Mijn moeder wil graag een klein vlindertje op het graf van mijn oma leggen. Hartstikke lief natuurlijk, want zo laten ze zien dat het verlies van Vlinder hun ook bezig houd, maar zelf heb ik daar niets mee. Mijn partner vind de gedachte zelfs verschrikkelijk. Hij heeft helemaal niets met begraafplaatsen, en wil om mij te plezieren nog wel meegaan om een een graf te bezoeken, maar zegt dat hij nooit meer mee wil gaan als er iets op dat graf ligt dat geassocieerd word met Vlinder. Hoe kom ik beiden nou tegemoet? Als ik mijn moeder de waarheid zeg zal ze teleurgesteld zijn en mijn partner vervelend vinden. Ik kan ook gewoon niets zeggen, ik schat de kans klein dat mijn partner ooit nog bij dat graf komt. Maar het kan wel heel pijnlijk worden als hij er over een paar jaar per ongeluk mee geconfronteerd word.
@verox ik denk dat je het moet zien dat je moeder het op deze manier voor haar een plaats wilt geven en wil verwerken. En snap dat het jullie meisje is maar onthoud goed iedereen doet het op zijn/haar manier. Zeg bv dat ze het voor 1 maand mag neerleggen en dat je het daarna fijn vind om het thuis bij haar te zien ofzo......is een tip
Wij hebben geprobeerd onze ouders het zo veel mogelijk allemaal op hun eigen manier te laten doen. Ze willen foto's neerzetten van dr, ze hebben haar nog heel veel geknuffeld en naar haar gekeken toen ze hier opgebaard was, ze hebben ons de tattoo's en beeldje en hangertje van haar voetjes cadeau gedaan, mijn schoonmoeder vond het fijn om op de crematie het geloof mee te nemen in haar 'speech' (wij hebben een hekel aan het geloof). We hebben iedereen laten doen wat ze fijn vonden.... zodat zij ook zo goed mogelijk afscheid konden nemen van haar, op een manier wat voor hun fijn was. Denk dat het belangrijk is om dat zo veel mogelijk te doen, want ook zij moeten het verwerken natuurlijk... niet alleen wij zitten met zo veel verdriet! Wij hebben het 'ergste' verdriet om even zo bot te zeggen, om ons kindje.. maar zij hebben én het verdriet van het verliezen van een kleinkind én het verdriet van het zien van jouw/jullie verdriet. Dat is ook enorm heftig! Probeer ze zo veel mogelijk hun gang te laten gaan in hun verwerking. En als het echt lijnrecht tegenover jouw eigen wensen staat, moet je dat gewoon aangeven! Dat vinden ze vast niet erg.
Note to myself; Zodra ik bij een volgende zwangerschap vroeg in het ziekenhuis terecht kom kleertjes bestellen bij pre-be-exclusief.nl. Is vanaf 20 weken al verkrijgbaar, vandaag besteld, morgen in huis. Wat was het fijn geweest als we Vlinder aan hadden kunnen kleden... Misschien ook een tip voor andere dames?
Toen Vlinder geboren werd was ik in shock en had ik veel bloed verloren. Nadat ze in mijn armen ingeslapen was heeft mijn partner gipsafdrukjes en stempeltjes gemaakt en is ze in een doosje van het ziekenhuis gelegd. Er waren geen kleertjes die ze aankon. Ik wilde haar niet meer zien, zo dood en naakt in dat doosje. Mijn familie heeft haar wel nog kunnen bekijken. We hebben ervoor gekozen om obductie te laten doen, en haar via het ziekenhuis individueel te laten cremeren en uitstrooien. We worden gebeld als ze gecremeerd word. De plek waar ze uitgestrooid word, word genoteerd, zodat we later eventueel nog een plek hebben om te bezoeken. Nu is Vlinder nog steeds niet gecremeerd. De obductie duurt langer als ik had verwacht. Door te praten met met mensen hier en te lezen over het afscheid van andere Vlinderkindjes, merk ik dat het afscheid zo anders had kunnen zijn. Ik kon op dat moment niet anders, maar wat had ik haar graag liefdevoller geknuffeld, aangekleed en in een mooi bedje/mandje opgebaard. Ik had haar graag zoveel mooier aan mijn familie getoond als dat nu het geval was... Ik kan dat niet meer veranderen... Maar nu heb ik vanochtend mij uitvaartverzekering gebeld. En blijkt dat het afscheid van Vlinder gewoon vergoed word. Ik was in de veronderstelling dat dit niet het geval was, en dat het dus "normaal" was om geen uitvaart te regelen... Door het forum weet ik nu wel beter... Vlinder is nog niet gecremeerd, dat vind ik eigenlijk best erg, maar misschien is het achteraf wel beter en kan ik nu nog dingen regelen. Maar nu weet ik eigenlijk niet wat ik hiermee wil... De uitvaartverzorger belt mij straks op. En eigenlijk raak ik een beetje in paniek. Waarom doe ik dit als ik niet eens weet wat ik ermee wil bereiken? Kan en wil ik eigenlijk nog wel iets veranderen?
Och meis... Wat vreselijk!! Gefeliciteerd met jullie dochter Vlinder* en tegelijk gecondoleerd met het verlies! Misschien is er inderdaad wel een reden voor dat ze nog niet gecremeerd is en je dus nog een afweging hebt te maken. Ik wens je (jullie) heel veel sterkte!!!!
Er is iets verschrikkelijk fout gegaan. Vlinder is 7 november al gecremeerd. Ze staat in het crematorium te wachten tot wij langs komen. Alles gaat dus zoals wij het absoluut NIET wilden. We dachten dat we gebeld zouden worden als Vlinder gecremeerd zou worden. Dat ze uitgestrooid zou worden door mensen van het crematorium en dat we eventueel die plek nog konden bezoeken mochten we daar ooit behoefte aan hebben. Als we het telefoontje van het crematorium zouden krijgen konden we eventueel nog bedenkingen over de asbestemming bespreken. Ze zou niet zomaar uitgestrooid worden. We zaten dus te wachten op dat telefoontje. Op 1 november is Vlinder geboren. Op 22 november hadden we afspraak met gynaecoloog in het ziekenhuis. We hebben toen nog gevraagd hoever ze met Vlinder waren. We kregen uitgelegd dat ze nog met de obductie bezig waren en dat met name de hersentjes lange tijd in beslag namen. Inmiddels vond ik het wel lang duren, erg vervelend en ik had er ergens een beetje spijt van dat we obductie hadden laten doen, maar het was belangrijk om in de toekomst herhaling te voorkomen... Op 19 dec hadden we een tweede afspraak met de gynaecoloog. Ook toen vroegen we hoever ze met Vlinder waren. Er werd nog naar het mortuarium gebeld, en kregen te horen dat ze nog steeds met de hersentjes bezig waren, dat dat bijna klaar was en dat er geen belangrijke dingen meer gevonden zouden worden. Als we meer informatie over de datum van crematie wilden dan moesten we zelf later nog maar eens met het mortuarium van het ziekenhuis bellen... Deze week was ik het wachten zat, en besloot ik de uitvaartverzekering te bellen. Als ik dan toch zo lang moest wachten, dan konden we er misschien nog iets positiefs van maken... Helaas kwamen we er zo achter dat Vlinder al weken geleden gecremeerd is. We hebben blijkbaar getekend dat ze individueel gecremeerd moest worden en dat de as bewaard moet blijven. Daaronder staat vermeld dat wij dan zelf contact op moeten nemen met het crematorium... En nu blijkt dat we voor het uitstrooien van de as zelf naar het crematorium moeten gaan, omdat ze daar een handtekening voor nodig hebben... Wij wilden zelf juist niets met het crematorium of de as te maken hebben... Ik vind het verschrikkelijk dat dit nu zo fout gaat. We hebben in het ziekenhuis uitgelegd wat er moest gebeuren. Ze hebben ons aangewezen wat we moesten tekenen. Blijkbaar hadden we beter moeten lezen...
Ooh meid wat vreselijk zeg. Weet even niet wat ik moet zeggen. Wat naar dat het niet zo is gegaan hoe jullie het wilde en nu achteraf zo gaat Heel slecht van het ziekenhuis! Op dat moment ben je nou niet echt heel helder denk ik, dus vind toch dat het ziekenhuis jullie beter had moeten begeleiden. Die had jullie goed moeten inlichten en vertellen wat de bedoeling allemaal was. Helaas is dit een situatie waar je vaak onverwachts in terecht komt, en allemaal niet van te voren weet hoe het allemaal gaat, wat normaal is en wat je zelf zal voelen. Als je terug denkt zullen er denk ik altijd wel dingen zijn die je achteraf anders had willen doen. Helaas krijgen we die kans nooit meer. Mijn zoontje is net als jou dochtertje in mijn armen ingeslapen en als ik eraan terug denk vind ik dat persoonlijk het allerbelangrijkste.
Mijn schoonbroer is ook uitvaartverzorger en heeft het crematorium nog gebeld. Hij zegt dat we het formulier wel goed ingevuld hebben. Er is echter door iemand met de hand bijgeschreven dat de as bewaard moet worden. Wij hebben dat er zelf niet bijgeschreven, maar dat heeft tot verwarring geleid bij het crematorium. Die hebben daarop dus besloten om er verder niets mee te doen... Erg raar dat het crematorium bij verwarring in zo'n situatie niet even belt. Ook raar dat de gynaecoloog in het ziekenhuis op 19 dec nog zei dat Vlinder nog in het mortuarium was... Ik ga mijn best doen om er iets positiefs van te maken. Probeer hard om een manier te vinden om de as van Vlinder uit te strooien op de voor ons mooist mogelijke manier.
Nee! Meis, wat een naar bericht... Krijg het er helemaal koud van. Wat raar dat het ziekenhuis zei dat ze nog bezig met haar waren, terwijl ze allang gecremeerd is? Misschien kun je dit nog even navragen.... Hele dikke knuffel!
Ow verox, wat een afschuwelijk bericht. Je wil zo graag het beste voor vlinder, maar dan gaat er nog van alles fout Bij ons hebben ze ook 'per ongeluk' schedelobductie gedaan, terwijl we daar specifiek geen toestemming voor hadden gegeven. De patholoog had alleen de begeleidende brief gelezen en het toestemmingsformulier over het hoofd gezien... Ik hoop dat je toch een positieve gedachte en herinnering aan vlinder kan vasthouden. Dat is wel belangrijk. Misschien vind je het wel fijn om alsnog iets speciaals met aar as te doen? Iets wat voor jullie goed voelt? Sterkte en digi knuffel igg! -X-
Dat dacht ik ook BeetjeMama! J10 zoiets is echt onvergeeflijk, en ongelooflijk bruut. Hoe kunnen ze zo slordig omgaan met iets dat zo waardevol is?!
Ik denk dat degene die dat 'foutje' gemaakt had, bij mij toch een behoorlijke lading over zich heen gekregen had! Heb je op z'n minst een enorme excuses aangeboden gekregen? Of deden ze er ook nog eens nonchalant over?
Wij waren idd wel boos, maar vooral heel verdrietig. Onze gyn is er nog wel achteraangegaan en ondekte dus voor ons wat er 'mis' was gegaan. Omdat het verder niet terug te draaien was hebben we het verder maar laten rusten, we zouden er uiteindelijk vooral onszelf mee hebben als we boos zouden blijven. Wel vond ik het heel jammer dat we A* daarna zijn mutsje moesten laten ophouden naar de crematie toe, ik vond die 'rits' in zijn hoofd veel te confronterend :x Verox, probeer ook niet te lang boos te blijven hoor, het helpt je namelijk niet om je verdriet te verwerken. Hebben jullie uiteindelijk de obductiegegevens wel gekregen?
Verox, jeetje wat naar dat het zo moet gaan... Jammer dat het gebeurd is maar hopelijk krijgt vlinder haar as een mooie bestemming..... Dikke knuffel
@ J10; knap van je dat je er zo naar kunt kijken. En heel logisch dat je een mutsje op hebt gelaten... ziet er toch iets schattiger uit dan een dichtgenaaide snee natuurlijk. Goed dat je niet in de boosheid bent blijven hangen, erg knap! @ Verox; gaat het een beetje? Je weet me te vinden op msn he!
Wij zijn erg overvallen door de geboorte en het overlijden van Vlinder op 1 nov. We wilden haar zo snel mogelijk laten cremeren en uitstrooien na de obductie. Door een misverstand kwamen we er maandag pas achter dat Vlinder reeds 7 nov gecremeerd is en sindsdien in het crematorium staat te wachten. Dit is niet wat wij wilden. Het maakt dat we nu opnieuw afscheid van haar moeten nemen. We moeten daar iets positiefs van zien te maken. We hebben nu meer tijd gekregen om na te denken over de mogelijkheden, en natuurlijk bekijken we de dingen inmiddels op een andere manier. Ik had Vlinder achteraf graag aangekleed en een Hart van hout gegeven. Ik heb dus alsnog kleertjes voor haar besteld. Er word ook een Hart van hout voor haar gemaakt waarin we al haar spulletjes zullen bewaren. Daarnaast hebben we een prachtige manier gevonden om haar as via een ballonverstrooiing te verspreiden.
Verox, wat goed van jullie dat je er nog wat positiefs van heb kunnen maken, hoe moeilijk ook. Dikke knuffel!