Vandaag voor de eerste controle in het ziekenhuis geweest. Het was erg emotioneel om daar weer terug te zijn. De onderzoeken zijn nog niet allemaal terug. Maar wel al informatie. Het ziet er in ieder geval naar uit dat een "onschuldige" infectie de oorzaak is van de vroeggeboorte. De infectie is onstaan uit een disbalans van bacteriën die normaal in ieders lichaam voorkomen. Deze bacteriën zijn door omstandigheden uit balans geraakt, waardoor een bacterie de overhand kreeg en dus schadelijk is geworden. Dit gebeuren is voor mij niet gevaarlijk, mijn lichaam weet hoe het daarmee om moet gaan, en heft die disbalans gemakkelijk op. Nog voordat ik er hinder van ondervind, ik heb er dus geen last van en heb geen symptomen. Helaas had onze kleine Vlinder dat afweermechanisme nog niet. De infectie is dus ook haar lichaampje binnen gedrongen. Dat had haar dood kunnen worden. En daarmee ook mij doodziek kunnen maken. Een logische reactie van het lichaam is dus om de bevalling vroegtijdig op gang te brengen en zo de infectie uit mijn lichaam te verwijderen... Mijn lichaam heeft dus gewoon erg goed gewerkt. Vlinder heeft niet de mogelijkheid gekregen om in mijn buik te overlijden. Dat zou absoluut gebeurd zijn als mijn lichaam de bevalling niet in had gezet. Dat zoiets onschuldigs zoveel schade aan kan richten is gewoon vette pech. Wel heb ik nu een grotere kans op herhaling van een vroeggeboorte.. Voor een tweede zwangerschap willen ze wel regelmatig preventief kweekjes afnemen. Zo kunnen ze een eventuele infectie op tijd opsporen en gericht antibiotica geven. Ze gaan ervan uit dat ik vatbaarder ben voor dit soort infecties, maar bewezen is dat natuurlijk niet. Ook zullen ze regelmatig inwendige echo's maken om cervixmetingen te doen. Zo kunnen ze een vroegtijdige ontsluiting opsporen, en eventueel maatregelen nemen in de vorm van bedrust, een cerclage of pessarium. Daarnaast zal ik vanaf 16 weken wekelijks een proluton injectie krijgen. Met deze hormooninjectie word de baarmoeder rustig gehouden en dit kan helpen een vroeggeboorte te voorkomen.
@ verox, jeetje..... Ik ben er stil van.... Hierdoor is ook onze déon vroegtijdig geboren. Dezelfde reden. Hetzelfde verloop, en het zelfde behandelplan bij een volgende zwangerschap.....
wat een verhaal meid pffff . verschrikelijk is dat he om weer in het ziekenhuis te komen allemaal zwangere mensen en alles spookt dan weer door je hoofd heen . ik heb het nu ook nog hoor . je ben wel wat weiser geworden ondangs dat je helaas vlinder er niet me trugkrijgt maar je weet voor als je weer een kindje wil dat ze ook alles in de gaten houden voor je . heel veel knuffels van mij
Pfff.. Kom net terug van de dierenarts... Toen we een paar weken geleden uit het ziekenhuis kwamen viel het me op dat onze katten zo opvallend gezellig veel bij ons kwamen zitten. Ik dacht dat ze het gewoon gezellig vonden dat we ineens zoveel thuis waren, of dat ze minder naar buiten gingen omdat het slechter weer werd. Maar langzaam aan ging ik me zorgen maken over een van de twee katten. Hij was gewoon erg lui aan het worden. Maar het luie, werd lusteloosheid, en toen ik dat in de gaten kreeg viel het me ook op dat ik hem niet meer zag eten, en opeens wilde hij geen snoepjes meer aannemen... Dus vanavond toch maar een afspraak gemaakt met de dierenarts. Het was niet goed met de kat. Al wist de dierenarts niet exact wat hij had. De dierenarts stuurde ons daarom door naar de specialist. Als we niets zouden doen dan zou hij zeker overlijden. Dat nieuws kwam hard aan. Zowel ik als mijn vriend reageerden emotioneel. We waren niet in staat om een rationele beslissing te nemen. Gelukkig kwam mijn zwager ons helpen. Bij de specialist werd het nog erger. Ik kreeg flashbacks van de situatie rondom vlinder. Medische omgeving, bloedprikken, moeilijke beslissingen... Voor Vlinder konden we niets doen, maar voor deze kat misschien wel... Er werden echo's gemaakt van de organen van de kat. Dat was echt een breekmoment. De echo's zagen er gewoon hetzelfde uit als echo's van een baarmoeder... Ik ben in een hysterische huilbui uitgebarsten... Uiteindelijk weten we nog niet exact wat er met de kat is, maar hij heeft medicijnen meegekregen en er is 50% kans dat deze aanslaan. Reageert hij niet goed op de medicijnen dan zal hij binnenkort overlijden. Ik weet het, het is "maar" een huisdier, maar dit is op dit moment zo zwaar! Laat hem alsjeblieft heel snel opknappen!
Hè verdorie verox, Hopelijk slaan de medicijnen aan, ik duim hier volop voor jullie. Weet hoe belangrijk huisdieren kunnen zijn. Dikke knuffel, confronterend is dat dan hè?
Lieve Verox, met tranen lees ik dit topic... Sommige dingen zijn zo oneerlijk! Ik wil jou en je vriend heel veel sterkte en kracht toewensen in deze moeilijke tijd. Ook sterkte met jullie kat. Dikke knuffel!
Dank jullie wel allemaal. Het is fijn om hier mijn zorgen kwijt te kunnen al weet ik zelf ook goed hoe irrationeel ze vaak zijn. Zit me nu namelijk weer suf te piekeren. Ik deed lichamelijk zwaar werk, en met 18,5 week kreeg ik te horen dat mijn contract niet verlengt zou worden. Ik heb daar verschrikkelijk veel stress van ervaren. Was heel boos, veel huilbuien, en uiteindelijk ben ik met 20 week "ziek" thuis gebleven. Nu ik ergens heb gelezen dat stress en lichamelijk zwaar werk mede-veroorzaker van een vroeggeboorte kunnen zijn ga ik mezelf toch weer allemaal onmogelijke vragen stellen... Ik geloof zo graag dat vijf weken stress onmogelijk meegespeeld kunnen hebben! Maar het zit nu eenmaal in mijn hoofd...
Lieverd, je had een infectie. Daar kan jij heeeeelemaal niets aan doen. Het enige dat jouw lichaam gedaan heeft, is er voor zorgen dat jij niet verder in de problemen kwam. De kleine had geen kans meer, dat is gewoon een feit. Daar hoef jij je niet schuldig over te doen, je had hier niets aan kunnen doen! En een beetje stress en wat zwaar werk, dat heeft er niets mee te maken! Als je die infectie niet gehad had en spontaan dit kreeg, kan ik me goed voorstellen dat je het je zou afvragen. Maar nu is gewoon duidelijk wat de oorzaak is, en dát is de oorzaak. Ga jezelf geen verwijten maken!
Dank je BeetjeMama. Ik hoop zo dat je gelijk hebt. Er zijn zoveel dingen die in een normale zwangerschap geen kwaad kunnen, maar waarvan ik nu denk dat het medeveroorzaker is geweest... Ik weet bijvoorbeeld zeker dat sex daar een van is. We hadden het zo fijn samen, en tijdens mijn zwangerschap hadden we dagelijks sex. Zoiets moois hoef je je natuurlijk niet voor te schamen, maar als je een bacteriële infectie hebt en ongemerkt misschien al weeen en ontsluiting, word het ineens iets gruwelijks. Ik weet bijna zeker dat ik nooit meer zwanger sex ga hebben.
ik denk dat je alles na gaat waar het fout heeft kunnen gaan . en dat je een volgende zwangerschap extra beschermend in zal gaan. alleen je kan niet alles uitsluiten. knuf
De onzekerheid blijft. Ze kunnen niet exact zeggen wat de oorzaak is. De arts heeft ons uitgelegd dat er vier factoren zijn die invloed hebben op de bevalling. De bevalling word ingezet door EEN van de vier. Een normale bevalling loopt meestal als volgt: Weeën - ontsluiting - bloedverlies - breken van de vliezen De weeën veroorzaken ontsluiting waardoor er bloedverlies ontstaat en de vliezen breken Maar geen enkele bevalling verloopt hetzelfde en iedere factor kan het begin zijn. Het kan dus iedere mogelijke volgorde aannemen. Bij mij is er een infectie opgetreden, maar het is onduidelijk waar deze in dat schema hoort. De infectie kan de bloedingen veroorzaakt hebben, maar ook de ontsluiting of de weeën of het breken van de vliezen. Maar de ontsluiting kan ook de oorzaak zijn van het ontstaan van de infectie. De infectie kan de oorzaak maar ook het gevolg zijn van het inzetten van de bevalling. En sluit andere oorzaken dus niet uit.
Vandaag ongesteld geworden. Moeilijke dag. Veel flashbacks ivm de bloedingen waarmee alle ellende begon.
Kan me het confronterende wel voorstellen ja. Maar misschien ook een beetje positief dat je cyclus dus weer goed op gang is en je weer vruchtbaar bent?
Vandaag ijzerwaarde laten controleren bij de assistente van de huisarts. Ik zit nu op de juiste waarde. Wel pijnlijk dat de lieve mevrouw niet van de situatie af wist. Ik vertelde dat ik nog last had van vermoeidheid en zij suggereerde dat dit kwam omdat ik er s'nachts regelmatig uit moest.
Oh ja, hoe gaan jullie met de feestdagen om? Komend weekend vieren wij Sinterklaas met surprises en pakjes. Ik vind dat zo moeilijk, ik was er steeds van uit gegaan dat we met Sinterklaas heel veel baby-spulletjes zouden krijgen. Mijn hoofd staat er totaal niet naar, het kost me moeite om cadeautjes voor anderen te kopen en betwijfel of ik echt een surprise ga maken. Ook hebben we een groot kerstgala van mijn partners werk in het vooruitzicht. Daarvoor moeten we nog gala-kleding kopen, maar ook daar heb ik veel moeite mee. Ik wou dat we deze dagen over konden slaan dit jaar.
Fijn dat je ijzer nu goed is. Ik vind de feestdagen vreselijk, ik zag me al helemaal zitten met mijn dikke buik met kerst en oud en nieuw keek er naar uit.. Mijn zus en haar man komen met met kerst en oud en nieuw hier twee weken logeren (ze wonen in Engeland), had daar erg veel zin in maar nu dus eigenlijk helemaal niet. Helaas kunnen we niet in ons bed blijven liggen en moeten we er doorheen