Ik heb een klein probleempje wat ik aan jullie wil voorleggen. Het is eigenlijk geen probleem maar ik wil graag weten hoe jullie er mee omgaan. Mijn man wil heel graag kinderen. Hij is dan ook degene die de babymolen aan het draaien heeft gebracht. Hij is in zijn vorige relatie stiefpapa geweest en heeft daar geen goeie ervaringen mee, dus hij is nogal terughoudend maar hij wil graag kids van zichzelf (misschien wel om te bewijzen dat hij wel een goeie papa is hihi) Nu ben ik wat ouder, en duurt het wat langer om zwanger te worden. In het begin leefde hij best wel mee....maar nu het langer duurt, lijkt het wel of hij zijn interesse in zwangerschap een beetje verliest. Ik bedoel het niet negatief hoor...maar hij is eigenlijk een beetje macho aangelegd. Zo begrijpt hij niet dat ik zo'n moeite doe om iedere ochtend mijn temperatuur te meten...en snapt hij ook niet waarom ik zo bezig ben met zwanger worden...hij vindt dat ik me er niet zo druk over moet maken en dat we vanzelf wel zien. Ik moet zeggen dat hij ergens wel een punt heeft...maar aan de andere kant vind ik het ook belangrijk dat we zo goed mogelijk geinformeerd zijn.. Hoe betrekken jullie jullie mannen bij dit alles? Misschien een beetje vage vraag van mij maar ik zou niet weten hoe ik het anders moet omschrijven.. Aoife
Ik snap wel wat je bedoelt hoor. Die van mij was ook heel nuchter, zo van: we zien wel. Eigenlijk is hij nu nog steeds heel nuchter. Ik denk dat je met dit soort dingen soms duidelijk ziet dat mannen van mars zijn en vrouwen van venus, hihi. Ik heb geen idee wat je er aan zou kunnen doen. Ik heb het gewoon zo gelaten en geaccepteerd dat hij nu eenmaal anders is dan ik.
wij zijn nog niet zo lang bezig maar ik weet wel dat het voor mannen compleet anders is als voor ons. zij voelen niet wat wij voelen etc etc. ik vertel mijn mannetje alles wat ik lees, en leer. en dan luisterd hij aandachtig. maar ik ga hem niet overladen met info. hij is een stuk minder zenuwachtig met testen dan ik. terwijl hij ook de babymolen heeft aangedraaid. het is gewoon zo dat wij het met ons lijf en geest kunnen doen, en zij alleen met de geest. ze hebben er geen grip op. dit is altijd lastig.
oeh...ik ken het probleem.... Geen kwaad woord over mijn lieverd maar ik weet wat je bedoeld... Zo snapt de mijne niet echt waarom ik zo verdrietig ben nu hij wederom in mijn vruchtbare week *on the road* zit... Zijn conclusie is...Het is niet anders...ik kan er niks aan doen hoor... Natuurlijk is dat ook wel zo en we eten er een lekkere boterham van... Maar een klein beetje balen kan toch wel? Ik denk dat mannen gewoonweg heel anders tegen de zwangerschap aankijken.... Tenslotte zitten wij op een forum waar je continue met zwanger worden bezig bent he? Dat maakt de wens alleen maar sterker... Ik heb dan ook besloten minder vaak aanwezig te gaan zijn, puur voor mezelf... Als de tijd daar is en we zijn zwanger dan zullen de mannen ook superblij zijn!! Succes meis!
Hee Daphne.. ja precies....mars/venus... ik heb inmiddels al mijn john gray boeken uit de kast gehaald. kijken of ik daar nog tips in kan vinden.... maar weet je... er gaat voor mij ook een wereld open...als ik vroeger ongesteld werd, werd ik dat gewoon en lette ik verder niet op bijverschijnselen.. nu ik zwanger wil worden, merk ik dus van alles..en inderdaad het is waar...tegen de tijd dat de ongi voorbij is en ik weer in de wachtkamer zit, voel ik echt van alles... pijnlijke tepels en zo....nou is mijn man een echte borstenman en kan hij niet begrijpen dat ik niet wil dat hij er aan zit... dat zorgt wel eens voor spanningen....en dan denk ik bij mezelf: 'jongen, je weet toch wat dit kan betekenen?' maar op een of andere manier kan ik hem dat niet duidelijk maken... heel frustrerend.... Aoife
Mijn vriend is ook wel nuchterder dan ik, maar HIJ is degene die mij aan het tempen heeft gezet (hij kwam op de eerste dag van mijn ongi (3 cycli geleden) met de thermometer en tempkaart aan mijn bed zitten, dat ik moest tempen ) en HIJ is degene die telkens met nieuwe info vanaf internet aan komt zetten... hoewel ik daar zelf natuurlijk ook naar zoek. Maar, HIJ is degene die mij met beide benen op de grond houdt als ik weer rare dingen in mijn buik voel (wat telkens weer mijn darmen blijken te zijn) en als ik dan uiteindelijk toch ongi word. (komt goed, volgende keer beter, maak je niet te druk) Mijn vriend wil al veel langer kinderen, maar ik was er nog niet klaar voor... en nu ben ik er meer mee bezig dan hij.. raar allemaal he...
haha wat reageren de mannen verschillend he!de mijne had eerder een kinderwens dan mij. hij is nu wel zover dat ie echt vet teleurgesteld is als ik weer negatief test(hij wil er altijd bij zijn).ook luistert hij wel wat ik vertel maar je merkt dat ze er anders mee om gaan!hij is er nu heilig van overtuigd dat hij raak geschoten heeft(haha)en dat ik gewoon te weinig hcg aanmaak!ben benieuwd of hij gelijk krijgt!vind het wel leuk om het echt samen te doen liefs
Als ik dit lees ben ik wel blij... Mijn man heeft net zo'n grote kinderwens als ik en heeft er ook nog eens alle begrip voor dat het voor mij anders is omdat het zich allemaal in mijn lijf afspeelt. Het praten erover is alleen lastig voor hem. Hij baalt stilletjes als ik ongesteld wordt en zegt nooit hoe vervelend hij het vindt dat al zijn collega's over hun zwangere vrouwen lopen te praten. Als ik het er echt met grof geweld uittrek blijkt hij die gevoelens wel te hebben. Mannen praten er minder over. Ik teveel en hij te weinig!
De mijne is ook nuchter. Zo van, al die zwamverhalen in die bladen die sla ik over hoor! Maar hij is wel heel geinteresseerd in 'belangrijke' info over verloop zwangerschap enzo. Dus dat soort dingen vertel ik hem wel en dat othoudt ie ook prima. Ook let hij goed op wat ik eet, echt heel lief is ie dan. Ik mag me niet te druk maken enz. Verder wil hij wel elke dag wel even de kleine voelen bewegen. het is trouwens ook heel leuk als hij het er met anderen over heeft. Hij is heel gematigd en dus nooit snel heel boos (wat fijn is) of heel enthousiast (wat soms wat minder is, hihi). Maar nu met de baby... toen we het bekend gingen maken zei later iemand tegen me: ja, hij werd er steeds enthousiaster erover, zeker voor zijn doen. En dat valt mij ook op. Hij vindt het super. En blijft toch lekker nuchter .
Mijnes is er stukken minder mee bezig als ik. Als ik er naar vraag van: goh, wil je eigenlijk nog wel (hier wederom een man die die babymolen een swing heeft gegeven)? Dan zegt hij: ja natuurlijk, maar jij weet er meer vanaf, dus jij moet het maar zeggen wanneer je vruchtbaar bent enzo. GRRRRRRR!!!! Soms errug frustrerend. Natuurlijk weet ik er meer vanaf, want ik zoek info op internet, lees boeken over zwanger worden etc. etc., en hij laat dat blij aan mij over. Kortom, hij is meer van de praktijk (ik: we moeten nu om de dag klussen schat. hij: oke!), en ik ben meer van de theorie én praktijk (en ik vind het veeeeel leuker om er over te praten en te dromen als hij).
mijn hubbie is ook enthousiast. Hij luistert heel belangstellend naar mijn verhalen over het forum, of wat ik nu weer interessants heb gevonden. Hij zit net als ik gebogen over de rare cyclus van deze maand en te filosoferen waar het aan kan liggen. Hij vindt het fijn dat ik hie rop het forum mijn ei kwijt kan en ook veel informatie vindt. Bijvoorbeeld over het tempen. Zelf heeft hij al 3 kinderen, maar wil dolgraag met mij ook nog een kindje.
Tja mannen.................. Mijn hubbie heeft wat nieuws..........ik gisteren tegen hem "kom , gaan we lekker optijd naar bed.... ,....zegt ie heel droog, ok maar er word niet geknuffeld want dat lijdt tot wat anders en we zouden vanaf de 13e om de dag klussen Hij is bang dat zijn zaad "op" is of niet sterk genoeg als we te vaak sexen.....tegen de tijd dat het ei komt...... Hij is er heel erg mee bezig maar vooral met zijn eigen "deel"..... Hij slikt sinds 3 dagen vitamine voor de man, let op wat ie eet, dat ie niet te heet douched en dat soort dingen........ Hij heeft al heel wat afgesurfed op het net maar hij doet het niet waar ik bij ben, hij belt wel soms vanaf het werk van............weet je wat ik las.... Hij maakt zich nu zelfs zorgen omdat ie het heet heeft de afgelopen dagen en veel zweet, hij is bang dat zijn lichaams temp te hoog oploopt en zijn zaadjes dood............... Ik vind dat echt wel vertederend dat ie er zo me bezig is, maar als ik wat "voel" kan hij zich niet echt erin plaatsen en luisterd wel maar dat was het dan ook. Maar ik mag zeker niet klagen hoor, hij is er iig mee bezig in een posi way
Sinds mijn vriend en ik hebben besloten om te proberen zwanger te worden is hij eigenlijk de gene die mij stimuleerd om te tempraturen en ik die er nu toch wel genoeg van heb. Hij is ook de gene die mij dit forum heeft laten zien en gestimuleerd om hier te komen. Hij is voor mij een grote steun als ik het even niet zie zitten en baal als ik negatief test. Hij zegt ook wel van we zien wel hoe het loopt en dat is ook zo maar hij wil ook wel heel graag hoor en vind het alemaal heel spannend. Ik betrek hem ook overal bij en hij geniet daar net zo van als ik. Dus ik heb goede ervaringen met mijn vriend. Doei Teddy.
Mijn man is ook zo, en ja, ook hij is degene die graag kinderen wilde en mij "overtuigd" heeft. Hij is er helemaal niet mee bezig en hij zegt gewoon: "het komt wel". Waarschijnlijk inderdaad omdat het zijn lijf niet is, maar het is toch ook zijn toekomst?! Het voelt een beetje vreemd, omdat ik verder alles samen met hem heb gedaan. Hierin voel ik me best alleen.
Blijkbaar zijn die mannen toch allemaal hetzelfde, de mijne is ook heel nuchter daarover, hij heeft zoiets van wat komt, dat komt wel terwijl ik er toch wel mee bezig ben, Toen ik deze maand zei van nu ben ik het vruchtbaarst, nu is het de moment zei hij dat ik er teveel mee bezig was en dat ik alles zijn gang moest laten gaan, misschien heeft hij daar wel gelijk in, maar zou het toch fijner vinden als hij er ook wat meer mee bezig was, tenslotte is hij ook diegene die eraan wou beginnen. Maar ja, wat doe je eraan, eens een man altijd een man!! ps, 't is wel een schatje hoor!!
Mannen...gelukkig hebben we ze ook nodig. De mijne vind het best wel leuk dat ik er zo mee in de weer bent. Af en toe luistert hij ook nog naar de belangrijkste dingen die ik op internet tegen komt. En hij zet me wel eens weer op aarde terug. Is denk ik wel eens goed, dat mannen er wat nuchter tegenaan kijken. Zo houden we elkaar dan maar in evenwicht.