Sinds 29-jan is de wereld weer een lekkere vent rijker Om 11:46 uur is Stef geboren. 3875 gram en 53 cm. Op maandag 28-jan rond 16:00 uur 's middags leek het wel of ik weeën kreeg, tenminste ik dacht dat het weleens weeën zouden kunnen zijn! Er zat toen soms 10 min. tussen, soms 15, soms 30. Ik durfde er nog niet op te hopen, dus heb tegen niemand wat gezegd. Uiteindelijk heb ik om 18:00 uur tegen mn man gezegd dat ik krampen had. Maar het kwam nog steeds heel onregelmatig. We zijn nog lekker wezen eten bij mn schoonouders en heb niets laten merken Om 23:00 uur 's avonds kwamen de weeën om de 5 min. Het leek dus echt begonnen! Om 01:00 uur hebben we de verloskundige gebeld. De weeën waren nog helemaal niet sterk, maar kwamen wel om de 5 min. Ik dacht dat de vk nog wel voor niets zou komen, dat het nog te vroeg zou zijn. Maar toen de vk er kwam, had ik toch al 3 cm ontsluiting! Dat ging goed! Omdat mn bloeddruk een beetje aan de hoge kant was, een twijfelgevalletje, werd ik naar het ziekenhuis gestuurd. Alles was goed, dus ik mocht gewoon m.b.v. de vk bevallen. Ikke blij, want steeds op dat bed moeten blijven liggen, omdat er allerlei apparaten aangesloten zijn, vond ik niets! Te vroeg gejuichd, want de gyn kwam binnen en had op de CTG gezien dat het hartslagje van Stef reageerde op mijn weeën en dat mag niet. Dus toch onder de gyn bevallen, weer op bed en weer aan de apparaten... Jammer, maar helaas. Tot de 5 cm ging het heel snel, maar toen zakte de weeën af... Vliezen gebroken, maar dat hielp niets. Op een gegeven moment via infuus weeënopwekkers gekregen. Daardoor werden de weeën sterker, maar ik bleef op 5 à 6 cm steken. Een morfine-spuit gekregen, om de scherpe kantjes van de weeën eraf te halen, maar hierdoor raakte ik alleen maar van de wereld en heb alleen maar over liggen te geven. Voor de weeën hielp het weinig naar mijn idee. De weeën gingen door en werden steeds heviger, er zat op een gegeven moment geen 10 sec. meer tussen de weeën. Nou, dat is echt geen doen meer! Bleef nog steeds op 6 cm steken, dus het schoot niet op. Dan maar een ruggenprik. Het duurde uiteindelijk 1,5 uur voordat ik de ruggenprik kreeg. Maar nog voordat de pomp aangezet werd, voelde ik de weeën overgaan in persdrang. Snel terug naar de verloskamer en uiteindelijk was het 10 min. persen en toen was Stef er! Wel m.b.v. een flinke knip, maar daar heb ik gelukkig maar weinig last van gehad! De bevalling heeft uiteindelijk 13 uur geduurd en was best heftig. Maar voor mijn man nog heftiger, want die lijkt er nog steeds trauma's aan over gehouden te hebben Uiteindelijk hebben we nog tot vrijdag in het ziekenhuis moeten blijven. De bloedgroep van Stef botst met mijn bloedgroep en daardoor had ie een grotere kans om geel te gaan zien. Preventief heeft ie daarom twee dagen onder een blauwe lamp moeten liggen. Hier een fotootje van die lekkere vent
Inderdaad een heerlijke vent! Gefeliciteerd en herstel maar goed (of moet ik dit tegen je man zeggen )
Van harte gefeliciteerd met je ventje Stef! Neem allebij lekker de tijd om de bevalling te verwerken! Elmo