Hallo lieve sterrenmama's! Ik ben hier net nieuw op deze site, dus moet nog een beetje mijn weg erin vinden. Ik ben trotse mama van een zoontje die helaas is overleden bij 22,6 weken na een goede zwangerschap zonder gekke dingen! Mijn zoontje was gezond en door pure pech overleden in mijn buik. Wel had hij de navelstreng om zijn nekje zitten en zijn er bloedpropjes gevonden in de placenta. Toch kunnen de gynaecologen niet zeggen dat dat ook echt de doodsoorzaak is geweest. Ik zal in een volgende zwangerschap beter in de gaten worden gehouden en vaker bloedcontrole hebben. Voor ik mijn zoontje was verloren heb ik ook al een tweeling verloren bij 10 weken zwangerschap door een missed abortion. Na het stoppen met de pil raakte we in ronde 4 zwanger van de tweeling die dus niet goed is afgelopen. Na de curettage raakte ik in ronde 3 zwanger van mijn zoontje en nu zitten we al in ronde 6. Ik maak me daar lichtelijk zorgen over. Waarom duurt het nu zo lang voor ik zwanger word? Ik voel altijd duidelijk mijn eisprong en dat is ook meerdere malen bevestigd door ovulatietesten maar ook door echo's bij de gynaecoloog. Daarbij vrijen wij sowieso om de dag en in mijn vruchtbare week dagelijks. Wat zouden jullie in mijn geval doen. Naar de dokter in de volgende ronde mocht ik nu niet zwanger blijken? Of gewoon afwachten tot en jaar? En waren jullie sneller zwanger dan voorheen of ook later na het overlijden van jullie kindje?
@Lief Bloempje, wat verschrikkelijk zeg wat jij heb meegemaakt. Kun je er een beetje mee omgaan en het een plekje geven? Nu is 'lang' een relatief begrip maar ik begrijp je angst wel. Bij mij duurde het 20 maanden voordat ik zwanger werd. Ik ben nu dus bang dat het weer lang gaat duren. Ik kijk dus wel naar of mensen weer snel zwanger worden maar naar mijn idee is het heel wisselend. De ene is weer snel zwanger en bij de ander duurt het toch het 6 tot 12 mnd en een enkele is na een jaar nog steeds niet zwanger. Er wordt wel gezegd dat je extra vruchtbaar bent na een mk/ verloren kindje, maar geen idee of dat waar is. Ik heb mijn 1e ei gemist en baal daar wel van, maar ja niets aan te doen. Ik vraag me af of de gyn wat voor je gaat doen in het 1e jaar. Je bent immers 2x heel snel zwanger geworden waardoor je verwachtingspatroon is dat het wel binnen een half jaar zal lukken. Er wordt echter meestal een jaar aangehouden voor dat ze iets gaan doen. Maar vragen kan altijd.
Lief bloempje wat verschrikkelijk voor jou om zoiets 2 x te hebbe mee moeten maken!! Ik snap wel dat je je eigen dat af vraagt!! Ik heb 3 gezonde jongens onze 4 de jongens is ook zo plots overleden in me buik!! Bij onze oudste heb ik 4 maanden moeten wachten op positief de andere 3 spiraal eruit en zonder menstruatie zwanger dus heel vlug!! Na 2 jaar te hebbe gewacht voel ik ons gezin nog niet compleet en willen we gaan voor nog een kindje spiraal eruit en ben nu ook gewoon ongesteld geworden en nog niet zwanger dus de eerste ronde eigenlijk en zeg ik ook hoe kan dit?? Waarom alle ander keren wel en nu niet?? Zoveel vragen Pff!! En is het jullie eerste kindje?? Ik heb iedere x gezegt is goed zo maar helaas ik moet toe geven aan me gevoel tegelijk vond ik het heel moeilijk want ben zo bang om een positieve test in handen te krijgen!!
Allereerst wat erg voor je dat je dit hebt meegemaakt. Bij mij duurde t iets langer met zwanger worden dan bij m'n dochters. Beide dochters in 1 keer en nu ook wel vrij snel, maar toch iets langer over gedaan (ronde 3). Wat ik zou doen weet ik eigenlijk niet zo goed. Je kan altijd een afspraak maken en kijken wat ze evt kunnen doen. Sterkte!
Nou sorry hoor maar van dit soort opmerkingen wordt ik een beetje giftig van :x en valt bij mij echt verkeerd. Dat je tot 3x aan toe de pure, pure, pure geluk heb gehad om meteen zwanger te zijn om dan nu te reageren "hoe het kan dat het nu de 1e keer niet meteen lukt?" Doe ff realistisch zeg.:x:x
Hey lief bloempje, wat verschrikkelijk om te horen dat je al drie vlinderkindjes hebt moeten laten gaan... Maar om eerlijk te zijn vraag ik me af of de huisarts je "probleem" serieus neemt. Het is niet echt uitzonderlijk dat je na een half jaartje nog niet zwanger bent... Al begrijp ik je ongeduld en angst maar al te goed! Als je je zorgen maakt kun je natuurlijk altijd even contact opnemen met je huisarts, daar is de huisarts voor.
Ten eerste heb ik het niet tegen jou bouwjaar1979!! En misschien komt dat ok omdat ik nu een beetje onzeker en volgens me man geopsedeert ben te lang gewacht na mij gevoel en dan is het nu helemaal erg omdat de andere me zwangerschap termijn is vast moeten leggen met een echo omdat ik geen menstruatie heb gehad dus!!!!
Moedertje112 als je ziet hoe lang het bij bijvoorbeeld Bouwjaar1979 geduurd heeft om zwanger te geraken, dan weet je dat Bouwjaar1979 jouw wens om "snel" zwanger te worden heel erg goed begrijpt. Realiseer je alsjeblieft hoe gelukkig je jezelf mag prijzen met drie zo voorspoedige zwangerschappen en gezonde kindjes. Want een aanlooptermijn van een maand staat natuurlijk in geen verhouding. Dat is echt uitzonderlijk! We begrijpen je verdriet en frustratie, want het verlies van een kindje is altijd verschrikkelijk! Dat staat los van je andere zwangerschappen. Voor iedereen geld, dat je je zorgen gewoon kunt delen met de huisarts, zelfs al na een maand. Daar is je huisarts voor. Maar ik acht de kans groot dat de huisarts je vraagt om geduld op te brengen. Oh ja, de eerste keer duurde het bij mij een menstruatie (twee maanden). Na de geboorte en het overlijden van dit kindje zitten we alweer te wachten op de vijfde menstruatie (vijf maanden). Maar ik vind het voor mezelf redelijk om te wachten tot een jaar. Ik beschouw alles binnen een jaar als snel.
@moedertje112 Je hoeft het ook niet tegen mij te hebben. Dit is een forum en mag iedereen reageren. Mijn punt blijft staan en je tekst is niet helemaal te begrijpen. Je opmerking dat de vorige keer je termijn met een echo bepaald moest worden is niet relevant. Je bent ongesteld geworden schrijf je, dus dat is nu geen probleem meer. +1 @Lief bloempje en zoals Verox al zegt, de huisarts is er ook om je zorgen mee te delen. Maak anders een afspraak met je huisarts en hoor wat die zegt. Misschien weet die je gerust te stellen.
hoi, Eigenlijk kan ik de angst wel heel erg goed begrijpen. Ook al ben ik redelijk "snel" zwanger. Er zijn genoeg meiden die er veel en veel meer voor moeten doen. Ik denk dat elke vrouw wenst snel zwanger te worden, en als dat niet zo snel gebeurd dan ga je je automatisch zorgen maken.
Hoi verox ja dat begrijp ik ok wel het is gewoon in mijn ogen raar omdat ik bij andere keren geen menstruatie heb gehad al zwanger bleek te zijn konden ze daarom niets zeggen tot een echo om te kijken hoever het vruchtje was en omdat ik heel erg bang ben omdat bij mij geen oorzaak bekend was waarom ons zoontje was overleden. En ik dus heel lang heb gedacht dat het zo moest van boven af en dat ik daarom nu misschien niet zwanger zou of mogen worden!! Dus dat bedoelde ik ermee eigen en Tuurlijk is het niet lang zeker niet me vriendin en sommige mensen zijn jaren bezig vind ik ok echt verschrikkelijk daarom doe ik ook altijd mee aan moeders voor moeders!!! En ben ook zeker een gelukkige vrouw met al 3 gezonde boys!!zou als jou was ok gewoon na huisarts gaan om te kijken wat hij ervan zegt nou hopelijk is jullie wens snel in vervulling!! Toeter bedankt dat het een beetje begrijp al is het misschien beetje overdreven maar is toch iets wat er in mij omgaat ga jij ook nog voor n kindje??
Hey lieve meiden bedankt voor jullie antwoorden! Ja, ik zelf (en mijn man) beschrijven ons zoontje als ons eerste kindje omdat we hem hebben gevoeld en omdat we al echt en band met hem hadden. En natuurlijk heb ik hem gebaard en nu ligt hij op de begraafplaats... Maar aan mijn tweeling denk ik ook nog dagelijks. Heb in ieder geval van eentje het hartje zien kloppen, maar omdat dit al mis is gegaan bij 7 weken en 5 dagen (dat wisten ze door het opmeten van de vruchtzak want ik was 10,1 week zwanger toen de missed abortion werd geconstateerd) kon ik dit meer een plekje geven. De tweeling was gewoon niet gezond en de natuur heeft ingegrepen. Het was toen ook een moeilijke tijd maar zo zwaar als je kindje verlies dat zeker niet! Dit is zoveel malen zwaarder en moeilijker! Ik ben er nog niet helemaal over uit of ik na deze ronde (mocht ik ongesteld worden) na de huisarts ga. Ik weet dat binnen een half jaar zwanger worden snel is en dat ik gewoon geduld moet hebben. Denk ook dat ik meer een soort van bevestiging wil van de dokter dat mijn cyclussen er normaal uitzien en dat niks een zwangerschap in de weg staat. Dus meer voor mijn eigen gevoel. Het is gewoon zo moeilijk om op een zwangerschap te wachten als je hebt mogen proeven van het ouderschap. Daar kunnen jullie vast over meepraten. Dus ik kijk even aan hoe ik er over een week of 3 tegenaan kijk en anders ga ik gewoon langs de dokter. Dank jullie wel!
Ik begrijp je volledig! Op het moment dat je snel zwanger geraakt bent, raak je al snel in paniek als het langer duurt. Ook al is dit eigenlijk alsnog helemaal niet lang. Op het moment dat je je er echt niet fijn bij voelt, kan je altijd contact opnemen met je huisarts. Al is het maar om er even over te praten. Iets doen zal waarschijnlijk nog niet aan de orde zijn. Ik probeer het nu los te laten. Er niet meer zo mee bezig te zijn. Van elkaar genieten, wanneer en hoe vaak je wilt....en het komt vanzelf wel! Soms is dat het beste medicijn!