Hmm ik zou gewoon oefenen met zn nekspieren. Eten werkt altijd goed als lokaas bij Julan. Het rollen zou ik me niet druk om maken hoor, dat komt ooit wel en anders maar niet. Heeft hij altijd moeite gehad met zn nek optillen? Veel babys liggen niet graag op hun buik he, zolang jij denkt dat hij nergens last van heeft en hij verder in zn hum is zou ik me niet druk maken. CB doet alles volgens een boekje, er is geen 1 kind dat het boekje nadoet hoor!
Haha xd helemaal waar! Wat betreft het boekje,dat kun je wel stellen! Vanmorgen toevallig ook bij CB geweest, ik vroeg om een simpel intro-schema van voeding.. Gaat ze in het groeiboek bladeren, hmm ja zegt ze, even kijken... Ja zeg! Dat kan ik toch zeker ook wel zelf! Ze doen echt alles uit een boek! Pff ik stel m'n vragen voor de toekomst wel aan andere mama's! Dat zijn pas echte profs! Dus chulla, niet zo druk maken meid, Damine KAN het misschien wel maar vind het niet leuk en legt dus z'n hoofdje neer en huilt, tja zou ik ook doen. Hoe gaat het met zitten, houdt hij z'n hoofdje dan goed recht? Hoe je ook kunt oefenen (doe ik ook wel 's) met z'n buikje op je arm leggen,soort van liggend vliegen zeg maar! Dan houden ze hun hoofdje flink recht! En trainen flink hun nekspieren! Xxx
Bedankt meiden voor jullie reacties aan mamas heb je indd meer ja Hij hield zijn hoofdje altijd wel goed omhoog alleen houd hij het niet lang vol omdat hij het gwn niet fijn vind op zijn buik. De laatste tijd gaat hij gelijk met zijn hoofdje op de grond als ik hem op zijn buik leg. Met zitten gaat het ook niet echt top hij zakt gelijk in
Even een gekke vraag misschien, is dat na het bezoek aan de osteopaat gekomen? Ik heb een nichtje die scheelt 5 weken met Julan en die begint nu pas een beetje met zitten en draaien, echt een wereld van verschil. Bedoel hiermee te zeggen dag je kindjes nooit kunt vergelijken. De 1 loopt met een jaar en de ander kruipt dan nog niet. De ene praat snel de ander laat langer op zich wachten
Nu je het zegt het zou best eens kunnen alleen heb ik er niet echt goed opgelet of het nou gelijk daarna zo is gegaan. Je hebt gelijk wat kindjes betreft merk het ook met me eige kinderen maar als ze dan op het cb gaan zeuren krijg ik echt zo een gevoel alsof ik iets verkeerds doe Ik vind het hier best stil de laatste tijd word zo weinig gekletst
Ja is idd stil, jammer! Ja het cb.... Ik heb er niet zoveel mee Ik dacht misschien zit er een spier in damine zijn nek vast (kan door de osteo komen misschien). Ik noem maar iets hoor. Weet ook niet of je denkt dat hij het niet wil door pijn of gewoon omdat hij geen zin heeft. Bij het laatste komt het vanzelf een keer! Maar kan me voorstellen dat je na gaat denken als ze bij het cb dingen zeggen. Maar vat alles niet te zwaar. Zo kreeg ik de opmerking dat Julan wel heel lang is. Tja, wat moet ik daaraan doen? Hij groeit zoals hij groeit
Je hebt helemaal gelijk het zal wel goed komen dankje voor je reactie je stelt me altijd weer gerust waar is iedereen gebleven??? lydia hoe gaat het met jou meid??lang niks van je gehoord
Stil hier. Alles goed dames? Ik lees met jullie mee hoor. Maar zie weinig kans om te reageren. Door de hectiek hier. Er lijkt geen verbetering te komen, nog steeds druk naar ziekenhuis voor oma die zeer slecht is. Het is echt slopend. Mag aanstaande dinsdag weer werken gelukkig. Ga is assen werken.voor 32 uur voor periode van drie maand en dan zie ik wel weer. Dames hoe gaat het me de kleintjes?? @lydia gaat het goed met je meid. Alle overige dames ook?
Sammie, wat een rot tijd voor jullie. Knuffel! Slik je nu ook nog clomid? Het is hier idd rustig ik probeer overal op te reageren, maar kan moeilijk op mezelf reageren haha
@xd ik was toen al wakker. Hihi. En ja het is een rottijd maar we zetten alle zijlen bij. En ja ik slik ook clomid. En dat is dubbel hoor. Je emoties gaat in dit soort situatie echt met je aan de loop. En ik slaap ook heel slecht als ik vier uurtjes per nacht slaap is het veel.
Ja dat komt door de omstandigheden. Lig gewoon, en wat ik slaap is licht, zodat als de telefoon gaat ik gewoon weg ga. Het is slecht en kan zo gebeurd zijn. Maar goed elke dag is een verrassing.
Hoi dames, Na lang wikken en wegen toch maar besloten een bericht te plaatsen op dit forum. Er zijn veel clomid topics gestart, dus even kijken of ik hier goed zit. Mijn vriend en ik proberen iig vanaf maart 2010 zwanger te worden, maar dat gaat niet zo makkelijk helaas. Ben wel al twee keer zwanger geweest, maar beide keren een miskraam na 8 en 10 wk. In maart is er middels een kijkoperatie vastgesteld dat ik aan mijn linker eierstok pcos heb en dat mijn linker eierstok volledig dicht zit. De rechter is waarschijnlijk ook beschadigd maar wel doorgankelijk. De afgelopen 5 cycli heb ik maar 1 ei gehad en telkens aan de linker kant. En links zit de eileider dicht, dus minder kans. Advies: meerdere follikels (max 2/3) stimuleren. Ik slikte 50mg clomid, maar heb deze ronde voor het eerst 100mg geslikt. Maandag 1e echo gehad en er waren links 2 follikels te zien van 13 en 10,5 en links 1 van 10,5. Normaal heb ik pas een positieve ovulatie test va 19mm, maar nu al op woensdag. Met een gemiddelde groei van 2mm p/dag ga ik er van uit dat de follikel woensdag 17mm is geweest. Nu heb ik een paar vragen: - Zouden de follikels van 10,5mm zijn meegegroeid? Ik denk dat ze te klein zijn. Helaas is dat niet gemeten. Moest vrijdag terugkomen, maar had woensdag al positief getest en hoefde dat dus niet meer. - Indien maar 1 follikel dan heeft de 100mg clomid niet het juiste effect. Had bij 50mg 1 follikel en met 100 moesten er 2/3 rijpen. Om kans te vergroten. Wat te doen? Nog een keer 100mg clomid of overgaan op iets anders? - Zou de hogere dosis clomid geleid hebben tot eerdere ovulatie? - Zegt de grootte van een follikel iets over de kwaliteit van het eitje? Is kleiner of groter beter? - De arts heeft ook IUI met ons besproken, maar voor mijn gevoel verhoogd dat niet echt onze kansen. Iemand ervaring mee? Zie meer in IVF, maar weet niet of we daar al aan toe zijn. Hoewel ik al ruim 2 jaar bezig ben en 34 jr. Maar toch..... - Er is nog geen samenlevingstest gedaan bij mij. Geloven ze niet in. Dat doen ze niet in ons ziekenhuis. Maar heb wel het idee dat door clomid alles zuurder is geworden. Is het verstandig om toch te laten doen? Nou, is toch een heel verhaal geworden. Hoop dat het uiteindelijk oplucht, want elke maand is het weer zo'n gedoe, spannend en onzeker. Na ruim twee jaar strijden ben ik best moe. Ik kijk uit naar jullie reacties. Als ik hier fout zit, dan zijn tips welkom
@noortje wat een verhaal meid. En snap dat je keuze moeilijk is, maar het is een procedure om eerst een paar keer iui te hebben voordat je in aanmerking komt voor ivf. Nou speelt je leeftijd misschien een rol dat je sneller voor ivf kan. Maar dat hangt af per ziekenhuis. Ik en mijn man zitten sinds februari dit jaar in het ivf traject maar duurt een hele poos voor dat je voor de echte obdam behandeling. Wij proberen al ruim drie jaar kindertjes te krijgen, maar uit onderzoek gebleken dat de zaad kwaliteit heel slecht is. We hebben eerst 4 keer iui gedaan maar dat heeft niets geholpen. Wij zijn er per toeval achtergekomen, omdat ik met menstruatieproblemen heen ben gegaan. Maar een samenlevingstest is niet verkeerd hoor. Kun je een hele boel uit wijs worden. En je kan je verhaal hier altijd kwijt. We luisteren allemaal naar elkaar en helpen elkaar ook dat vind ik goed aan dit forum de meiden die hier zitten leven allemaal met je mee.
Pfffff ik werd huilend wakker omdat ik droomde dat Eevieman bij me weg ging. Hij wilde weer ns daten... Gelukkig maakte hij me wakker, het was zo echt. En gelukkig was daar ook meteen de bevestiging: Ik ga echt niet bij jou weg! Jij bent mijn koningin en in jouw buik zit onze prinses! Gelukkig maar....
@sammie Jee, jij hebt ook al een hele weg afgelegd. Spannend dat je het IVF traject aan het opstarten bent. Mag ik vragen waarom het opstarten zo'n poos duurt? M'n vriend en ik hebben besproken om tot na de zomer met clomid of spuiten door te gaan en dan over te gaan op IUI. Maar hoop natuurlijk dat dat niet nodig is. Zit nu weer in wachtweken en die zijn telkens weer zo spannend! Vannacht weer super slecht geslapen. Wordt er moe van, haha.
@noortje ik durf het je niet te zeggen meid, bij mij ging het op een andere wijze want ik ging met menstruatie problemen naar de gynecoloog, er is toen pco bij mij geconstateerd, diverse onderzoeken gehad in het ziekenhuis, toen samenlevingstest gehad, ze gaan eerst kijken door middel van fm metings en of je een eisprong maakt bij mij is er een paar maand over heen gegaan, tevens dachten ze dat ik door overgewicht niet goed en regelmatig menstrueerde, dus ik ben ook gaan afvallen, echter is gebleken dat het geen overgewicht was, door hormonen krijg ik wel eisprong, en doordat de zaad van mijn man niet goed was, zijn we het iui traject ingezet, dit mag normaliter 6 keer. je mag 12 keer hormonen, en als er dan niets gebeurd is ga je door voor ivf als je dat wilt. Echter bleek bij ons na 4 keer iui dat het voor ons niet haalbaar was en moesten we naar een ander ziekenhuis in ons geval UMCG, en we zijn dat dus gaan doen, alleen doordat je een nieuw ziekenhuis hebt willen ze zelf opnieuw de onderzoeken doen. Ik weet zoals ik mij ingelezen heb dat het ivf traject bij ons hier een wachtlijst heeft van 4-6 maand, dat is best lang, tenzij het urgent genoeg dan kan het gewoon goed en snel. maar ze willen ook zelf ondervinden wat wel en wat niet kan, en dan ben je gewoon veel geduld nodig hoe vervelend ook. Maar de periode en hoe lang het duurt is volgens mij per stel en per ziekenhuis ed verschillend, ik heb de laatste twee jaar echt in het ziekenhuis gelopen en dit jaar ook, daarvoor niet. soms is het heel emotioneel en soms moet je voor je zelf ook heel hard zijn, want de hormonen gaan flink met je aan de haal. Het traject moet je zien als procedures ze moeten eerst alle onderzoeken hebben gedaan voor dat je in wezen verder kunt. Er zijn vast meer meiden die je het een en ander kunnen vertellen. @ Eevie, meid wat een vervelende droom, maar gelukkig was het maar een droom, en zo te horen wil hij je absoluut niet kwijt, en is hij trots op jou en jullie kleine spruit. @xd hoe gaat het met jullie? @ alle andere dames hoe is het met jullie?
@ Noortje: welkom. Wij schrijven al vrij lang met elkaar (een heel aantal zelfs al meer dan 2 jaar!), dus hopelijk kun je je weg in ons topic vinden! Eigenlijk hebben we nu alleen nog 2 meiden die in het IVF-traject zitten, de rest is zwanger of zwanger geweest. Dus we gebruiken geen Clomid meer! Wie weet voor een tweede straks?! Jij bent ook al weer een tijdje bezig, zie ik. Wat ontzettend klote van de miskramen.... Even antwoord op je vragen. Die kleine follikels kunnen zeker wel mee groeien, maar of ze groot genoeg zijn... dat is de vraag. Jammer dat ze niet gemeten zijn! Je zou nog 150 Clomid kunnen gebruiken, werkt dat niet, dan kun je overstappen op spuiten. Tja, een ei wat na 30 dagen pas groot genoeg is, is overrijp zeiden ze bij mij. Dus de grootte is niet het enige wat belangrijk is! Mijn ervaring met Clomid was dat het niet genoeg voor me deed. Eitjes rijpten te langzaam en daardoor duurde het steeds te lang. Daarom ben ik gaan spuiten. na 5 maanden spuiten en zelf klussen was ik zwanger, maar ik kreeg een miskraam. Daarna hebben we het weer 3 maanden zelf geprobeerd en daarna ben ik met de 1e IUI zwanger geraakt. Ik had het gevoel dat ik over moest stappen op IUI en wonder boven wonder was het nog raak ook! En zie; morgen al weer 34 weken zwanger... Wij hebben geen samenlevingstest gehad, daar geloven ze bij ons in het ziekenhuis ook niet in. Ik denk dat het belangrijk is dat je het traject goed afspreekt, zodat je niet onnodig lang met bepaalde behandelingen bezig bent. De ene arts wilde mij gerust een half jaar Clomid laten gebruiken terwijl het geen nut had, en de andere arts wilde juist sneller door die stappen heen gaan. Dus goede afspraken maken! Bij ons was het zo dat wij het zelf moesten proberen (6 maanden) omdat het zaad goed was en ik een eisprong had. Uiteindelijk heb ik na de miskraam na 3 maanden aangegeven dat dit niet voor me werkte en graag IUI wilde. Mijn arts werkte goed mee, dus dat was fijn! @ sammie; ja was echt naar, die droom!! Heb sowieso een emo-dag. Broer van n vriendin heeft een hersentumor en is waarschijnlijk opgegeven, beste vriendin die het zwaar heeft nu haar relatie over is, schoonzus die maar niet zwanger raakt en dus ook in de mmm zit. En dan zit ik hier... Met m'n dikke buik en een wiebelende baby en een vent die van me houdt. En dan denk ik bij mezelf: hoe bizar... De rollen zijn zo omgedraaid. Vorig jaar was "iedereen" gelukkig en ik zo verdrietig vanwege de miskraam die eraan kwam en hoe het dan nu is... Volgende week is die mk een jaar geleden. Tijd gaat hard! Lieve andere meiden, where are you guys?!