Ow jee dit klinkt niet positief al heb ik er geen verstand van. Ik probeer optimistisch te blijven en hoop op een positief gesprek. ZEt hem op David!!
ojee dat is schrikken, hopelijk heeft de arts positief nieuws over het verloop. sterkte met je gesprek
Oh meid, Potjandorie dat klinkt niet goed. Ik weet even niet wat te zeggen. Ik denk aan jullie. Liefs, Aleida
Dag lieve mensen, Ik heb zowaar toch wat positief nieuws, de artsen en zusters vinden dat hij heel snel opknapt. Toen ik vanmiddag bij hem zat was hij erg boos op de beademing en ademde voortdurend tegen, sloeg de plakkers los etc. Er is toen besloten hem te proberen van de beademing te halen en weer naar de cpap te switchen. Dat ging goed, maar hij leek nog wat last te hebben van de morfine, waar ze dus iets tegen hebben gegeven. Maar och, wat zielig. Van zijn heerlijke morfineroes in een keer weer bewust in alle piepjes en andere prikkels. Ogen wijdopen...kon het niet aanzien. Ik heb een kwartiertje bij hem gezeten en toen hebben besloten hem rust te gunnen en de doek over zijn couveuse te leggen onder het mom van prikkelreductie. Ik ga straks nog even terug en hoop dat zijn hartslag wat gezakt is. Best fijn nieuws, dacht ik zo. Duimen jullie mee dat het goed blijft gaan?
DAt is zeker best fijn nieuws en natuurlijk duimen we voor jullie. Hele dikke knuffel voor jullie drietjes.
Hallo Lara, ook ik lees al een tijdje met je mee. Ook omdat we ongeveer even lang zwanger zouden zijn. Ik ben zo onder de indruk van David. Zo'n wonder, zo'n sterk ventje. Dit is niet de start die je voor je kind wenst en ook niet voor jullie. Hopelijk zit er volgend jaar een blakend gezond kind bij jullie in de box. Nu is het nog van dag tot dag leven. Wij duimen ook voor David. Ik heb mijn man over David verteld en mijn moeder. Mijn moeder vraagt nu zelfs, heb je nog wat over David gelezen. Bijzonder dat je zo mee kunt leven met iemand die je niet kent. Hopelijk zet de positieve lijn zich nu voort en komen er nu vooral ups en blijven de downs achterwege.
Yes !! Wat fijn dat de artsen ook vinden dat hij goed opknapt.. Al begrijp ik wel heel goed dat het voor een moeder zo zwaar is om aan te zien hoe jouw kindje, jouw eigen ventje, daar ligt te vechten.. Iedere keer bewonder ik jullie kracht weer !! Zet hem op.. We denken allemaal aan jullie
O meid, wat moet dit zwaar zijn voor jullie. Het laat mij niet los, heb bewondering voor jullie en voor David natuurlijk!
Mijn duimen draaien Zet um op David!!!! En papa en mama natuurlijk ook. Neem geregeld je rust meid....David heeft straks een hele fitte mama nodig!
Hallo, Jullie David laat me niet los... Ik lees dus ook mee... Ik wens jullie veel sterkte, ik weet als geen ander dat de tijd op de NICU je niet in je koude kleren gaat zitten. Maar wat een sterke jongen hebben jullie! Ik duim voor julle! Groetjes Patatje
Meer nieuws van kleine David. Vanmorgen is de CPAP van 5 naar 4cm gezet, en hij heeft geen dalingen. Zijn hoge bloeddruk van gisteren lag waarschijnlijk aan de hoofdpijn die hij had en na het geven van paracetamol ging het beter, nu is zijn bloeddruk normaal. Hij ligt nog aan de hersenmonitor maar heeft voorlopig geen stuipjes laten zien, als dat vannacht zo blijft mag hij er morgen af. De echo's die tot nu toe van zijn hersentjes gemaakt zijn waren goed, laten we hopen dat dat zo blijft. Gisteren hadden we een gesprek met de arts over alle mogelijke complicaties van een hersenvliesontsteking. Natuurlijk weet ik dat wel, maar als een arts dat uitspreekt (terwijl het voorlopig niet van toepassing lijkt te zijn) komt dat toch wel aan. Ik heb vannacht geen oog dichtgedaan en de vermoeidheid begint me nu toch ook echt parten te spelen. Ik schrijf waarschijnlijk niet meer zo samenhangend.... Vanmorgen werden we gebeld dat we niet naar David toekonden omdat er een kindje zou komen te overlijden, de tweede al op de NICU deze week. Het greep me zo aan, ik ken het verdriet en de angst voor een ziek kind, maar een nog groter verdriet, het overlijden van een kindje, kan ik me niet voorstellen. Ik moest denken aan sommigen onder jullie die dat hebben moeten meemaken, wat moet dat vreselijk zijn. We beseffen dat we door het oog van de naald geglipt zijn, en daar zijn we erg dankbaar voor. De vraag is nu niet meer óf maar eerder hóe hij het overleeft en op die vraag hebben we voorlopig nog geen antwoord.
Zo fijn dat je hier zo vaak komt vertellen hoe het met jullie gaat. Denk veel aan jullie en jammer genoeg is dat ook het enige dat ik kan doen. Fijn dat David in elk geval de goede kant op gaat. Kan me heel goed voorstellen dat het gesprek met de artsen over welke gevolgen het voor hem kan hebben er echt helemaal inhakt. Daar bovenop komt nog dat je vandaag niet kunt komen omdat een van de mede-vechtertjes op de nicu het niet gaat halen. Dat is zo confronterend en als je zelf al op een beetje positieve wolk zat, val je door zoiets weer meteen van die wolk af in de keiharde realiteit. Ups en downs, heel cliche maar je zit in een enorme achtbaan nu die helaas nog niet gaat stoppen want jullie vechtertje gaat ervoor. Kun je bij je omgeving je ei een beetje kwijt? Kan me zo goed voorstellen dat voor anderen de wereld doordraait en dat ze volledig vergeten dat jullie wereld stilstaat en de toekomst zo onzeker is. Hou je taai he meid en geniet van je kleine ventje. Hij heeft onze harten allang gestolen.
He hai, Weer goed nieuws gelukkig! Ben erg blij voor jullie! De artsen moeten inderdaad alles benoemen hoe en wat. Dat is zeer confronterend, maar gelukkig hoeft het niet altijd zo te zijn! Wij hebben ook vaak dingen te horen gekregen, wat later enorm mee is gevallen. Vreselijk nieuws betreft dat kindje. Het lijkt me het ergste wat je kan overkomen. Echt vreselijk. Weer een dikke knuff voor jullie! David: je bent een kanjer! Liefs, Aleida
Ik ben elke keer als ik hier lees weer onder de indruk van David. Wat een ontzettend sterk mannetje! Wat fijn dat hij de goede kant op gaat. Probeer niet te veel te piekeren over wat hij ervan kan overhouden, dat is nog te ver weg om er nu iets mee te kunnen. Als hij en jullie dit kunnen doorstaan vind je daar ook een weg in (als dat nodig blijkt te zijn). Mijn jongste heeft ook wel blijvende schade na een lange nicu periode maar is eeuwig vrolijk en zit prima in zijn vel, en dat is wat telt. Probeer maar alleen op zijn herstel nu te focussen, dat kost je al kracht genoeg. Alles wat verder weg is, verzamel je dan wel weer kracht voor. Anders kan het zo vol worden in je hoofd. (klinkt warrig maar ik hoop dat je snapt wat ik bedoel) Zorg ook goed voor jezelf he! Ik bedoel ook de praktisch dingen als regelmatig eten etc. Vaak schiet dat erbij in en het is voor David het allerbelangrijkste dat Papa en Mama op de been blijven. groetjes, josie