Vorige week zondag begon het allemaal goed, om 7 uur braken de vliezen en het zag er naar uit dat de kleine niet lang meer op zich zou laten wachten... maar wat hadden we het mis... Ons zoontje wilde er wel uit, maar de tijd waarop.. hmmm... van wie zou hij die eigenwijsheid nou hebben.... Na 38 uur rugweeën, een ruggeprik, en dwars in het bekken zitten, kwam hij er op maandag uit... helemaal klaar, zonder huidsmeer, maar met een conehead en een wondje op zijn hoofd... Hij moest nog een aantal dagen in het ziekenhuis liggen, want mamma had een bacterie en daarvoor was medicatie nodig... maar gelukkig... vanaf morgen is hij thuis en kunnen we van ons zonneschijntje gaan genieten.... Dus... wel zwaar, maar de moeite waard... Rose