nou het is niet te geloven, onze grote kleine man is weer in het ziekenhuis opgenomen! De eerste dag was vanaf smiddags wel een rampje hij was weer erg aan het huilen, maar volgens de arts was dat vanwege het overschakelen van het ziekenhuis naar huis toe. gister was echt een top dag smorgens wel wat jammeren maar meer niet, de rest van de dag had hij makkelijk 3 en een half uur tussen de fles veel slapen en als hij wakker was veel lachen, maar aan het eind van de dag had hij een pik zwarte poep luier, dus dat vond ik al minder. Vanmorgen ging het eigelijk wel redelijk maar vanmiddag weer een pik zwarte luier dus ik de arts bellen in het ziekenhuis en die vond dat ik het in de gaten moest houden en morgen langs moest komen want ze wilde hem wel eve onder zoeken. Maar als hij raar ging doen of meer zwarte ontlasting zou krijgen moesten we weer bellen. Rond 7 uur kreeg hij ze fles, hij was wel wat druk maar het ging goed en na de fles was hij stil en was in slaap gevallen, na een uur schrok hij wakker en gilde het echt uit. Dit heeft 50 minuten aan gehouden we hebben echt van alles geprobeerd. Inbakeren op bed. lopen met heb wiebelen wiegen in de wagen, bij ons op onze buik laten liggen maar van het 1 ging hij nog harder huilen dan van het ander, dus heb ik weer die arts gebeld en ja hoor die zei kom maar dan gaan we hem weer opnemen. dus we hebben hem vanavond weer heem gebracht, ze oude bedje was nog leeg dus daar ligt hij nu weer. Morgen ochtend gaan ze weer bloed prikken ik had de luier van vanmiddag mee genomen dus dat gingen ze onderzoeken. en nog wat kleine testjes. Maar ik ga nu net zo lang zeuren tot ze wat vinden wat er is gewoon wat ik voel het en ik zie gewoon dat hij pijn heeft, echt ik wordt gek denk ik! aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa sorry moest eve!
jeetje... wat afschuwelijk voor jullie! Hoop dat er snel wat meer duidelijkheid voor jullie allemaal komt en dat het allemaal maar snel weer beter met jullie kleine mannetje gaat... heel veel sterkte!
ik moest vanmorgen nog aan jullie denken hoe zou het nou gaan...en ik zet de comp aan en ja hoor een heel slecht berichtje.... heel veel sterkte voor jullie en ik duim dat het weer heel snel over mag zijn en dat ze nu eens de oorzaak kunnen achter halen..... knuffel janet
Jeetje, das flink balen voor jullie en voor jullie kleine man. Ik hoop dat ze snel vinden wat het is en jullie weer gezond verder kunnen.
Heh bah.. Stuurde je gisteravond nog een berichtje omdat ik benieuwd was hoe het met Xander is.. Slecht nieuws weer helaas. En maar weer verder onderzoeken dus. Nounou, wat een gedoe, denk je net dat het nu goed gaat. Hoop echt dat er nu wel wat duidelijks uitkomt voor jullie. Dikke knuf voor allemaal maar..
WAt een rotbericht....... het leek goed te gaan....... toi toi dan maar en een knuffel voor jullie allemaal gr. wup
Hallo hier weer, Nou we denken dat we weten wat xander heeft. Hij heeft toch de koemelk eiwit allergie, dat ten eerste en de rede dat xander s,avonds zoveel huilt, komt waarschijnlijk door mij. Mijn afgelopen jaar ging niet bepaald over rozen geur en manenschijn, hier door ben ik erg gestrest op het moment, martijn is vrachtwagen chauffeur waardoor ik veel alleen ben en heel veel alleen moet doen dit brengt nog meer stres mee en dit breng ik over op xander en de enige weg die xander kan gaan met mijn stres is huilen. Ik zal me jaar proberen kort samen te vaten: ik werd zwanger van xander, in week 6 kreeg ik op martijn ze verjaardag een bloeding week later een echo laten maken en het hartje klopte nog wij helemaal blij natuurlijk, week 10 van me zwangerschap begon ik met spugen en dit heeft tot de bevalling geduurd tijdens het persen heb ik nog gespuugd. Ik hield tijdens de zwangerschap niet eens water binnen, ben hier voor op genomen geweest (op mijn verjaardag), hierna regelmatig richting ziekenhuis voor hartfilmpjes, toen de bevalling was heel erg heftig, 1 weeenstorm en dat waren ook nog fijn rugweeen, dit heeft 2 en een half uur aan gehouden, de knip is tot de helft van me kont gezet erg pijnlijk, na 2 dagen ziekenhuis heb ik gesmeekt of ik naar huis mocht ik werd echt gek in het ziekenhuis, toen moest de babykamer nog afgemaakt worden, en 2 keer per dag naar het ziekenhuis dus echt bij komen van alles zat er niet in, toen kwam xander thuis du erg wenen, en toen begon het huilen van smorgens tot s,avonds, hier tussen door ook nog een ingreep aan me rug gehad mocht eigelijk niet bukken en tillen maar ja dat is niet mogelijk met een baby dus ik heb nu meer pijn dan daarvoor, toen xander weer het ziekenhuis in dus weer 2 keer per dag daar naar toe, xander 4 dagen huilend thuis en nu weer ziekenhuis, veel finacele ellende( en nog een aantal dingen maar die hou ik voor mezelf) dus ja ik ben een beetje gestrest, en dat voelt xander natuurlijk, en uit dit in huilen. Nu heb ik ergens deze dagen een gesprek met maatschappelijk werkster om te kijken waar ze me kunnen helpen en als dit bekend is mag xander weer naar huis. Dus er staat ons nog een lange weg te gaan, maar ik heb het allemaal over voor onze kleine grote man, als hij maar weer ze vrolijke zelf wordt en dan zien we wel weer verder.
wat fijn dat ze de redenen hebben kunnen achterhalen. ik hoop dat je snel een oplossing hiervoor vindt. je hebt een zware zwangerschap achter de rug, en je hebt ook best wel veel alleen op je schouders moeten dragen. heb je geen familie of vriendinnen die je kunnen helpen? mijn zusje nam het soms van me over, en ging met mijn zoontje wandelen, zodat ik kon slapen, bijvoorbeeld.
ben blij voor jullie dat er een oorzaak is gevonden... nu werken aan het herstel hoop dat je hulp kan krijgen....zodat alles weer lekker gaat lopen probeer zelf ook je rust te pakken...dan maar een keertej niet stofzuigen sterket met alles en hoop op een mooie rustig zomer voor jullie allemaal knuffel van Teun en mama Janet
Nou, in ieder geval posititief dat ze hebben gevonden wat het is. Daarnaast hoop ik dat jij je snel weer wat beter gaat voelen, zodat je niet in dat circeltje blijft zitten en hij weer op jou regeert. Dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. Sterkte en houd ons op de hoogte!
gewoon ff een knuffel voor jezelf en het kleine mannetje......... Hopelijk vind je snel de hulp die voor jou nodig en goed is (en indirect dus ook voor je mannetje....). toi toi, rustig aan gr.' wup
Jeetje, wel een heftuge zwangerschap dan.. en dan denk je dat je het allemaal gehad hebt, en dan nog zo'n getob met je baby'tje.. Hoop gedoe heb je gehad meis! Kan me zeker voorstellen dat je er wel doorheen kan zitten zo. Dikke knuf hoor.. en, bedenk je maar, uiteindelijk heeft alles zn reden en het komt heus wel goed. Maar, niet om negatief te doen ofzo, misschien mag ik hier helemaal niet over oordelen hoor want ik ken de situatie natuurlijk niet en ben geen dokter, maar hoe komt het nou zo dat ze naast de kma het nu bij jou en de stress zoeken..? Staat nu dan ineens vast dat de oorzaak 'psychisch' is? Klinkt naar mijn idee als buitenstaander wel een beetje alsof ze het even niet meer weten en het daarom maar bij jou neerleggen. Ik vind het echt niet raar dat je gestressed wordt en oververmoeid als je kindje veel huilt en al zo'n zware aanloop hebt gehad. Daar zou iedereen wel last mee hebben.. En dan wordt het je snel teveel. Maar of dat het vele huilen bij Xander ook echt dat veroorzaakt? Is er al een uitslag geweest op het onderzoek naar de (zwarte) ontlasting dan eigenlijk? Waarom ik dat vraag, het volgende: Een baby'tje van onze baby-massage club, was namelijk een huilbaby, 20 uur per dag. Die hebben ze ook op vanalles onderzocht, geen reflux, geen kma. En bleef maar huilen. Uiteindelijk bleek dat er wel iets was met de darmpjes, die waren geirriteerd of ontstoken, en dat wisten ze omdat ze bloed in de ontlasting had. Volgens mij betekent zwarte ontlasting dat er bloed in zit. Daar dacht ik laatst al meteen aan toen ik je verhaal over de zwarte luier las.. dat kan toch nooit door stress komen? Dat baby'tje kreeg dus wel voeding voor kma, omdat dat ligt verteerbaar is, en ingedikte voeding; maar ook speciale medicijntjes voor de darmpjes (weet niet precies wat, maar geen losec ofzo echt speciaal voor de darmpjes). En daarmee is het nog niet perfect maar wel heel veel stukken beter. Tuurlijk kan een gesprek met een maatschappelijk werkster je zeker helpen om alles om je zwangerschap heen en thuis te verwerken en met de hele situatie en met Xandertje om te leren gaan, maar ik zou toch echt wel verder laten kijken naar de lichamelijke oorzaken bij hem hoor.. Anders blijf je sukkelen, denk ik dan, en kom je alleen maar in een visieuse circel. Maar goed, ik weet er ook geen bal vanaf hoor Hoop in ieder geval dat het snel beter gaat met jullie! Dat zowiezo!
Fijn dat je erover gaat praten met een maatschappelijk werker. Mijn ervaring met de kinderarts was ook dat "de oorzaak" van het huilen gedeeltelijk bij ons als ouders werd gelegd. Ik vond dat echt klinkklare onzin. Doordat hij huilt krijg je stress! Ik probeer alleen maar te zeggen dat jij niet de schuldige bent van het huilen. En trouwens, hoe verklaart men dan die zwarte ontlasting?
Ma2Be, ik had je bericht nog niet gelezen, maar ik ben het helemaal met je eens! Ik heb met verschillende verpleegkundigen van de kinderafdeling gesproken en zij zeiden zelf dat wanneer er geen oorzaak wordt gevonden voor het huilen, dat ook voor arts en verpleegkundige onbevredigend is en dat ze daarom toch een oorzaak vinden: de ouders....
Het is idd zeer makkelijk een deel van de oorzaak bij de ouders te dumpen (ja, ik heb er geen andere woorden voor!) Het is hier ook gebeurd. Wij zouden een deel van de oorzaak zijn! En wat nog erger is dat het ziekenhuis bureau Jeugdzorg op ons dak stuurde......... (die heb ik dus telefonisch weer afgewimpeld, zijn ze nu helemaal van de pot gerukt!) Verder sluit ik me aan bij de twee voorgaande berichten. gr. wup
Maar Wuppie, hoe is het dan verder gegaan bij jullie? begrijp dat jouw kindje ook een huilbaby was, hoe is dat dan verder opgelost? Ik vind die zwarte ontlasting, wat miranda verteld, niet ok, en lees niet dat daar een uitslag op gekomen is... als ik mama was zou ik daar nog verder op doorvragen. Al weet ik hoe lastig het is, als je denkt dat er weer een mogelike oorzaak is aangetoond, ben je allang blij. Kijk, ik weet 99% zeker dat mijn dochtertje kma heeft, maar neem ook genoegen met reflux-behandeling, omdat het nu goed gaat, terwijl ik de pepti zelf betaal... Dus snap helemaal hoe lastig het is, je gaat er wel vanuit dat de arts de oplossing brengt. |Wel vind ik het leggen van de oorzaak bij de ouder(s) flauw. Wat Jette zegt, er is een vast protocol voor huilbaby's 1. rust en regelmaat, 2. reflux, 3. kma en 4. dan wordt het lastig. Vast de thuissituatie.. Ok, je hebt een lastige zwangerschap gehad, en stress vanwege je kindje en alles thuis. Maar als ik het zo lees, doet Mariska er alles aan om het goed te doen voor haar kindje.. Al het feit dat je hier alles post en om hulp vraagt, betekent toch dat je er hartstikke mee bezig bent om het maar goed te doen?! Wat dat betreft ben je hartstikke goed bezig hoor Maris, volgens mij ben je er super mee began dat het alleen maar goed gaat met kleine Xandertje! Echt waar, laat je niks aanpraten! Anne was ook een bijna huilbaby, en ik deed er alles (bakerzakje, rust en regelmaat, sab simplex etc..) aan om haar rustig te houden krijgen. En nu nog, als zij een mindere dag heeft, zit ik ook meteen in de stress. Ook al weet ik dat t maar een dagje is, ik denk altijd: het begint weer. Ik snap het echt helemaal. Maar ik geloof hier niet echt dat de stress de enige oorzaak zou kunnen zijn.. Vooral dus niet vanwege dat andere baby'tje dat ik ken, het verhaal lijkt er zo op!