hebt dan wel even je handen vrij. En nog een tip: laat het op je afkomen. Eis niet van jezelf dat je in je beste outfit helemaal opgemaakt in een brandschoon huis zit. Je hebt een lange emotionele weg doorlopen en dan ook nog een bevalling doorstaan en de eerste dagen waren ook niet probleemloos. Je hebt tijd nodig om bij te komen en dat doe je niet door teveel van jezelf te eisen. Edit: Voeden op verzoek kan ook zijn dat je op jouw verzoek voedt. Dus wil jij even een ommetje maken (of naar bed, of iets anders) maar weet je niet wanneer Carmen een voeding wil en je ziet voeden in het openbaar niet zitten kun je haar ook gewoon aanleggen voordat je gaat.
Een mondje is normaal. Mocht je het niet vertrouwen, of om een indicatie willen hebben, zou je bv eens 10/20/30 CC water over een theedoek kunnen gooien om te kijken hoe dit er nu eigenlijk eruit ziet (zodat je een beetje een idee krijgt hoeveel ze per keer spuugt) Als ze veel spuugt als ze op haar rug ligt, zou je het hoofdeind van het bed kunnen verhogen, zodat ze wat schuin komt te liggen. Hou het spugen wel even in de gaten, dat ze geen last krijgt van haar slokdarm. Probeer het herkenbaar te maken voor je dochter. Dit betekend bv: wakker - uit bed - schone luier - drinken - lekker met mama knuffelen en zodra je ziet dat ze tekenen van vermoeidheid begint te vertonen weer naar bed. Voor de nacht slaap zou je bv een muziekje kunnen afspelen. Daarna alleen nog met zachte stem tegen haar praten, niet recht in haar ogen kijken (= extra stimulerend om wakker te blijven) en alles met zo min mogelijk licht doen. Overdag juist met normale stem praten.
Als je eentje hebt die geregistreerd is, (die staan op de site die ik doorgaf), dan moet het geen probleem zijn. Verder even checken of ze regelmatig baby's/kids behandelen: da;s toch wel even een vak apart weer De enge verhalen die recent wel in de media waren, gingen vooral over cranio-sacraal-therapeuten en over behandeling waarbij het kinnetje op de borst wordt gedrukt. Dat is bij Thirza allemaal helemaal niet gebeurd en de behandeling op haar nekje die ze kreeg, heb ik zelf ook ondergaan en levert echt heel fijn resultaat op! En bij die enge verhalen moet je ook altijd even realiseren dat er in de reguliere geneeskunde ook dingen fout gaan... ze doen altijd nogal opgeblazen over de alternatieve hoek en wat daar fout gaat, maar ik wil de cijfers wel eens naast elkaar zien en dan kijken of er procentueel gezien nou echt zoveel meer mis gaat bij osteopaten en chiropractors, dan in de reguliere hoek... @TS: een mondje teruggeven is normaal, en je zou kunnen kijken hoeveel het is, door een droge hydrofielluier te wegen en dan te kijken wat eentje weegt waar ze op gespuugd heeft: elke mililiter weegt een gram. Een mondje zou toch max iets van 10-20 gram/mililiter zijn (en dan heb je al een flinke mond vol). Verder is het ook signaal dat er iets mis is, als het er echt met een boog/kracht uitkomt. Structuur: vaste tijden zijn die eerste tijd lastig, vaste volgordes kun je wel inbouwen: dat is ook regelmaat Iemand anders beschrijft het hier al voor je
Structuur in je dag bij voeden op verzoek is lastig... Ik had de mazzel dat mijn zoon vrij snel op 4 uur tussen de voedingen zat, maar ik bekeek het ook maar steeds per dag. Was gewoon geen peil op te trekken, dus ik heb me er bij neergelegd dat ik niets kon plannen. Pas toen ik weer werkte en de regelmaat er langzaam in sloop ben ik weer voorzichtig aan gaan proberen mijn dagen volgens planning te laten verlopen (maar tot nu toe lukt dat nog steeds zelden, hoor!) Ik kan nu alleen wel iets makkelijker afspreken met mensen met een 'ongeveer-tijd' Ik plande de eerste maanden hooguit 1 ding dat ik op een dag gedaan wilde hebben en als zelfs dat niet lukte; jammer maar dan probeerde ik het de volgende dag gewoon weer Ik hoop dat jouw kleintje wat sneller 'meewerkt', hahaha! En anders: go with the flow
@Gwenolyn: oja, die was ik vergeten. Dat terugslikken enzo, wat een vreselijk geluid was dat Hoe snel je dingen dan toch weer vergeet he? (Gelukkig maar )
Ik vind dat nog erger om te horen, als de bogen die ze spuugden. Soms hadden we gewoon scenes uit de exorcist. Kwam gewoon over de wieg heen Met het slikken kon ze echt liggen te krijsen, met de bogen spugen niet. Gelukkig wel ja!
Ik heb niet alle reacties gelezen, dus misschien zeg ik wel dingen die anderen al gezegd hebben, maar dit is hoe ik erover denk. M.i. is het niet zo vreemd dat je dochter zo aan je hangt. Ze heeft tenslotte 9 maanden lang lekker warm, geborgen en veilig bij je gezeten en nu is ze ineens ter wereld waar alles groot, nieuw en eng is. Ze zoekt bij jou veiligheid en vertrouwen en krijgt dat door bij je te zijn. Ik kan me voorstellen dat het heel vermoeiend is. Je kunt proberen of het helpt om in te bakeren. Je zou haar eventueel ook op een aankleedkussen tussen jou en Treesman in bed kunnen leggen. Dan ligt ze lekker veilig bij jullie, maar hoef je niet bang te zijn dat je op haar gaat liggen. En eventueel een draagdoek aanschaffen. Dan kan ze lekker bij je zijn, maar heb jij wel je handen vrij om wat in huis te doen.