Onze jongste is altijd een engel geweest met naar bed gaan. Je legde hem neer en hij was vertrokken. Nu heb ik daarvoor een huilbaby gehad (onze oudste) dus ik ben wel wat gewend en vond dit echt super lekker. Maar nu sinds een week of 2 wil hij niet meer naar bed. Hij is echt kapot, wallen onder zn ogen, steeds wrijven in zn ogen en erg knuffelig maar leg je hem in bed dan raakt hij heeeeelemaal overstuur. Hij wil gewoon zn bed niet meer in. Normaal als je hem vraagt "ga je mee slapen?" pakt hij zn tut en loopt hij naar zn bed maar nu roept hij heel hard "NEE NIET!!" en ik krijg hem ook echt niet mee mits ik hem optil. En dan is het hard brullen. Er is helemaal niets gebeurd en ik snap niet hoe dit komt, zal dit een fase zijn of is hij oprecht bang voor iets... Hij is nu 22 maandjes (word over 2 maandjes 2 jaar)
Eerder op bed? Kan het zijn dat hij te moe is om lekker te kunnen gaan slapen? Er is niets veranderd qua middagslaapjes ofzo?
Hij wilt geen middagslaapje meer, terwijl hij al wel om 9:00 moe wordt. Ik heb geprobeerd om hem eerder op bed te leggen en terug te gaan naar 2 slaapjes maar dan slaapt hij in de ochtend wel en in de middag alsnog niet. @ mw21: Zodra hij meegenomen word naar beneden is hij stil. Hij roept ook altijd als je op zn kamer zit dat hij naar beneden wilt. Als je bij hem gaat zitten dan ligt hij niet meer maar gaat hij rechtop zitten. Als je hem verteld dat hij moet liggen krijg je weer dat hij gaat brullen alsof je iets heel ergs tegen hem zegt.