Mijn lieve meisje Stefanie, geboren op 03-08-2000 en overleden op 03-08-2000, dit is mijn verhaal. Onverwacht zwanger geworden en zou het alleen gaan doen, papa wou Stefanie niet.. De zwangerschap verliep goed, tot 21 weken toen ben ik opgenomen met vroegtijdige weëen, maar gelukkig hielden ze snel op. Een week later mocht ik naar huis toe, alles ging verder echt perfect, niet misselijk of moe of iets echt perfect. Toen kwam ik bij 38 weken, je gaat toch iedere dag hopen of er al iets komt, maar nee er kwam niets. 41 weken en 6 dagen zwanger, laatste controle bij verloskundige, alles was goed hartje was goed en Stefanie leek goed te liggen. Afgesproken was dat er als de volgende dag nog niets gebeurd was ik ingeleid zou gaan worden in het ziekenhuis. En ja hoor die ochtend begonnen de weëen, de weëen kwamen snel en goed op gang. Rond een uur of 10 kwam de verloskundige omdat de weën toch wel flink waren, helaas nog geen enkele centimeter ontsluiting. Dit ging de hele dag door, rond 23:00 had ik net 2 centimeter ontsluiting. Rond een uur of 04:00 besloot de vk mijn vliezen te breken, ik was al 24 uur bezig, god wat was ik moe, toen zat ik nog niet eens op de 3 cm. We vroegen nog of het niet verstandig was om naar het zkhuis te gaan maar dat was niet nodig aldus de vk want alles ging goed met Stefanie. Om 06:00 keek de verloskundige weer en toen zat ik op de 3 a 4 cm. Om 22:00 zat ik op de 5 cm en toen voelde de vk dat Stefanie dus verkeerd lag, ze kon haar neusje voelen. Geen probleem aldus vk gebeurd vaker gewoon verder gaan. Eindelijk om 04:00 had ik 10 cm ontsluiting (na 48uur dus) en mocht gaan persen maar Stefanie kwam niet. Uiteindelijk om 5:00 naar ziekenhuis gegaan, daar ben ik aan de ctg gezet om te kijken hoe het met Stefanie ging, het ging niet goed en ben met spoed naar de ok gebracht. Na mijn narcose stond mijn moeder huilend aan het bed met de mededeling dat Stefanie tijdens de keizersnee was overleden. Stefanie lag met haar gezicht in mijn bekken en dat pastte dus gewoon niet, ook zat de navelstreng om haar nek en die is gaan afknellen tijdens het persen. Ze hebben Stefanie naar me toe gebracht, wat was het een mooi meisje, zo perfect zo gaa, alles was er en toch was ze er niet. Het is nu 8 jaar geleden maar ik mis haar iedere dag. Ik heb de vk aangeklaagd en ze mag verder niet meer werken als vk wegens grove nalatigheid, ze had me al direct naar het ziekenhuis moeten sturen dan was mijn kleine mooie meisje er nog geweest. Rust zacht mijn kleine mooie Stefanie..
Jeetje,wat een verhaal!Kippevel.... Zelf ben ik 8 jaar geleden een zoon verloren met 37wkn zwangerschap.En inderdaad lijkt het gemis niet minder te worden. Liefs,Monique
tjee wat een verhaal, en natuurlijk zal het gemis niet minder worden, sterker nog waarschijnlijk alleen maar meer. veel sterkte.
tranen in m'n ogen... Jeetje meid wat een verschrikkelijk verhaal. Zo oneerlijk, zo niet nodig... Heel veel sterkte...
Snap dat zoiets altijd bij je blijft! Pfff echt verschrikkelijk, hoop dat ze een mooi leven heeft bij de engeltjes.
[Meid, heel veel sterkte heb echt zitten huilen hier tijdens het lezen van je verhaal gewoon vreselijk wens je al het goede toe en weet dat stefanie je kan zien en weet hoeveel je van haar houdt en je haar mist
Wat een verdiet! Wat grijpt mij dit aan zeg. En dan te bedenken dat jeje kindje verliest door nalatigeheid van de veloskundige~! Maar ik wens je veel sterkte toe!
jeetje wat een verhaal zeg. dit had niet hoeven te gebeuren als de vk gelijk had ingegrepen. het gemis zal altijd wel blijven
wat een verdrietig verhaal... waarom is het leven soms zo oneerlijk. je had nu een gezonde grote meid van 8 moeten hebben. ik brand vanavond ook voor haar een kaarsje. ik hoop dat ze op een plaats vol warmte en liefde is. net als mijn kleine Bas
tjonge zeg! heel veel sterkte meis. het was onnodig geweest. ben blij dat die vk niet meer mag werken. het is oneerlijk, je zou gewoon een mooie dochter van 8 moeten hebben
Oh mijn god wat een triest verhaal Heel veel sterkte meid en ik kan me voorstellen dat dit verlies heel hard aankomt. Als engeltje zal Stefanie altijd bij je zijn.
Wat een verschikkelijk verhaal. Als ik dit zo lees dan denk ik: zo had het bij mij ook kunnen aflopen, maar daar moet ik natuurlijk niet aan denken. Ik zie dat je alweer 8 weken zwanger bent,gefeliciteerd! gr patje.
joyce lekker geruststellend voor alle vrouwen die wel thuis gaan bevallen.. geen logische uitspraak! Zeker niet op dit verhaal! VK had haar gewoon eerder door moeten sturen, heeft niks ermee te maken of thuis bevallen veilig of onveilig is