Onze zoon is op 9 januari geboren en is vernoemd naar zijn overleden opa ( mijn vader ) Hij heette marinus en wij hebben zitten husselen en vonden rinus leuk maar te ou bollig nu hebben we hem rins genoemd ( rins betekend zoet zuur ) Zijn er meer mensen die een vernoeming op zo'n manier hebben gedaan en die er een niet veelgebruikte naam uit hebben gekregen
Leuk gevonden! Mocht ons kindje een jongetje worden dan willen we hem wel gaan vernoemen, maar eigenlijk is dat puur toeval. Wij zijn al een paar jaar helemaal weg van de naam Ties, en laat dat nou net de 2e naam zijn van de vader van mijn man! Dus dat wordt straks een grote verrassing denk ik, iedereen denkt dat wij niet gaan vernoemen!
Ik ben heel erg van vernoemen maar niet als de eerste naam. De eerste naam van onze zoon is zijn "eigen" naam en daarna is ie vernoemd naar papa en opa/overgrootvader en dan gewoon letterlijk, hoor
Ik vond al jaren de naam Emilián mooi, maar te lang als roepnaam. Dus werd het de 2e naam, en het toeval wil dat de opa van mijn vriend Emilio heette en mijn vader heet Jan. Aan elkaar geplakt: Emilián!
Hier zal als we ooit een dochter krijgen, haar tweede naam Joanna worden. Mijn moeder heet voluit Johanna (roepnaam Joke) en mijn overleden schoonvader heette Joan. Samen dus Joanna
Ik vind het een hele mooie gedachte! Mijn zoontje is ook vernoemd naar mijn (nog levende) schoonvader. Wel als 2e en 3e naam, dus hij heeft een andere, zelfverzonnen roepnaam. De letters uit zijn roepnaam komen wel uit opa's namen. Trouwens, bij kennissen is een poosje geleden een dochter geboren en zij is vernoemd naar 3 (!) overleden oma's en tantes. Dan wordt het wel een hele "zware" vernoeming in mijn ogen..
Ons dochtertje is vernoemd naar haar overleden oma (mijn moeder). Ze heet Jenthe Adriana en mijn moeder Adrienne (Jenny). Was het een jongetje geweest dan was hij vernoemd naar mijn schoonvader omdat het dan de eerste kleinzoon zou zijn.
Onze dochter Benthe is vernoemd naar haar overleden oma Wil. (moeder van manlief) Nu vonden we Wil wel erg oudbollig en stond ook niet bepaald leuk achter haar naam. Benthe wil.... , niet leuk dus. We hebben er toen Willemijn van gemaakt.
Heb mijn zoontje ook vernoemd naar mijn (overleden) vader, maar dan idd zijn 2e naam. Mijn dochtertje is trouwens ook vernoemd naar mijn moeder en schoonmoeder (was makkelijk hebben alletwee dezelfde naam) maar dat is haar 3e naam geworden.
Zelf hadden wij eerst in gedachten om als 2e naam de kleine man rinus te gaan noemen maar we kwamen niet uit de 1e naam mijn man wilde zo ameikaans mogelijk en ik nederlands en er was geen enkele naam waar we samen uitkwamen maar toen bleek dat onze zoon bij de 20 weken echo een meisje was en was het opgelost we zouden wat gaan husselen met letters en toch een vernoeming krijgen, maar bij 33 weken had ze een piemel gekregen en ik had een boekje zitten lezen en daarin stond een kindje die rins heette dus waren we er gelijk uit beiden vonden het een leuke naam en een echte vernoeming maar toch niet hetzelfde en het gebaar naar mijn vader toe hij zou wat trots geweest zijn maar helaas heeft hij het niet meer mee mogen maken, maar onze man heeft een engeltje bij zich!!!
wij vernoemen, als we een jongen krijgen, de vader van mijn man die is overleden. Hij heette Cornelis. Maar dit vonden we een ouderwetse naam. Een verre kennis heeft een zoontje die heet Cornel. Dit vonden we wel een mooie vernoeming. Eigenlijk hebben we dat met alle vernoemingen gedaan..... Bij een meisje Christianne (oma Christine) Willemijn (oma Wil, eigenlijk Wilhelmina) Bij een jongen dus Cornel (opa Cornelis) Janniek, Jannick (Opa Jan)
Onze dochter is vernoemd naar mijn overleden opa: Catrinus, wij hebben er Catharina van gemaakt, voluit heet ze S.a.m Catharina.
Als ons meisje toch een jongetje blijkt te zijn wordt zijn tweede naam de naam van mijn (vorig jaar) overleden vader: Ruud. Maar nu het een meisje is gaan we haar vernoemen naar de oma van mijn man (die overigens nog leeft maar veel voor hem heeft betekent): Serife. Ook als tweede naam