Op 12 Maart 2009 om 10:55 is onze mooie en gezonde zoon Jayro Joél Bastiaan geboren. Pas een dagje oud, maar alles gaat al zo ontzettend goed. Hij heeft heel veel plas en poepluiers, drinkt goed, slaapt goed. Vannacht was hij wat misselijk, maar lekker bij mama liggen kon hem goed troosten. De bevalling Het is heel snel gegaan, natuurlijk is een bevalling ff flink doorzetten, maar ik heb echt niets te klagen. Mijn zus en schoonzus hebben hele moeilijke bevallingen gehad, dus ik had me op het ergste voorbereid. Om 19:00 de avond ervoor begon het met wat weeën, ik twijfelde niet echt of het voorweeën waren, want ook de slijmprop was ik verloren vlak daarvoor. Ik had dan ook wel echt het gevoel dat dit door ging zetten. Dus mijn ouders en broer en zus al een beetje op de hoogte gesteld, dat het misschien wel eens kon beginnen Mijn vriend heeft nog die avond de klossen onder het bed gezet en ik baalde ontzettend dat ik eigenlijk nog niet alles 'perfect' had, de was moest nog gedaan worden enzo. Ik ben ook tussen 2 weeën door nog snel wat boodschapjes gaan doen, wat lekkere dingen om mezelf tussen de weeën door een beetje te verwennen. 's Avonds werden ze wel wat erger, het was nog wel weg te zuchten en de pauzes waren nog behoorlijk lang (8-10 minuten) dus ik maakte me niet al te druk en probeerde nog wat te slapen. Van 0:00-2:00 heb ik nog best wel wat geslapen, al werd ik van de weeën wel wakker, ze waren nog wel op te vangen. Na 2:00 begonnen ze irritant te worden, liggend vond ik vervelender dan lopend, dus ben er toch maar uit gegaan. Ik had er best last van, maar in mn achterhoofd houdend dat ik vrij kleinzerig ben zou dit nog lang niet alles zijn. Ze kwamen om de 5-6 minuten en die pauzes waren echt heerlijk Van 3:00-5:00 beetje gelegen maar bij een wee sprong ik wel mn bed uit, soms kon ik tussendoor beetje wegdommelen, maar lag natuurlijk niet bepaald lekker. Mn vriend bood wel iedere wee lief zn hand aan Om 5:00 maar echt helemaal opgestaan en gaan douchen, dat was wel lekker, dan was het goed te doen. Om 7:00 merkte ik wel wat verandering, ze kwamen nu om de 4 minuten. Maar eigenlijk nog niet echt snel genoeg. Toch had ik het gevoel dat ik de VK moest gaan bellen, ook omdat ik twijfelde of ik onder de douche mn vruchtwater al had verloren. Rond 8:00 kwam ze langs, maar ze vond dat het allemaal nog wel mee viel, logisch, want tussen de weeën door had ik nergens last van en de tijd ertussen duurde ook nog steeds zo'n 4-5 minuten. Ze wilde wel even kijken of mn vliezen waren gebroken, zij dacht van niet, dus als ik dat zelf wilde dan wilde ze wel even naar mijn ontsluiting kijken. En dan zou ze later weer terugkomen, want echt veel verwachtte ze nog niet. Ik wilde wel graag weten of deze weeën al 'iets' deden, dus ze ging voelen. Het bleek al 8-9 CM! De pauzes waren waarschijnlijk wat lang omdat mijn vliezen al uitpuilden buiten mn baarmoeder, dit dempte alles wat. Dit was rond 9:00, snel de kraamzorg gebeld, die was er een kwartiertje later. Ondertussen had de VK mijn vliezen gebroken aangezien die dus nog niet waren gebroken! Ik tussendoor nog mn moeder gebeld dat het toch wel was begonnen. De weeën werden nog iets heftiger en ik moest ze opvangen op mn zij want dat zou de persweeën bevorderen. Ik mocht al snel wat mee-persen, maar vond dit erg moeilijk, ik had geen idee hoe. De eerste 2 keer voelde het wel goed, maar toen voelde het heel anders en deed dat juist echt pijn. Dus even voelen vanbinnen, was er juist een randje bijgekomen door dat de baby daar tegen aan was gekomen! Ging ik dus van 9 weer naar 8 cm en dat randje moest weggeduwd en geperst worden. Dat moment was echt ff moeilijk, vond ik het lastigste gedeelte. Echt aardig voor de VK was ik ook niet, maar dat nam ze me gelukkig niet kwalijk. Dit stuk heeft hooguit half uurtje geduurd. Zodra dit randje weg was kwamen er wat pers-weeën, maar die zwakten wel af! Dus alle pers-weeën flink benut en na 5-6 keer flink persen was ons mannetje er! De laatste pers was bijna helemaal op eigen kracht en toch viel het me ontzettend mee. En dat moment dat ie dan opeens op je borst ligt... JEETJE... ik was zo ontzettend beduusd want dacht echt dat het nog veel langer zou duren! Ik ben niet geknipt, ingescheurd of wat dan ook! Heb alleen 2 kleine wondjes aan mijn schaamlippen, maar dat is heel oppervlakkig en zal vanzelf deze week genezen. Jayro deed het ook meteen goed, alles werkte en na een paar korte huilen lag hij lekker bij te komen. Het 'echte' werk heeft dus maar 2 uurtjes geduurd, waarvan het persen misschien 20 minuten. En dat voor een eerste kindje! Zie fotoalbum voor het resultaat, ons prachtventje...
Gefeliciteerd! Het is inderdaad een mooi mannetje Fijn dat je zo'n goede bevalling hebt gehad, dat maakt het nu nog makkelijker om overal lekker van te genieten!