Ik ben op internet gaan zoeken naar gedichtjes. Ik had er meerdere gevonden, de een leuker dan de ander, maar mijn man moest ook meebeslissen. Ik had er dus zo´n stuk of 15 verzameld. Mijn man later de gedichtjes laten lezen. Ik dacht nog, dat wordt vast een hele discussie over welke het moet worden....Zie ik hem op een gegeven moment met vochtige oogjes naar het scherm staren Hij had er twee gevonden waarbij de tranen in z´n ogen sprongen en wat blijkt....dezelfde twee waarbij ik zelf een paar uur eerder tranen met tuiten had zitten huilen We konden ook geen keuze maken tussen deze twee, dus hebben we ze allebei op het kaartje gezet: Als je in zijn ogen kijkt, lijkt de wereld stil te staan. De wind houdt op met waaien en bevroren is de maan. Hij is stralend als de zon,volmaakt, zo naakt en klein. En de wereld lijkt voor eventjes perfect te zijn. Een lief klein jongetje bracht ons al geluk, Maar wij verlangden sterk naar nog zo´n lieve uk. Nu zijn wij trots met jou in onze armen, Mooi kindje je doet ons hart verwarmen. Ook je broertje is hel blij, Zijn baby dat ben jij.