Ik moet het toch even kwijt hoor... Onze lieve kat (Miley) is vrijdag 31 mei rond half 10 's avonds overleden. Hij was bijna 4 jaar oud.. veel te vroeg heen gegaan, veel te vroeg bij ons weggerukt.. Uit het niets... We zaten (gelukkig) op de bank tv te kijken, onze lieve schat lag op de salon tafel.. Opeens viel hij van de tafel (volgens mij vriend maakten hij een rare sprong maar dat heb ik niet gezien) en hij lag op de grond naar adem te happen. Ik sprong op en pakten hem omdat ik dacht dat hij stikte.. ik gilde naar mijn vriend ''hij stikt hij stikt doe wat''.. mijn vriend pakten Miley van me over en ging met zijn vinger naar binnen om te kijken of er wat in zijn keel zat.. niets.. hij bleef maar naar adem happen... Ik pakten hem en wilden hem op zijn kop houden en op zijn buikje drukken.. weet ik veel, misschien dat dat zou helpen? Vlug pakten mijn vriend hem weer over en keek weer in zijn keeltje, niets.. hij deed niets meer.. ''hij stikt'' roep ik nog, hij stikt help hem'' .. ''Hij is dood'' Ik hoor de schrik, verdriet en de ongeloof in zijn stem. De vloer zakten onder mijn voeten vandaan en ik schreeuwde ''Nee, nee dat kan niet, dat kan niet'' Ik greep m beet, hij was slap, hij deed niets meer.. Ik heb lopen schreeuwen en janken. Hoe kan dat nou? Zomaar ineens, er was niets aan de hand! NIETS! Hij was nog zo jong, hoe kan dat nou??? Mijn vriend heeft gelijk zijn moeder gebeld en ik hoor 'm nog zeggen; Miley is dood, kun je alsjeblieft komen? ******* is helemaal hysterisch. Pff, onze kleine grote man Ik heb 'm nog lang in handen gehad, ik heb 'm geknuffeld en daarna op de bank neergelegd en ben ernaast gaan zitten om 'm nog te aaien. Ook mijn vriend is er kapot van.. Ik heb hem nou vaker zien huilen dan ooit. Onze kleine miley, miles, onze miley man.. Dondersteen... Nooit meer gemiauw van hem als ik binnenkom, nooit meer gemiauw als ik wakker word, nooit meer gemiauw als hij honger had of geaaid wou worden. Nooit meer sabbelen aan mijn oor, nooit meer tegen me aan liggen in bed, nooit meer dat gekroel van hem... het is niet eerlijk... We hebben hem gister naar het crematorium gebracht om hem te laten cremeren. We nemen de as mee naar huis en zetten hem mooi in de woonkamer neer.. en ik laat er een kleine ketting van maken. Ik wil 'm altijd dicht bij me hebben. Ik snap het niet, zo jong nog. Over 10 jaar had ik het enigszins 'begrepen' maar niet op nog geen 4 jarige leeftijd! Ik ben boos, boos omdat hij zo bij ons weg gerukt is! Verdrietig, verdrietig omdat ik hem zo mis... Ons huis is een stuk leger We hebben de poes en de hond een aantal keer afscheid laten nemen, de hond reageerden meer op ons verdriet.. de poes heeft 'm nog kopjes gegeven en ze is nu veel aanhankelijker. Ow wat een gemis, bah.. dit had nog niet zo mogen zijn, dit had pas over minimaal 10 jaar mogen gebeuren en ik kan het nog steeds moeilijk geloven...
Gecondoleerd.. De impact van een huisdier missen weet je pas als je het zelf meegemaakt hebt. En het is verschrikkelijk. Sterkte hoor!
Ahh wat zielig! Hier overleed onze kat in 2009 (3,5 jaar oud) ook zomaar uit het niets. Heeft een paar seconden geschokt en was klaar.. Zo onvoorstelbaar als je het voor je ogen ziet gebeuren. Kan er nog om huilen En soms denk ik nog wel 'had ik dit of had ik dat kunnen doen'. Gelukkig voor de beestjes was het geen lange lijdensweg of iets en ging het snel in een voor hun vertrouwde omgeving met mensen die van ze hielden om zich heen.. Sterkte voor jou en je mannetje!
Jeetje wat erg!! Heel veel sterkte met het gemis van jullie grote kleine miley. Weet wat het is om je dier te moeten missen. Veel verdriet en onbegrip. Je voelt je zo machteloos! Heel veel sterkte voor jou en je man!
Ik kan je gevoel helemaal begrijpen. Is toch een soort van gezinslid van je weggerukt. Gecondoleerd met het verlies van jullie lieve kat! En erg mooi dat je van het as een ketting maakt.
oh meid..... oh wat verdrietig....vorig jaar 31 augustus heb i mijn hondje in moeten laten slapen...ik kan het er nog niet over hebben zonder te huilen... ik heb ook een ketting met een balletje met een beetje as erin van mijn stinkkonijntje met zn flepoortjes en de urn staat ook in de huiskamer....dit gaat nog lang duren meid....voordat je hier overheen bent....of überhaupt het erover kan hebben! sterkte! dikke knuffel...ook voor je vriend....
Vreselijk! Ik ben ook mijn katje verloren op 2,5 jarige leeftijd. Ze viel zo uit de vensterbank op de grond, gromde 2x en was weg... Onbegrijpelijk gewoon en zo oneerlijk! Ik wil jullie veel sterkte toewensen.
Jeetje wat vreselijk dat jullie dat hebben moeten meemaken Het is inderdaad nog erg jong. 5½ jaar geleden heb ik helaas ook afscheid moeten nemen van mijn Lievelings kater, gelukkig hebben we hem die afschuwelijke dood kunnen besparen, we hebben hem 3 dagen voor zijn 6e verjaardag moeten laten inslapen, hij had katten leukemie en ging heel snel achteruit, toen wij met zijn eerste klachten dat hij niets meer at en dronk naar de DA gingen was hij al aardig uitgedroogd, de DA heeft hem daar toen voor een paar dagen dwangmatig moeten voeden, na een paar dagen ging de DA wat bloedtesten doen en daaruit bleek dat hij nog maar wijnig rodebloedlichaampjes aanmaakten, de DA wilde hem toen eigelijk al meteen inlaten slapen maar dat was wel erg cru en snel vond ik, ik vroeg of we hem nog een paar daagjes naar huis mochten nemen hem dan op mijn schoot laten inslapen, dat mocht en zo was het ook gegaan. die kater was echt mijn alles en we hadden een hele hechte band, ik noemde hem ook altijd mijn vriend! ooh kan zoveel verhalen schrijven maar ik zal jou topic daar maar niet mee bevuilen. ik ben achteraf zo blij dat we hem nog een paar dagen mee naar huis mochten nemen want ik heb nog zulke mooie foto's van hem genomen. onze kater was een buiten kat en door een wondje van het vechten met een andere kat kunnen ze al die rot ziekte krijgen, als ik dat geweten had Het verdriet is inmiddels al wat minder, maar ooh ik mis hem nog zo erg! Ik wil jullie enorm veel sterkte wensen!
Oh bah dat is zo erg, heel erg veel sterkte!!! Onze poes Klunsje is overleden aan kattenaids of kanker ze wouden wel onderzoeken maar ons meisje kon niet meer. Zij was het eerste wat echt van ons samen was...
Ach arme jullie! sterkte, ik weet hoe het is! En inderdaad, over 10 jaar, ja, maar dit is veel te jong!
Wat ontzettend naar! Wij hebben onze kat, 5 jaar oud, in februari moeten laten inslapen. Heel verdrietig en wat heb ik gehuild. Het huis was ineens een stuk stiller, ondanks onze twee kids en de andere katten. Sterkte meid!
He bah wat naar, zo'n jong beestje nog, dat verwacht je toch niet? Onze poes is ook 4, kan me echt niet voorstellen dat ze er niet meer zou zijn, ze is ook echt mijn alles! Heel veel sterkte!!
oh wat naar.. kreeg toch echt kippenvel. Een kat word onderdeel van je gezin, heb zelf ook een hele lieve kater (4) en sinds vorige week een poes ( 6mnd) erbij die gered is in roemenie. ( en natuurlijk mijn schele jack russel (3) van amyf) Ik kijk erg op tegen het moment dat ik ze moet laten gaan, geniet dan ook bewust van ze iedere dag. Mijn kater is mijn alles, ik heb hem een tijd bij mijn ouders onder gebracht i.v.m. scheiding en geen huis en hij had gewoon een soort liefdesverdriet ( ja het bestaat) naar mij... als ik er een weekend was, dan was hij niet bij me weg te krijgen. .ging ik weg.. viel hij alles en iedereen aan en zat sneu in een hoekje. Na een paar weken kon ik het niet aan en heb ik hem toch opgehaald. Nu issie liever dan ooit.. Moet er nog even nie aan denken... sterkte..
Wat naar allemaal, zo jong Miley was ook echt mijn lieveling eigenlijk.. altijd 'praten' samen, hij antwoorden altijd Ook het eerste wat echt van ons samen was, onze lieve kat. Helaas is een van onze laptops vorige maand gecrasht.. ik heb er een hobbybob na laten kijken maar die kon er niets meer aan doen. Op deze laptop staan HEEL VEEL foto's van Miley.. Verder hebben we er vrij weinig Ik ga nog proberen een specialist te zoeken die er misschien nog bestanden vanaf kan halen, ik hoop het zo! Dom dat we het niet dubbel opgeslagen hebben. We hebben vandaag zijn as opgehaald, hij is op dinsdag 4 juni gecremeerd. Hij staat hier nu op de schouw en ik ga er binnenkort een kettinkje van laten maken Ik heb 2 foto's bijgevoegd, eentje van hem als kitten.. en eentje als 3 jarige kat, vorig jaar.. alleen een beetje jammer van dat takje voor zijn gezicht.
He bah veel sterkte meis. We hebben het 3 jaar terug meegemaakt met onze kat, hij was 2,5 jaar en viel zomaar van de vensterbank, dierenarts vermoedde ook een hart stilstand. Man o man, heb lang om die kat gehuild en vriend ook. Nu ligt hij in onze tuin, het was een echte buitenkat. Sterkte meid, dikke knuff