Het lijkt mij vooral tijd voor een goed gesprek. Kan het zijn dat dat er niet zo veel is geweest? Want om heel eerlijk te zijn, samen tv kijken is voor geen tijd samen, knuffelen is leuk, maar daarbij spreek je elkaar mogelijk nog niet echt. Juist in die eerste maanden, toen ik moe was (en hij vaak ook), vol hormonen zat, vond ik het juist van groot belang om elkaar liefst dagelijks even echt te spreken. 'Hee, kom eens even zitten, hoe is het met je?' Soms was alleen een 'doodmoe' genoeg (onze derde huilde erg veel, 10 keer per nacht er uit was geen uitzondering, meestal ging ik er uit), maar vaak deelden we even waar we blij om waren of wat we lastig vonden. Vaak zonder dat de ander oplossing aandroeg, soms zei ik:' ik ben doodmoe, ik zou het heel fijn vinden als jij even kookt' o.i.d. Ik zou als ik jou was gaan benoemen waar je angst zit, in plaats van het hebben over jullie afspraak. Want het gaat hierbij om jouw gevoel volgens mij, niet om het stappen an sich. Tenminste, dat lijk ik in je verhaal te horen En vraag ook aan hem hoe hij zich voelt (of misschien nog beter om daarmee te starten) en luister naar zijn antwoord of vraag door. Want als hij opeens zoiets wil en doordrammen, zit daar vast ook wat achter En dan bedoel ik heus niet meteen vreemdgaan,maar wel iets wat hij mogelijk mist thuis, of wat hem thuis zwaar valt. Sterkte!
Niets bizars aan wat mij betreft. In een relatie zitten wil zeggen samen overleggen. Mensen en situaties kunnen nu eenmaal veranderen. Je partner is geen eigendom waar jij zeggenschap over hebt (hoewel jij dat misschien graag zou willen). Maar een eigen persoon. Vreselijk dat jij zo star bent om te denken dat ooit gemaakte afspraken levenslang blijven gelden en dat je daar nooit op terug zou mogen komen. Wat je dan krijgt is een situatie zoals bij to waarbij ruzie ontstaat en een partner die alsnog zijn eigen weg gaat.
Maar er wordt toch niets overlegd. Partner moet en zal uit dat is al besloten. Het komt ook uit het niets dus geen overleg van te voren. Er is niet eens een plan, gewoon "alleen" naar de club. Er staar ook niets over terug komen op gemaakte afspraak. De man heeft namelijk al besloten. Ik vertrouw mijn partner, maar als hij opeens dit gedrag zou vertonen zou ik ook argwaan krijgen hoor. En natuurlijk doet de plek er toe, alstie alleen naar de bios of uiteten zou gaan ook bijzonder. Maar dan istie 3 uurtjes weg en de volgende dag wss nog prima in staat iets met zn gezin te doen. Alstie gaat poolen met vrienden idem dito. Hij gaat naar een nachtclub, die starten niet voor 1.00, en hij gaat alleen dus het doel is duidelijk. Echt iets anders.
Ik denk dat je bij jezelf na moet gaan waarom je het niet leuk vindt. Is het omdat hij je weinig helpt met de baby's? Dan is het inderdaad vervelend als hij vaak weggaat en moeten jullie daarover een gesprek voeren. En moet jij ook gewoon tijd voor jezelf gaan opeisen. Is het omdat je wellicht jaloezie voelt? In dat geval ligt dat meer bij jou, tenzij je goede reden hebt hem niet te vertrouwen. Toen ik net moeder was ben ik er ook af en toe flink uit gegaan, even de bloemetjes buiten zetten. Dit terwijl ik er eerder nooit behoefte aan had. Ik vond het ineens heerlijk om even geen ouder te hoeven zijn en even lekker mijn energie eruit. Ik vind het dus niet raar dat dat ineens kan veranderen. Ik ben sowieso niet zo van het elkaar dingen verbieden of opleggen. Uiteraard moet het in balans zijn maar omdat jij er geen zin in hebt betekend niet dat hij dat niet heeft. Misschien krijg jij energie van tijdig naar bed of Netflix maar werkt het voor hem om even lekker te gaan dansen. En weet je, het ouderschap is soms best eenzaam, blijf gewoon lekker van het leven genieten. Sauna, bruiloft, borrelen, etc hoort gewoon bij het leven. Je kunt niet de volgende 18 jaar thuis gaan zitten omdat het "niet meer hoort".
Waar het om gaat is dat je een volwassen man of vrouw toch niet iets gaat verbieden? En omdat je ooit iets hebt besproken dat je er dan nooit meer op terug mag komen? Het betreft hier geen illegale activiteit maar een bezoek aan een cafe (mag ook niet) of club. Het gaat in dit geval ook niet om dat die man thuis niets zou doen (dat staat nergens). Maar dat TO hem niet kan vertrouwen in een club. Daarnaast mag ik hopen dat to zich met haar eigen kinderen zelfstandig kan redden. Want ze doet overdag niet anders. Dus al zou hij de volgende dag moe zijn dan kan ze het nog steeds zelf doen. Die man gaat 1 avond uit... Als hij dit nu iedere week deed. En we weten ook niet wat hij de dag daarna wel of niet doet. Voor sommige mensen staat het leven niet maanden stil als er een baby komt. Het staat to toch ook vrij iets voor haarzelf te doen? En daarnaast rustig in gesprek te gaan over haar gevoel, de taakverdeling of andere problemen. Dit gedrag op deze manier drijft die man eerder weg dan dat het zorgt voor een oplossing.
Maar wie heeft het over eigendom dan? Dat heb je net echt helemaal zelf verzonnen…. En als jij het normaal vind dat je man na 3 maanden ALLEEN naar een club gaat…. En jou laat stikken met 2 baby’s… Tsjaaa wat zal ik zeggen…
Inderdaad… ze doet overdag niet anders en in de nacht ( denk ik) ook niet…. Zou dan wel zo fijn zijn als die vent niet morgen de halve dag in z’n nest z’n roes ligt uit te slapen en zij WEER niet anders doet….
Echt hè.. ze zegt toch niet dat hij niets mag. Zo te lezen doet hij regelmatig wat buiten de deur naast werken. Alleen ze kent hem zo niet en zit er ook miet op te wachten dat hij avond + nacht weg is (en de dag erna brak??) omdat ze al zoveel voor de tweeling doet. Moet voor haar ook haalbaar blijven allemaal hè.
Dat jij je dat niet kan voorstellen zegt niets over anderen. Ik zou ook niet in een club gaan staan (geen uitgaanstype). Maar als een ander dat blijkbaar wel wil is dat niet aan mij. Die man staat daar toch niet wekelijks? En nergens staat dat hij verder een slechte vader is of thuis niets doet. Zou kunnen maar dat lees ik niet. Als to een dag gaat winkelen of naar de sauna is ze toch ook geen slechte moeder?
Het gaat dan ook niet om een slechte moeder of vader zijn. Het gaat om steken laten vallen als partner. Als dit onderwerp niet kan besproken worden ( hij moet en zal gaan schrijft de topicstarter) dan ben je fout bezig als partner.
Ze heeft verlof en hij werkt gewoon. Dat gaat zij straks ook weer doen. Verder lees ik niet dat hij niet voor zijn kinderen zorgt... Of dat hij in de nacht niets zou doen. Daar gaat dit probleem ook niet over. To (en jij blijkbaar ook) vertrouwen die man blijkbaar niet. Daar zou to het over moeten hebben. Want dat is het echte probleem! Niet het tijdig verschonen van de luiers....
Nou ik vind daar zeker iets van ja als mijn man zomaar even mededeelt dat hij een hele nacht de hort op gaat zonder overleg en mij alleen thuis laat zitten met een baby en zoals ik lees gaat hij regelmatig weg…. Dus tijd voor zichzelf komt hij niet tekort…. Dus wat is zijn probleem
Dus omdat zij verlof heeft en hij werkt moet zij alles doen? Hij wou toch ook kinderen?! Ga ik voor het gemak maar even vanuit Ze zijn prematuur, wat de nodige zorg meebrengt, ze geeft bv, kolft… lijkt me zo dat ze het druk genoeg heeft… Je komt over alsof ze lekker vakantie aan het vieren is ofzo… Maarja dit is mijn laatste reactie op jou, want ik vind je een onmogelijk mens die vaak alleen maar kutopmrrkingen maakt en vrouwen nog net even een stukje verder de grond in trapt… Met dat gewauwel van je af en toe vraag ik me af of je überhaupt zelf wel kinderen heb of dat je maar doet alsof
Tja niet iedereen is een huisvrouw die volledig opgaat in de kinderen en het indelen van de keukenkastjes. Daar zijn reacties van dit niveau een duidelijk voorbeeld van. Er zijn mensen die wel in staat zijn hun opvoeding, huishouden, werk en sociale leven te combineren. Dat dat voor jou niet is voor te stellen zegt niets over andere mensen. Prima dat jouw hoogtepunt van de dag de avondmaaltijd en het wasgoed is. Maar er zijn echt mensen die anders in elkaar steken. Blijkbaar wil de man van to een avondje uit.
Meid, indelen van de keukenkastjes? Ik weet niet hoor ik heb een pasgeboren tweeling, voorzie ze van en live borstvoeding en kolven. Denk je dat ik dat voor MIJN plezier doe? Nee ik doe dit omdat ze prematuur zijn en het nóg harder nodig hebben dan op termijn geboren baby’s. Daarnaast kost dit ontzettend veel tijd, willen ze mijn aandacht én daarnaast moet het huis onderhouden worden. Wat soms niet altijd lukt. Dat is niet mijn pleziertje hoor? Maar dat jij dat denkt, zegt meer over jou. mijn partner gaat vaak genoeg weg. Het gaat er idd alleen om dat hij zonder pardon even aankondigde dat hij de hele avond en nacht weg is. Zonder enig overleg of enig andere optie mogelijk. Dit vind ik raar. Fijne avond meid.
Ik begrijp dat je erg druk bent. Mijn reactie was op Bindy @Hella457. Maar het probleem is niet dat hij weggaat. Maar dat het naar een club is. Niet er iets anders bijhalen. Het uiteindelijke probleem is jaloezie (angst voor vreemdgaan, dat hij wel zijn eigen tijd pakt en jij dat niet kunt). Beter is dat uit te spreken en daarover met elkaar in gesprek te gaan. En hormonen kunnen natuurlijk ook meespelen. Het is ook niet niks.
ontzettende onzin is dit. Want ik gun hem zoveel. Afgelopen 3 maand is hij niet op 2 handen te tellen weggeweest. Zelfs een nachtje weg met een vriend. Het is gewoon vreemd dat hij van de een op de andere dag uit MOET en zal gaan. Ja dat vind ik verdacht. En je hoeft mij niet zielig te vinden met dat ik druk ben, ik doe het uit liefde voor mn kinderen. Mn partner mag gaan en staan waar hij wil uiteraard in overleg. Want ook hij is verantwoordelijk voor de kids. Als ik het trek kan hij prima een dagje of avondje weg. Het gaat op de manier waarop. Als hij een keer uit wil gaan moet hij dat bespreekbaar maken, en niet van; ik ga morgen aar die en die club in mn eentje. Geen gesprek over mogelijk?! Ik betrek hier niks bij wat er niet bij hoort. Want dit is de realiteit.