Hoera, onze derde zoon is geboren (na 34 wkn zwangerschap)!! Heel vroeg in de ochtend werd ik wakker van wat harde buiken, met een gemeen randje. Er gingen niet meteen alarmbellen rinkelen omdat ik wel vaker last van harde buiken had. Maar binnen een half uur braken mijn vliezen en ik sprong uit bed en riep mijn man. Hij deed het licht aan in onze slaapkamer, maar het bleek dat ik niet in een plas helder water stond, maar in een grote plas bloed. Ik belde meteen de verloskundige en zij was op dat moment toevallig in het ziekenhuis en ze gaf aan dat we met spoed moesten komen. Ik hang op, maar kort daarna begon ik duizelig en flauw te worden dus ik zei tegen mijn man dat hij de ambulance moest bellen want het ging niet goed. Binnen een paar minuten was de ambulance er en gingen we met loeiende sirenes naar het ziekenhuis. Daar aangekomen werd ik zowat aangevlogen door allerlei artsen, en ik werd helemaal lek geprikt voor infusen, aantal bloedafnames etc en er werd direct een echo gemaakt. Mijn man en ik durfden niet te kijken, maar we kregen meteen te horen dat het hartje nog klopt van de baby en ik voelde me ook alweer iets beter door het vocht wat ik kreeg toegediend. Ik had nog steeds regelmatig harde buiken, en het bloeden bleef ook maar doorgaan. De artsen gingen overleggen, maar nog geen half uur later kwam de gyn vertellen dat ze de baby met spoed gaan halen omdat het bleek dat mijn placenta aan het loslaten was. Onder algehele narcose heb ik direct een keizersnee gehad en is onze zoon geboren met een goede start. Vanaf het moment dat mijn vliezen thuis braken en hij geboren werd zat 1,5 uur tussen. De baby heeft nog 2 weken in het ziekenhuis gelegen en mocht daarna met ons mee naar huis. Wij hadden een couveuse suite dus we konden dag en nacht samen met de baby zijn, dat was wel super geregeld, maar vanaf nu heerlijk thuis genieten samen met onze andere kinderen
Wat is het toch een heftig verhaal lieverd...vooral dat stukje van de echo, natuurlijk dacht je even terug aan jullie lieve meid... Ik ben blij dat alles uiteindelijk helemaal goed is gekomen ... En wat een knapperd weer! Gefeliciteerd nogmaals!
Och wat is dat spannend geweest voor jullie. Maar geweldig dat jullie hem nu gezond en wel in de armen kunnen sluiten. Gefeliciteerd!
Bedankt allemaal!! @ QueenC, ja inderdaad, ik dacht eigenlijk dat het ons wel weer zou gebeuren Ondanks dat het zo is gelopen, stond het geluk deze keer wel aan onze zijde
Wat een spanning zeg! Ik ben nu 32 weken en kan me niet voorstellen dat ik over 2 weken zou moeten bevallen Maar gelukkig is alles goed gegaan! en wat een mooi kindje... Gefeliciteerd en geniet van je gezin
Dank je Beauty, nee ik had ook nooit gedacht zo vroeg te bevallen. De dag ervoor had ik namelijk ook nog gewoon gewerkt, want ik zou pas met 36 weken met verlof gaan. Ook vooral omdat ik de zwangerschappen van de andere twee jongens heb voldragen, zag ik dit echt niet aankomen bij een derde. Vind het ook nog steeds gek dat hij morgen al bijna een maand oud is, terwijl ik nu nog niet eens uitgerekend zou zijn