Vlinder die opmerkingen zijn echt kwetsend. Daar zit je nu echt niet op te wachten om het over draagmoederschap te hebben en steeds te moeten aanhoren over kleertjes en baby spulletjes. INderdaad makkelijk praten met een dikke buik. Echt dom gewoon.
Inderdaad echt DOM gewoon, zeker als het een goede vriendin is/was die van alles op de hoogte was over onze weg in de MMM. Ik voel het nu niet meer als een goede vriendin en heb dat ook echt even opzij geschoven....Zeker nu ze alleen maar aan haarzelf denkt en alleen maar loopt te klagen als we een verjaardag hebben en alle aandacht naar haar trekt.... Nee voorlopig even niet meer daar naartoe lijkt mee verstandig voor ik dingen ga zeggen die niet echt vriendelijk zijn. Gelukkig bestaan er wel vriendschappen die soms minder zijn en nu ineens weer sterk en die wel moeite nemen om naar je te luisteren en hun best doen om dit te begrijpen of gewoon alleen luisteren zonder 'goed bedoelde' opmerkingen....
Vrijdag naar de anastesist, ik ben benieuwd. Zijn er meiden die me tips kunnen geven om de angst voor de operatie wat minder te maken?? Ik ben echt zo bang, ik lijk wel een klein kind. Zelfs mijn man heeft er last van volgens mij. Normaal beld hij zelden als hij aan het werk is en nu belt hij dagelijks om te vragen of ik een beetje geslapen heb en hoe het gaat.... De angst voor de narcose en het wakker worden, wat hopelijk zonder al te veel misselijkheid zal zijn want ik zit ook nog eens met een overgeef-fobie Angst voor de uitslag en hoe ik wakker worden, met kijkgaatjes of een snee en hoe lang we moeten wachten op de IVF. Het giert de hele tijd door mijn hoofd en lijf ik wordt er echt niet happy van. Dus alle tips om de angst wat te minderen zijn heel erg welkom!!
Lieve Vlinder, Ik heb je hele topic gelezen en kan me erg goed in je inleven. Ik heb zelf ook endometriose (kwam daar al 1e ronde na stoppen met de pil achter) en een operatie gehad (verklevingen links met darm losgehaald en cyste verwijderd). Ik loop nu in een ander ziekenhuis en zit tussen ivf 1- en 2 in. En helaas weer in de overgang. Na de 1e ivf had ik een cyste teruggekregen van 5 cm, die moet nu eerst kleiner worden. Ik hoef daar niet aan geopereerd te worden, als de overgang goed zn werk doet (controle 23 april). Wat jammer dat je vriendinnen je nu niet kunnen steunen in deze zware periode van je leven! Ik heb zelf vorig jaar een vriendschap ook op non-actief gezet omdat zij ongewenst zwanger werd en mij daar ook ontzettend mee lastig viel. Dus neem ff voor jezelf een break alshet je te veel pijn doet/ of energie kost. Dus je wordt al snel geopereerd!? Ik kan me goed voorstellen dat je dat eng vind. Zou ik ook hebben!! Ik had geen grote wonden ofiets dergelijk, 3 kijkgaatjes en (omdat er verklevingen losgemaakt moesten worden) een kleine snede (ca 5 cm) horizontaal net boven schaamstreek (dus niet zichtbaar bij bikini) . Ik vond de operatie achteraf gezien echt heel erg meevallen qua buikpijn! Ik had het gevoel of ik wat veel buikspieroefeningen had gedaan (ben geen sportief type dus ook niet in vorm hoor ) Dus mijn tip is echt "laat het over je heen komen" ( ... is wel makkelijk gezegd natuurlijk...!!! sorry!!!) liefs lotte
Dank je meis, voor je antwoord. De gyn is bang dat hij de cystes niet zo weg kan krijgen en weet ook niet wat hij aantreft in mijn buik dus heeft hij me er op voorbereid dat het eventueel ook een grotere snee kan worden. Ik baal ook zo ontzettend van die endo, het verziekt gewoon echt mijn kinderwens....Maar gelukkig is er altijd de optie voor IVF nog waar we na de operatie dan ook voor de volle 100% voor gaan. Tja en die overgang, ik ben echt benieuwd hoe dat gaat lopen. Maar goed, laten we nu eerst de operatie maar afwachten....Die ik zo goed als ik kan over me heen zal laten komen....Wat inderdaad moeilijk is.
Lieve Vlinder, ook ik heb een overgeef angst en heb aangegeven bij de anetesist dat ik wat wil tegen de misselijkheid. Dit werd gegeven tijdens de operatie via het infuus. Ik ben helemaal niet misselijk geweest.
Ik had ook iets gekregen tegen de misselijkheid en had er geen last van toen ik bij kwam maar de volgende dag werd ik s´middags vreselijk misselijk en heb ook overgeven. ik had 4 sneetjes, 3 hele kleine waarvan die net onder me navel al niet meer te zien is,...2 kleintjes bij de eierstokken en een iets grotere bij de schaamstreek. mijn buik was wel bont en blauw 2 dagen na de operatie. de pijn viel wel mee, maar omdat de endo ook op me blaas zat heb ik 10 dagen een catheter gehad. De operatie zou een uurtje duren nou het was z´n rommel dat ze er 3 uur mee bezig zijn geweest. bij mij viel het dus wel tegen maar dat hoeft voor jou natuurlijk niet te gelden. na de operatie 3 maanden lucrin en toen gelijk met IVF begonnen. alvast veel succes! en dat je maar gauw met IVF kan beginnen. Gr Silvana
Meiden badankt voor jullie antwoorden, ik zal zeker vragen vrijdag aan de anast of ik wat kan krijgen tegen de misselijkheid voor de 22e.
Vlinder , ik ben helemaal niet misselijk geweest na de operatie. Ik had honger als een paard! Ik was ook zo bang, voor de narcose vooral. Eenmaal op de uitslaapkamer vond ik zo raar allemaal , je hebt helemaal niet het idee dat je weg bent geweest. Maar het was niet eng. Je bent gewoon heel erg moe naderhand. Een half jaar later moest ik weer onder narcose voor een curretage en toen was ik heel ontspannen omdat ik wist dat het niet eng was. Herma
Zo meiden ik ben weer even aan het schrijven geslagen en deze 2 gedichten kwamen uit mijn pen rollen: Moeilijk, is de weg die we af moeten leggen Moeilijk, is het om vaak nee te moeten zeggen Nee, op vraag die mensen ons vaak vragen Mensen die wel of niet weten wat voor last wij dragen Ook de mensen die het allemaal weten Lijken het vaak te zijn vergeten Dat doet pijn en veel verdriet Waarom begrijpen ze het nu niet Juist de steun van vrienden kunnen we goed gebruiken Maar deze lijken ineens allemaal weg te duiken Gelukkig leer ik nu mijn echte vriendinnen kennen Maar dat is soms best even wennen Wennen, dat niet iedereen voor je klaar staat En dat er maar bij 1 de deur open gaat Gelukkig zullen zulke vriendschappen altijd blijven bestaan En nooit helemaal weg gaan ------------------------------------------------------------------- Lopen langs een hele lange weg Vol met verdriet, teleurstellingen en pech Je denkt bij jezelf, komt er ooit een einde aan? Zal ik ooit de goede richting opgaan? Zal ik ooit op de goede weg komen? Een weg met geluk waar je nu alleen van kunt dromen. Dat geluk wat je al zo lang en zo graag wil Voor je gevoel staat de tijd stil Er is iets wat ik je wil laten weten Iets wat je nooit mag vergeten Iedere weg houd een keertje op Lang, kort of wat dan ook, ineens zie je stop Dit betekend het einde van het verdriet en de pijn En dat je vanaf nu weer gelukkig mag zijn Gelukkig met alles om je heen en overal Geluk, wat je nooit vergeten zal Vaak zul je terugkijken naar deze moeilijke tijd Wetend dat deze weg jouw leven lijd Geef nooit op en hou vol en hoop Zodat je altijd de goede weg inloopt. ---------------------------------------------------------------------
jeetje, wat kan jij je gevoelens goed verwoorden in een gedicht! Echt heel mooi! Ik word er stil van.... Blijf doorgaan met schrijven meid! Het is prachtig!!!
Dank je meis. Ik houd een heel boekwerk bij over de MMM en schrijf daarnaast ook gedichten....Het gaat niet altijd over een kinderwens eigenlijk over vanalles.... Nogmaals, dank je wel!! Hieronder nog 2 die ik ooit eens geschreven heb. Een wens Een wens is om van te dromen Die dromen zullen ooit uitkomen Of het nu vandaag gebeurd of morgen Maak je dan geen zorgen Doe de wens dan nog een keer En droom ervan, iedere nacht weer Denk eraan dromen kunnen net echt zijn Maar alleen ervan dromen kan ook fijn zijn Je bent natuurlijk ook maar eens mens Ookal heb je een grote wens Een wens komt niet altijd tot waarheid Maar het is iets wat je nooit vermijd Zonder wens te hebben is er niks aan Zeker als je weet dat sommige echt in vervulling gaan ---------------------------------------------------------------------- Zwanger worden wil maar niet lukken Ik blijft maar van de hoop plukken Ook mijn hoop gaat ooit weg Tot nu toe heb ik dikke pech Waarom andere mensen wel en wij niet Dat doet pijn maar niemand die dat ziet Ik wil ook graag mama zijn Dat lijkt me zo geweldig en fijn Een eigen kindje in mijn buikie broeden Niet iedere maand die pijn en bloeden 9 maanden lang mijn buik zien groeien Er een nieuw leventje in zien opbloeien Dan na 9 maanden het in mijn armen sluiten En er lekker mee kroelen achter de ruiten Dit lijkt me het mooiste wat er bestaat En hoop dat dit ooit bij ons gebeuren gaat Dat onze domen werkelijkheid worden En onze namen ooit papa en mama worden.
Oeps, ik heb me eigen verslapen. Ik moest om half 9 bij de anastesist zijn, het is ongeveer 40 minuten rijden voor mij en ik werd om kwart voor 8 wakker Nu moet ik maandag om 11.50 uur. Kan ik mezelf ook niet verslapen. Ik wordt iedere keer voor 7 uur wakker de laatste tijd en had wel voor de zekerheid mijn wekker gezet maar die heb ik uitgezet en ben terug in slaap gevallen, waarom nou precies vandaag langer slapen??
hhiihhi Dat is ook altijd iets voor mij, de dag dat je op MOET staan verslaap je je! Wel lekker geslapen verder? Succes alvast voor maandag !!!
Ja, ik viel alleen weer laat in slaap....Maar dat ben ik wel gewend de laatste tijd. Verder redelijk rustig moet ik zeggen, ik ben niet meer zo paniekerig over de operatie. Ik heb me eigen er denk ik bij neergelegd ofzo....
dat is denk ik heel erg goed! Hoe drukker je maakt, hoe meer last je er denk ik ook van zal hebben... Ik hoop dat je droom uitkomt met de ivf!!! 4 jaar is al wel heel lang! Ik vind je slogan erg goed trouwens! "kinderen neem je niet, het is een wonder als je ze krijgt" Heel goed, helemaal waar!
Ja dat is ook echt weer een actie voor mij. Gisteren nog een gesprek met mijn basin gehad, 19 april (maandag) is mijn laatste werkdag voor de operatie, dan kan ik dinsdag en woensdag even alle spulletjes enzo bij elkaar zoeken en even lekker rustig me eigen voorbereiden. Ook moet ik na de operatie eventjes laten weten hoelang ik er ongeveer uitlig, zodat ze daar rekening mee kunnen houden in de planning. De grootste angst is minder nu gelukkig maar de zenuwen zijn er toch af en toe wel flink hoor, maar is logisch....Toch?? Alleen dat slapen he, pffff. Vanmorgen was het weer half 7.:x
Aaaah, ik kreeg net een superlief kaartje van mijn schoonzussie. Zomaar een kaartje om je te laten weten dat ik aan je denk!! Lief he?
Ja leuk zo'n kaartje. Gelukkig zijn er dan ook nog mensen die wel normaal kunnen reageren he. Groetjes Herma