Goedemorgen allemaal! Ons Kleintje, goed zeg dat hij het al een beetje oppikt! Ik laat Mischa inderdaad vaak ook zittend zijn fles drinken, maar meer omdat hij helaas niet meer in mama's armen een kleine baby wil zijn... Ik zou er ook niet over nagedacht hebben hoor, ik ben sinds kort voor het eerst overgestapt van spenen met het kleinste gaatje naar de Aventflessen met speen 2 en de papspeen. Vooral die laatste gaat VEEL sneller dan de papspeen van Difrax en toen ik die laatst toch even probeerde weigerde hij zelfs te drinken. Misschien zou Mischa ook wel aan een tuitbeker toe zijn... Geen idee! Wat dat betreft is het wel handig dat er af en toe iemand meekijkt. Hoewel hier trouwens laatst die mevrouw van het CB was en die zei er niets over (zag hem ook drinken), misschien denken verschillende mensen er wel verschillend over. Brunette, leuk en spannend denk ik, het follow-up onderzoek? Wij hebben dat niet, Mischa is gewoon hier in het streekziekenhuis geboren en gebleven en we gaan gewoon regelmatig hier op controle. Wel steeds minder vaak nu en ik merk dat ik het toch altijd wel even leuk vind. Zaterdag schiet al op he, ik kan me haast niet voorstellen dat ik al bijna 20 weken ben! Het gaat dit keer echt veel sneller dan de eerste, waarschijnlijk doordat ik mijn handen VOL heb aan Mischa. Ik heb geen vermoeden nee... Vorige keer dacht ik een meisje en was ik net zo blij toen het een jongen bleek te zijn. Mijn vriend had het toen wel goed en die zegt nu dat hij denkt dat het een meisje is, ik hoop stiekem wel een beetje dat hij gelijk heeft. Gewoon omdat het me ook zo leuk lijkt om een meisje te hebben. MAAR twee jongetjes is net zo leuk! We zijn dus vooral heel erg nieuwsgierig! Dit keer nog wel meer dan de vorige keer, ik denk omdat we maar twee kindjes willen. Dit is dus een soort van definitief beslissend voor de samenstelling van ons gezin. Klinkt dat heel stom? Hahaha!
@ Brunette: ik had veel zin om erheen te gaan, maar kwam echt afgepeigerd thuis. Weet eigenlijk niet zo goed waarom. Ik denk eigenlijk dat het kwam omdat ik toen weer geconfronteerd werd met het feit dat de meiden prematuur geboren zijn. Dat was de afgelopen maanden (gelukkig) op de achtergrond geraakt, maar door die afspraak, waar ze de hele tijd werden aangesproken als 'prematuren', kwam dat weer heel erg naar boven. Ook de KA werkte wat dat betreft niet mee, want in plaats van ook aan te geven wat ze goed doen, focusde ze zich alleen op wat ze nog niet kunnen (en dat was eigenlijk alleen motorisch, dus dat viel mee). Op zich vond ik het niet erg om weer in het zkh te zijn, daar was ik al een keer eerder weer geweest (voor een gesprek met de maatschappelijk werkster), en toen vond ik het wel heftig, maar omdat het nu de tweede keer was, viel het wel mee. Nog een vraagje aan jou. Hoe gaat het bij jou met de verwerking van alles wat er gebeurd is? Bij jou is het ongeveer even lang geleden als bij mij. Hoe voel jij je er nu onder? Ben jij nog thuis of werk je alweer? En wist jij al (lang) vantevoren dat je te vroeg zou gaan bevallen of was het net als bij mij dat je van de ene op de andere dag bevallen bent? Misschien heb je het al wel eens geschreven, maar dat heb ik dan niet onthouden, sorry. Ik heb het gevoel dat bij mij de echte verwerking nog moet komen, het komt nu al een beetje terug allemaal, omdat het nu een jaar geleden is dat ik mijn zwangerschapstest deed en wist dat ik zwanger was. Vanaf nu zal dat wel vaker weer terug komen, naarmate het jaar vordert: de eerste echo, 20 wekenecho, naar het zkh, bevallen, etc. Merk ook wel dat het stoppen met kolven invloed heeft op mijn hormoonspiegel (weet nog niet of het positief of negatief is, voel me in ieder geval anders). Vraagje aan alle mama's: ik merk dat ik een beetje panisch aan het worden ben wat betreft de virussen die in deze tijd van het jaar rondzweven (en dan vooral RS en de Mex. Griep). Lukt me bijna niet meer om te genieten van de dames, omdat ik steeds aan het opletten ben of ik ze niet hoor piepen, zuchten, hoesten of kuchen. Hoe gaan jullie daarmee om? Ik probeer er nuchter en relaxed onder te blijven, maar ik moet er gewoon niet aan denken dat ze ziek worden of, erger nog, weer in het zkh terechtkomen. @ MamavanMischa: spannend zaterdag!!! Sorry, even niet de energie om op iedereen te reageren, komt hopelijk wel weer. Ik ga ook maar even aan de thee met chocola denk ik .
Hoi Margit! Ja gek is dat he, dat als je weer in dezelfde tijd van het jaar terecht komt, alles weer naar boven komt. Heb ik ook hoor, en nog maffer is dat ik dus weer precies in dezelfde tijd zwanger ben, dit keer een maand later uitgerekend als van Mischa. Ik herbeleef en beleef alles dus opnieuw. Stoppen met kolven heeft echt wel heel veel invloed hoor! Toen ik nog kolfde en wilde stoppen merkte ik dat als ik daar onderhet kolven over nadacht, ik helemaal depressief werd van de gedachte. Ik ben dan ook zonder goed af te bouwen zo snel mogelijk gestopt. De hormonen die zorgen voor de melkproductie maken je wat "labieler" en emotioneler. Wie weet ga je je nu wel veel beter voelen, ik hoop het voor je. Weet je wat ik wel erg miste aan die hormonen? Ik viel na het kolven binnen een minuut in slaap! En toen ik eenmaal gestopt was heb ik maanden last gehad van slecht in kunnen slapen, was meestal tot over eenen nog wakker. De virussen houden mij gek genoeg niet zo erg bezig gelukig. Ik moet er ook niet aan denken dat Mischa ziek zou worden, maar op de een of andere manier maak ik me niet druk. Ook wel fijn voor een keer. Ik zie RS hier trouwens vaak voorbij komen, hierover heb ik hier op het forum voor het eerst gelezen en hier ben ik dus al helemaal niet echt mee bezig, ik heb er nooit iets van meegekregen wat het precies inhoudt. Geniet van de thee met chocola!
Hoi meiden! Op de verjaardag van Ons Kleintje in januari houden we een heel groot feest...ter compensatie van begin dit jaar en omdat we zo ontzettend gelukkig zijn met hem en elkaar. @Mamavanmischa, wat leuk om die informatie over stoppen met kolven in combinatie met het minder goed in slaap kunnen komen, te lezen. Dat heb ik ook! ik wist alleen niet dat het kwam door stoppen met kolven, maar het is echt na het stoppen met kolven gekomen dat ik veel later ga slapen. Veel plezier zaterdag! spannend hoor! Ik heb vrij lang gekolfd 4 mnd fulltime (7-10 keer per dag! damn hoe deed dat en ik had er een bloedhekel aan) daarna nog een maand 5 keer daags en toen langzaam afgebouwd. Dit deed ik vooral omdat ik dacht dat hij dan tenminste op een bepaalde manier nog iets van me meekreeg, zelfs al zat hij dan niet meer in m`n buik. @margit Ik werd echt heel blij na het stoppen met kolven. Ik had ineens zeeën van tijd `over`om met mijn zoontje bezig te zijn, en eens langer dan 5 uren achterelkaar te kunnen slapen... heerlijk! daarom werkte het voor mij juist positief. ik werd wel iets zwaarder na het stoppen. Ik heb trouwens ook elke keer als ik in een ziekenhuis kom waar Ons kleintje gelegen heeft, dat ik emotioneel wordt. ik ben er, wat dat betreft nog lang niet klaar mee. Ik heb onlangs ook een gesprek gehad met mijn vk, omdat ik kriebeltjes had want ik wilde een tweede (gek he? hij was toen nog maar 5 mnd oud). Maar tijdens het gesprek werd ik heel erg emotioneel en zag zelf ook wel in dat ik een tweede eventuele vroeggeboorte nu echt niet zou aankunnen. ook wat betreft ons kleintje, zou er een risico zijn dat ik 10 tot 13 weken in het ziekenhuis zou moeten liggen, en dan zou ik niet meer voor hem kunnen zorgen. Daarom ga ik voorlopig wachten, alles een plekje geven en zorgen dat Ons kleintje wat groter is als hij een broertje of zusje krijgt. vandaag stoorde ik me trouwens ergens aan. Tijdens het winkelen kwam ik afzonderlijk van elkaar 2 oude bekenden tegen die via via hadden gehoord dat Ons kleintje te vroeg geboren was. Mensen willen zo graag horen dat alles goed gaat, ze willen het gewoon echt niet horen als het niet goed gaat met je kind. maar als het nu eens niet zo goed zou gaan? ze leggen je in de mond `jaaaa..veel te vroeg.. maar nu gaat het goed (toch)?` erger erger Begrijpen jullie wat ik bedoel? liefs
Ik ga nu lekker naar bed, maar moet even reageren op je laatste stukje. "Die en die is ook drie weken te vroeg geboren en dat is een hele grote jongen geworden hoor!" En alles is nu goed toch, je hebt een gezond kind dus eigenlijk moet je niet zeuren. Echte dooddoeners en ik erger me er ook kapot aan ja! Morgen reageer ik uitgebreider. Weltruste!
Even geen tijd voor een reactie, drukke dag vandaag. Misschien vanavond, maar als ik besluit om eindelijk eens op tijd naar bed te gaan en wat aan mijn slaaptekort te doen, wordt het morgen.
@ Brunette, dat is wel een goed idee, eens vroeg naar bed gaan, ben ik ook van plan. Update:we hebben Ons Kleintje nu 3 dagen alleen de tuitbeker 6mnd+ gegeven, maar dit is echt geen succes. Hij knoeit alles bij elkaar en verslikt zich continue. De fysio kan het heen en weer krijgen, wij gaan weer aan de fles (alleen met dixap mag ie uit de tuitbeker oefenen). Tot grote opluchting van ons en de oppassende oma die het ook maar niets vond. Kleintje heeft echt nog veel zuigbehoefte en vind de tuitbeker nog echt te moeilijk. groetjes
Zo, nu nog even uitgebreider reageren. Leuk idee om een groot feest te geven voor de eerste verjaardag van Ons Kleintje! Ik wilde het oorspronkelijk ook groot vieren, een beetje als compensatie voor de "misgelopen" kraamtijd. Maar na mijn verjaardag vorig weekend heb ik me bedacht. Alleen onze ouders en broers en vriendin waren er en een paar vriendinnen, en Mischa genoot er zo van! Hij ging lekker van de een naar de ander, ging echt zelf het rijtje af, zo grappig! Dus eigenlijk denk ik nu dat ik het op zo'n zelfde manier ga doen, lekker met de mensen die Mischa kent en lief vindt (iedereen die hij kent, hahaha). Ja gek he, maar als je borstvoeding geeft of kolft helpt dit je om makkelijk weer diep in slaap te vallen na een nachtvoeding. Merkte ook dat ik er helemaal geen last van had als Mischa in zijn slaap geluidjes maakte, terwijl zijn papa steeds weer naar de bank verhuisde. Ik vind het echt knap dat je zo lang hebt gekolfd!! (heb ik waarschijnlijk al eens gezegd) Ik had er ook een hekel aan maar stond mezelf niet eens toe dat te denken. Je doet het gewoon, omdat het goed is voor je kindje. Na 3 maanden merkte ik dat ik zo vermoeid en overbelast was, dat als ik naar Mischa keek ik helemaal niet meer blij werd. Toen heb ik besloten dat ik mocht stoppen van mezelf, want ik vond het belangrijk dat ik kon genieten van zijn baby-tijd, en zo had hij toch ook niks aan mij. Wat een bevrijding om je niet meer druk te hoeven maken over of je productie wel op peil blijft, het aanrecht niet meer vol te hebben staan met kolfspullen, die niet constant allemaal te hoevensteriliseren en inderdaad, lekker lang slapen en een heleboel tijd over! Heel verstandig dat je lekker nog even wacht en er voor je kleintje bent. Waren wij eigenlijk ook van plan. Gelukkig voel ik me nog goed en vindt Mischa het fijn om naar zijn opa's en oma's te gaan, want toen ik net wist dat ik zwanger was kon ik wel eens in paniek raken. Stel dat ik weer ziek wordt, maar dat ze het nu op tijd ontdekken en ik weken plat moet in het ziekenhuis, wie moet er dan voor Mischa zorgen! Maar ik heb er alle vertrouwen in dat het hoe dan ook goed gaat komen. Met piekeren bereik je toch niets en we zitten nu eenmaal in deze situattie. Kan me er trouwens wel veel bij voorstellen dat je weer een kindje wilde hoor, ik denk dat we allemaal toch een beetje het gevoel hebben een heleboel gemist te hebben en ik denk dat je dat misschien in wilde halen. Komt vast vanzelf over een tijd! Brunette, lekker vroeg naar bed, daar knap je van op! Heb ik gisteren ook gedaan en ik voel me stukken beter. Groetjes allemaal!
Goed dat je weer terug bent gegaan naar de fles. Ik zat me laatst af te vragen terwijl ik in je andere topic gereageerd had, wat is nou eigenlijk het probleem met de fles volgens die fysio? Niet goed genoeg vacuum trekken, dan denk ik dus eigenlijk toch juist aan een kleiner gaatje in de speen... En alles leuk en aardig, natuurlijk kun je hem stimuleren en aanmoedigen om dingen te leren, maar zo'n ukkie met 9 maanden van de fles af halen begon ik zelfs een klein beetje zielig te vinden. Ik merk dat Mischa duidelijk veel minder zuigbehoefte krijgt en weinig geduld heeft en daarom heeft hij nu flessenspenen met een groter gat voor de pap, maar volgens mij lees ik nergens dat Ons Kleintje zijn flessen niet leeg dronk oid?
@mamavanmischa Nee wij hadden totaal geen probleem met de fles. We (wij en Ons Kleintje) waren juist heel tevreden op onze fles. Maar ik was afgelopen week bij de fysio en aan het eind van het uur kreeg Ons Kleintje honger en heb ik hem de fles gegeven waar zij bij was. Ze keek en zei meteen (toen R wat zat te kauwen op de fles, doet ie volgens mij omdat hij last heeft van zijn tandjes, maar ik sta het normaalgesproken niet toe) dat de fles niet goed voor hem was vanwege dat hij niet goed vaccuum zoog. Hierover was ik best wel verbaasd en gaf aan dat ik vond dat hij goed dronk uit deze fles. Nou nee, je moet een fles gaan gebruiken die hoort bij 9 mnd. `Welke dan` vroeg ik. Maar dat wist ze niet. Dus ik ben gaan kijken op de nuby-site om te kijken wat er bij 9 mnd hoorde en ik kwam uit op de tuitbeker (die zelfs bij 6 mnd hoorde, maar deze had ik al in huis). achteraf gezien vind ik dat die opmerking van de fysio werkelijk nergens op sloeg, en ze me onnodig onzeker heeft gemaakt. Morgen mag ie weer lekker flesje-drinken Hij was trouwens vanmiddag heel zielig aan het miepen, misschien doordat ie de fles miste..? vanavond ging het er ook echt raar aan toe, verslikken en alle melk liep langs zijn kinnetje in zijn nekje Ik had trouwens gelezen dat je `per ongeluk` zwanger bent geraakt van je tweede, ik wens je echt alle geluk! en hoop heel erg dat je geen tweede vroeggeboorte gaat krijgen. Ik vond zelf het zwanger zijn super leuk, heel erg bijzonder gevoel. Het was jammer dat ik niet nog een tijdje door mocht gaan met zwanger zijn, dus het kan wel kloppen dat ik daarom zo snel alweer kriebels kreeg. ik ben heel benieuwd wat het gaat worden(bij jou)! groetjes
Nou, ik vind het een raar verhaal eigenlijk... Zou ook echt niet weten wat voor fles er dan bij zijn leeftijd hoort! Zij zelf dus ook niet, da's helemaal mooi... Goed dat hij weer lekker zijn flesje krijgt. Enne dat kauwen doet Mischa soms inderdaad ook, inderdaad als hij last heeft van zijn tandjes. Hij drinkt dan ook slechter (langzamer en laat soms wat staan, wat hij anders nooit doet). Ik denk dat deze mevrouw gewoon een beetje te snel geoordeeld heeft! Ik vind het zwanger zijn ook erg leuk en het valt me helemaal mee, ik geniet heel erg! In het begin was ik erg moe en maakte ik me zorgen, maar inmiddels heb ik dat helemaal uit mijn hoofd kunnen zetten. Natuurlijk hou ik mijn lichaam extra goed in de gaten, maar zou ook dom zijn om dat niet te doen. Groetjes!
Gister om 20:30 naar bed gegaan, HEERLIJK! Ik voel me zo uitgeslapen, dit moet ik echt vaker doen... Ik vind zelf dat ik het eigenlijk best goed doe, wat de verwerking betreft. Er zijn perioden dat ik er helemaal niet zo veel mee bezig ben, en soms juist weer heel veel. Een paar weken terug zat ik de hele tijd met mijn hoofd in Veldhoven. Ik had er zelfs heimwee naar! Naar de NICU, de lieve verpleegkundigen, het Ronald McDonaldhuis en de andere ouders die daar toen logeerden. Dus ik was de halve dag fotos aan het bekijken. Dat werkt voor mij echt therapeutisch. Die hele periode is zo snel voorbij gegaan. Door alles op de foto terug te zien heb ik de tijd om het in mijn eigen tempo nog eens te beleven (ofzo, een beetje psychologie van de koude grond hoor!) Wat bij mij natuurlijk ook wel helpt, is dat ik met een heel goed gevoel terugkijk op die hele periode. Hoe gek het ook klinkt, ik heb er toch van genoten. Vooral van de periode in Veldhoven. We verbleven toen in het Ronald McDonaldhuis en we waren dus de hele dag alleen maar met onze kindjes bezig. (Later toen ze naar het ziekenhuis dichter bij huis verhuisden, werd het voor ons veel drukker. Ik had erg naar deze verhuizing uitgekeken, maar het viel me eigenlijk enorm tegen.) Natuurlijk had ik 1000 x liever gehad dat ik ze gewoon 38 weken had gedragen, maar dat is nou eenmaal niet zo. Dat heb ik inmiddels wel geaccepteerd. Nu denk ik dat deze bijzondere start gewoon bij ze hoort. Volgens mij vinden ze dat zelf ook, want ik heb nog nooit zulke blije babys gezien hihi. We hebben veel unieke en bijzondere ervaringen opgedaan, zoals het buidelen. Dat had ik niet willen missen, om je kindjes zo intens dichtbij je te voelen. Ik heb na mijn bevalling 16 weken bevallingsverlof gehad. Toen heb ik nog 15 weken in de ziektewet gezeten. (Met dank aan mijn werkgever, die hier zonder morren aan mee wilde werken.) Sinds 2 weken ben ik weer betergemeld. Ik had nog 6 weken vakantie tegoed, dus die ben ik nu aan het opnemen. Over 4 weken loopt mijn vakantie af en ga ik volledig ouderschapsverlof opnemen. We hadden J&J ingeschreven bij een kinderdagverblijf, maar daar mogen ze het eerste jaar niet naartoe. Ik zou nu in alle haast een gastouder kunnen gaan zoeken, maar eigenlijk doe ik het gewoon veel liever zelf. In ieder geval hun eerst jaar. Ik neem in eerst instantie ouderschapsverlof op voor een half jaar, dat is tot begin juni. Tegen die tijd kijk ik of ik het met nog een half jaar wil verlengen, of dat ik weer zin heb om aan de slag te gaan. Bij mij komen inderdaad alle data ook weer voorbij: de test gedaan, de eerste echo etc. Omdat ik hieraan alleen maar leuke herinneringen heb, vind ik dit geen moeilijke dagen. Ik denk dat ik pas rond hun geboortedag, 21 maart, het wat lastiger ga vinden. Een goed vriendin van mij is nu zwanger. Drie weken terug was zij 27 weken zwanger. Ik vond dit een hele gekke dag. Moest er de hele tijd aan denken dat ik met die termijn bevallen was. Toen zij daar (gelukkig!) overheen ging, was ik een beetje jaloers... Stom he! Dat heb ik vlak na de bevalling ook heel erg gehad. Ik was zo jaloers op elke zwangere vrouw die ik zag. Dat kende ik helemaal niet van mijzelf. Natuurlijk was ik heel blij met mijn kindjes, maar ik was gewoon nog echt niet "klaar" met het zwanger zijn. Ik ben echt uit het niets bevallen. Totaal plotseling. 's Ochtends liepen we nog rond in de bouwmarkt, aan het einde van de middag was ik in Veldhoven met twee kindjes in een couveuse. (Ik zal kijken of ik mijn bevallingsverhaal vandaag af krijg, dan kan ik het plaatsen.) Ik had me zo verheugd op nog drie maanden genieten van mijn buik. En ik was nog helemaal niet beziggeweest met de bevalling. Mijn zwangerschapsgym zou drie dagen nadat ik bevallen ben, beginnen. Dat heb ik dus misgelopen, wat ik nogsteeds erg jammer vind. Ik kan nu weer gewoon naar een dikke buik kijken zonder jaloers te zijn, maar de dames moeten bij mij niet gaan zeuren dat ze het zat zijn. (Wel als het terecht is natuurlijk. ) Dingen als: "Ik ben er helemaal klaar mee, van mij mag hij nu wel komen" daar ben ik nu dus allergisch voor geworden.
Ik heb ook 4 maanden lang volledige borstvoeding gegeven, dus voor twee kindjes betekend dat full-time kolven. Toen ze nog in het ziekenhuis lagen, ging me dit vrij goed af. Ik had er toen ook nog geen hekel aan, ik zag het gewoon als een momentje rust voor mezelf. Kopje thee erbij, iets te lezen. Even niks aan mijn hoofd. Toen ze thuiskwamen (eerst Janneke, een maand later Jip) veranderde dit helemaal. Ze waren moeilijk drinkers, over een flesje deden ze makkelijk 45 minuten. Per kind. En dat 7 keer per dag. Tel daar het constante kolven bij op, dan begrijp je dat ik het kolven niet meer voor mijn plezier deed. Ik vond (vind nog steeds) moedermelk heel belangrijk. Maar een blije moeder is ook heel wat waard! Toen ik het eerste flesje met poedermelk gaf, voelde ik met echt zo slecht. Alsof ik ze vergif voerde! Maar al snel bleek dat J&J het helemaal niet erg vonden. Poedermelk is blijkbaar ook heel lekker. En ze groeien er ook net zo goed van. En ik heb ineens meer dan 4 (!) uur per dag extra! Inmiddels ben ik helemaal om. I LOVE FRISO! Ja, die kriebels had ik ook! Drie maanden na hun geboorte, zo rond de uitgerekende datum, zei ik tegen mijn vriend dat ik weer zwanger wilde worden. En dat die zwangerschap dan wel twee jaar mocht duren, want ik wilde nu nog geen nieuwe baby... Klopt, dat ervaar ik ook. Na de spanning van het begin halen mensen opgelucht adem dat de kids er goed doorheen zijn gekomen. En nu zijn het dus gewoon gezonde kinderen. Dat is één van de redenen dat ik ze nog vaak ex-prematuur noem, om aan te geven dat het nu wel goed met ze gaat, maar dat ze hun vroeggeboorte nog wel met zich meedragen. Ik heb me altijd flink geërgerd aan mensen die naar andere kinderen verwezen. "De buurjongen van de vriendin van mijn tante is ook te vroeg geboren, en dat is nu een gezonde knul van 16 jaar en 1 meter 80!" Dit soort verhalen kregen we te horen vlak nadat ik bevallen was. Daar kan ik dus echt helemaal niks mee! Betekent dat dat we ons nu geen zorgen meer hoeven te maken over onze kinderen? Die waren toen nog helemaal niet uit de kritieke fase. Fijn dus dat het met die jongen nu zo goed gaat, maar het heeft niks met onze kinderen te maken! Hierdoor voelde ik mij (en de zorgen die ik had) soms ook niet echt serieus genomen.
groetjes en ik zal je `nieuwe`reactie nog even lezen, ik ben bij de eerste begonnen haha dat twee jaar lang zwanger zijn zal wel moeilijk gaan haha! Dat verwijzen, soms vond ik het prettig. Het lag eraan wie het zei en hoe het gezegd werd. Als het zelf ouders waren van kindertjes die te vroeg geboren waren vond ik het wel fijn om even erover te praten, net als met jullie. Een keer was er ZO`N dooddoener, zo`n domme opmerking (dit was een tante van mijn nicht) `Ja maar het gaat eigenlijk altijd goed met kindjes die te vroeg zijn geboren en ze houden er bijna nooit wat aan over, want ik ken die en die en die..` Toen ik aangaf dat dit echt niet zo was, wilde ze dit gewoon niet van me aannemen. Ons Kleintje lag toen nog in het ziekenhuis... Ik ben heel benieuwd naar je verhaal, groetjes
@ MamavanMischa: Spannende dag vandaag! Ik denk aan jullie hoor. Wordt het roze of blauw? Laat maar even weten hoe het is gegaan. Liefs Brunette
Hey meiden, Kom snel weer meebabbelen hoor!!!! Mamavanmischa, weten we al of we rose of blauwe muisjes krijgen?? Morgen heb ik een meidendagje, dus de mannen hier hebben mannendag Maar kom snel weer kletsen. Hier een foto van onze heerlijke gezonde bink!!! Waar deze topic toch allemaal om begonnen is.............
@Jocruella, wat een schattige foto!!Hij ziet er goed uit (groot ook al!) @mamavanmischa, ik hoop dat alles goed was op de 20 weken echo! tot vanavond!
Hai meiden, Ik heb straks een verjaardag en heb dus even weinig tijd, maar alles was goed en het worden blauwe muisjes! Straks hebben we twee kleine terroristjes rondrennen. Jocruella, wat een poppie!! Hij zier er heerlijk gezond en vrolijk uit. Groetjes!
Hoera! Gefeliciteerd met een broertje voor Mischa. En wat lekker dat alles goed was! Nu kan je lekker gaan beginnen aan de tweede helft van je zwangerschap. Dit keer wel 40 weken volmaken he . @ Jolanda: Wat een lekker manneke heb jij zeg! Met blozende bolle wangetjes, zo zien we het graag!