Onze zoon is geboren

Hee meiden,

Ik wilde even laten weten dat 18-12-2010 om 1.14 onze zoon Alex is geboren. Hij is 52 cm en weegt 3440 gram. De weeen zetten de hele dag niet door en het bleef bij onregelmatige weeen. Om 22.00 is de verloskundige geweest en had ik maar 1 cm ontsluiting balen want ik dacht al verder te zijn. omdat mijn vliezen gebroken waren moest de verloskunige een afspraak maken in het ziekenhuis en als ik niet zou bevallen dan zou ik vandaaag om 7.30 in het ziekenhuis ingeleid worden (ik wilde absoluut niet naar het ziekenhuis en was behoorlijk teleurgesteld dat dit waaarschijnlijk toch moest.). De verloskundige was net weg toen de weeen zeer regelmatig kwamen en in pijnlijkheid toenamen. Ik wilde de verloskundige niet bellen want dacht dat het niet door zou zetten en dat ik het me verbeelden. Ik wilde toch proberen te slapen maar dit lukte niet continu ben ik in en uit bed gegaan om de weeen op te vangen. Liggen lukte niet ,zitten niet, lopen niet. Auw auw. Continu had ik drang om ontlasting te krijgen en er kwam ook steeds diarree. Om 0.59 kon ik de weeen niet meer houden en had ik erge persdrang. Ik dacht dat dit niet zou kunnen omdat ik om 22.00 nog maar 1 cm had en nu verwachte ik 3 cm te hebben. De persdrang kon ik niet tegenjhouden en ben toch onbewust meegaan persen. Mijn man heeft om 0.59 de verloskundige gebeld en die liet mijn man niet uitpraten want op de achtergrond hoorze ze mij al gillen en wist ze al hoever het was. Om 1.07 was de verloskundige er al. Maar ik bleef op de grond achter bed zitten en maar vol houden dat er iets uitstak. Mijn man en verloskundige zeiden beide dat dat niet kon en dat ik op bed moest gaan liggen. Ik ben streng toegesproken door de verloskundige en ben uiteindelijk met pijn en moeite op bed gaan liggen. De verloskundige deed mijn broek uit en ik had gelijk de haren van onze zoon waren al goed zichtbaar. Ow je hebt gelijk zei de verloskundige en je ga nu luisteren je gaat niet persen. Maar ik was zo ver weg dat ik bijna niet meer kon luisteren naar wat de andere zeiden en ik heb in een pers het gehele lichaam van onze zoon naar buiten geperst. Om 1.14 is hij geboren. En om 1.22 kwam de placenta vanzelf los. Dus ik vind dat ik niet mag klagen en kan nu lekker genieten van de kleine. Ik wil jullie wel zeggen het is elke wee waard. En na de bevalling ben j alles vergeten. Ook heb ik maar 4 hechtingen gekregen want was wel wat ingescheurd omdat ik toch deed persen. Maar als dat nou het enige is

Groetjes Sabrina

Hier onze mooie knul: View attachment 116421