Vandaag een overduidelijke positieve ovulatietest. Voor de allerlaatste keer. Mocht het deze maand wéér niet raak zijn stoppen we er mee. Niet omdat ik dat wil, maar omdat ik volgend jaar april met mijn oudste 2 weken op vakantie ga, dan kan het nog nét Daarbij; ik ben begin dit jaar 40 geworden, ik moet het dus gaan afsluiten, hoe moeilijk ik dat ook vind. Ook al mag ik niet mopperen, we hebben 3 gezonde kinderen, maar we zouden er, als het ons gegund wordt, nog zo graag 1 bij willen...... Wie hoopt, duimt en bid er met ons mee?
Ik bid voor jullie. En dat als het jullie niet meer gegund is, jullie de kracht mogen ontvangen om daar vrede mee te krijgen.
Lief van jullie, uiteraard hou ik jullie op de hoogte Tempus Fugit; Jij extra bedankt voor je lieve woorden. Het is inderdaad een heeeeel dubbel gevoel. Omdat we wél willen, maar ook het gevoel hebben er een punt achter te moeten zetten. Je kunt wel blijven schuiven, maar op een gegeven moment moet je inderdaad accepteren dat het niet meer kan en proberen daar vrede mee te hebben. Bubblez: jij ook bedankt. Ook voor jou (en ook voor Tempus Fugit trouwens) hoop ik dat jullie snel een kindje in jullie armen mogen houden. Regelmatig spiek ik bij jullie beiden oa hoe het ermee voor staat.....En vind dat ik dan niet mag klagen omdat ik al kinderen heb en jullie niet. Soms is het gewoon oneerlijk verdeeld in de wereld
Het is ook dubbel.. dat begrijp ik.. en ondanks dat jullie al kinderen hebben.. hebben jullie nog ruimte in jullie huis en hart voor nog een wonder.. En na het verlies van l* gun ik het jullie nog meer.. Het verdriet om een ongeboren kindje is voor jullie niet minder erg dan voor mij of tempus en jou.. Wij hebben verder goede moed. Voor zover het nu lijkt krijgen wij icsi. En daardoor is er bij ons hoop. Ik kan mij niet voorstellen hoe moeilijk het is om een heel diepe wens af te sluiten. Dat lijkt mij hartverscheurend.. en ik hoop ook dat jullie dan de kracht kunnen vinden om te genieten van het leven en elkaar. Want dat is jullie gegund. Je bent een prachtig mens mamabri <3
Ik duim voor je meid...hier ook een zo goed als positieve ovulatietest. Hopelijk hebben we allebei geluk😉
Pfff, zit met tranen in mijn ogen van jouw berichtje En ja, het is ook moeilijk, maar het "moet". Weet je, mensen om mij heen zien onze 3 kinderen en denken dat het makkelijk is gegaan (zwanger worden). Wat ze echter niet weten is dat ik al vanaf mijn 18e van de pil af ben. Waar een ander dan haar kinderwens vervuld kan hebben voor haar 30e als alles meezit, ben ik constant alles aan het opschuiven geweest. En dat afsluiten is moeilijk inderdaad, maar wel het beste besluit. Daarom hoop ik ook zo dat het deze keer raak zal zijn. Zo niet moet ik daar mee leren leven. Ik hoop dat de icsi lukt en dat je snel zwanger mag zijn. Jullie zijn ook al een hele tijd bezig