Onze oudste wordt komend voorjaar 7. Hij speelt soms wel met jongens, maar vaker met meisjes. Nu was hij vandaag weer de hele tijd met een vriendinnetje aan het spelen en ze hebben dus make up opgedaan. Hij vond het geweldig en wil graag dat ik hem morgen ook make up opdoe. En nagellak. Hij wil het zelfs voor zijn verjaardag vragen. Ik heb gewoon gezegd dat als hij dat wil dat hij het mag. Voor mijn man echter is het wel een dingetje, maar omdat hij weet dat ik daar heel open en neutraal in sta, houdt hij z'n mond. Is dit nu een fase en zijn er meer jongens die dit doen? Of kan er meer spelen? Qua gedrag is het altijd al net een meid geweest vind ik, maar goed, zoveel kinderen, zoveel karakters natuurlijk. Hij is de laatste weken ook erg fan van mijn sieraden, draagt soms mijn armbanden en laatst zei hij dat hij ook wel oorbellen wou. Herkenbaar voor iemand?
Of het een fase is of niet maakt niet uit. Elke ouder kan grenzen tegenkomen bij zichzelf en daar loopt je man dus nu tegen aan. Kijk samen naar jullie zoon en kijk of hij gelukkig is. Vind hij het gewoon leuk ? Gewoon laten gaan. Of het overwaait zal de tijd uit maken. Hebben jullie het gevoel dat hij niet lekker is zijn vel zit? Dan ga vooral het gesprek aan.vraag of hij vooral make-up ect gewoon leuk vind. En kijk wat er boven komt. Veel kinderen kunnen op die leeftijd al heel goed aan geven wat er dwars zit. Ook als het zo zou zijn dat hij zich eigenlijk een meisje voelt. En als dat zo is kunnen jullie met hem daar in verder begeleiden.dat zal niet altijd makelijk zijn. Verder is communicatie tussen jou en je man belangrijk. Geef elkaar de ruimte voor elkaars gevoelens en gedachten. Jullie hoeven niet altijd op 1 lijn te zitten. Maar samen uit komen hoe jullie de situatie willen begeleiden is wel fijner voor iedereen.
Ik snap wat jij bedoelt, maar vind dit best wel lastig. Een beetje drastisch ook.. Ik heb namelijk een dochter die zich echt wel een meisje voelt, en ook wel prima in haar vel zit. Maar ze heeft een hekel aan make up en sieraden. Al heel haar leven. Je krijgt onder geen beding haar een armband (zelfs niet zo'n leren bandje) of nagellak aangesmeerd. Niemand heeft een seconde aan gedacht dat ze zich geen meisje zou voelen. Waarom denken we bij een jongen van 7 die er om vraagt dat (vrij meteen) wel?
Ik ga er niet meteen van uit. Is het een fase? Geen idee. Kan ik vanaf hier zien dat hij happy is? Nee (wel met de make-up duidelijk).verder lees ik dat paps met make-up ect een persoonlijke grens heeft gevonden en soms is het dan fijn om samen daar over te hebben en ook over de mogelijkheid dat hij zichzelf eigenlijk als meisje kan zien. En daar kan je om heen blijven draaien maar dat lost niks op. Dus is hij happy nu? Gewoon laten. Is er twijfel? Dan kan een gesprekje nooit kwaad. Die voeren we ook hier wel eens ook al zijn de meisjes nu nog vrij jong. En ja ook bij meisjes denk ik daar wel eens over na maar zolang ze happy zijn, zijn ze happy. En zolang ze zich altijd maar zichzelf durven te zijn ben ik tevreden.
Zou me er niet al te druk om maken. Als hij speelt mag hij met een vriendinnetje make-up op doen, maar niet naar school. Dat mag mijn 8 jarige dochter (en velen met haar) ook niet. Verder gewoon lekker zijn gang laten gaan, zolang er verder geen zaken zijn om je zorgen over te maken. Zoon van een kennis speelde altijd met meisjes, liep in jurken en op hakken.... Iedereen was er van overtuigd dat hij op jongens viel. Zijn ouders gingen er altijd heel relaxed mee om. Nu is hij 14 en zou je niet zeggen dat hij dat zelfde jongetje is
Dit vind ik ook, bedankt voor het typen . Met 7 jaar mag onze dochter ook echt nog niet met make up naar school, dus een eventuele zoon ook niet. Thuis is prima. Nagellak vind ik wel prima, is steeds meer geaccepteerd en zeker in 'stoere' kleuren misschien wel? Hoewel roze glitters voor mij ook prima zouden zijn. Als hij het echt naar school wilt (nagellak dus) zou ik hem er wel op wijzen dat jullie het prima vinden, maar dat sommige andere kinderen dat wellicht moeilijk/raar vinden.
Prinsessenjurken aan, hakjes dragen, armbanden en kettingen. Ik vind alles prima. Make up en nagellak, nee. Maar dat mag mijn dochter ook gewoon niet. Ik hou er gewoon echt niet van bij kinderen. Niet bij meisjes en niet bij jongens. Schmincken vind ik prima. Maar oogschaduw, rouge, mascara, lippenstift... als ze een jaar of 12/13/ zijn.
Dit is ook hoe ik er mee om ga. Of het nu een meisje of een jongen is, hier geen make up op die leeftijd.
Bedankt voor de reacties. Ik heb me nooit zo bezig gehouden met make-up, behalve voor mezelf, maar niet dat 1 van mijn zoons het zou willen. Ik heb een goed gesprek gehad met hem en aangegeven dat hij voor make-up nu nog te jong is. Wel hebben we afgesproken dat hij 1 keer make-up op mag van mij Dus dat hebben we net samen gedaan en hij vindt het prachtig. Misschien is het een fase, misschien niet. Het maakt mij niet zo veel uit. We zien wel hoe het loopt.
vorig jaar vond ik mijn zoontje met n lipstick van me in de badkamer, en hij schrok zo enorm dat hij het kapot dicht maakte. hij vertelde toen dat hij t zo leuk vond en het waarschijnlijk niet zou mogen etc. ik zei dat hij nooit aan mijn spullen moest komen, zonder toestemming, want is ook zo duur zo een lipstick. en ik gaf hem daarna een 'bijna op' lipstick van me. hij hft t een paar keer gebruikt, maar nu ligt het gewoon in zijn la. ik heb daar dus geen grote zaak van gemaakt. (wel van dat hij zomaar mijn spullen gebruikte)
hij smeert het natuurlijk helemaal fout ook rond de lippen enzo. hij was 7 dus. dat is nog niet make ip hoor. ik heb hem ook niet op gemaakt.
Dit. Mijn zoontje van 5 loopt ook wel eens in de prinsessenjurk van zijn zus en op hakken. En af en toe maakt zijn zus hem op. Maar dat is gewoon thuis, naar school mogen ze geen van beiden make up op of op hakken.
Ik zie prinsessenjurkjes en make up ook meer als verkleden. Dus in die zin is alles prima. Thuis dus. Je laat je kind ook niet in een piratenpakje naar school gaan toch? Maar als er voor je man een grens wordt overschreden, dan zou ik daar wel over b
Ik zie er geen probleem in. Nagellak zou van mijn altijd mogen. Ook naar school. Make UP zou ik thuis prima vinden thuis maar niet op staat of school. Zowel voor jongens als meisjes niet. Make UP is leuk als je jaar of 12 bent of op de middelbare school en tot die tijd mogen ze thuis uitproberen. Zie het op deze leeftijd meer als sminken haha. Zie hier ook niks raars in. Mijn dochter wilde nooit jurkjes aan, met carnaval altijd superheld worden of stoer en eng. Doet aan oa klimsport. Toch nu ze ouder wordt ineens jurkjes, rokjes, mooie jaren en echt dametje ( nu 10) heb gewoon los gelaten Zoontje wilde tot 3/4 jaar prinses worden en jurkjes aan. Met zijn verjaardag vroeg hij poppen en buggy s en kreeg dit ook van ons. Rond 5 jaar veranderde dat totaal. Alleen nog jongens dingen, geen roze en make UP of nagellak nee echt niet. ( nu 8) Toch heeft hij nog vrouwelijke trekjes. Hij maakt graag zus en mijn op, doet onze haren regelmatig, is kritisch op kleding van hem zelf en ander en zegt dus regelmatig, ohh mam doe wat anders aan of wow mam mooi hoor., . Onze kleine stylist. Maakt okk sieraden voor mijn van oa loom maar ook andere materiaal en draagt dat zelf ook. Nu heeft hij ook wel homo trekjes en zal me verbazen als hij met meisje thuis komt en dat is prima. Hij speelt trouwens niet met meisjes ( behalve zus en nichtje) en heeft een beste vriendin. vind ze stom of eng ofzo haha . Dit terwijl alle meisjes dol op hem zijn en regelmatig vragen of hij komt spelen. Hij heeft alleen jongens verder als vriendjes. Je veranderd je kind echt niet door meisjes kleding en make UP toe te laten. Ze worden er geen homo of transgender van. Je laat ze vrij in hun eigen ontwikkeling.
Ik zou het wel toelaten, maar snap dat je het lastig vindt. Het kan toch tot vervelende reacties van anderen leiden, die hij op zijn leeftijd hoogstwaarschijnlijk wel enigzins mee zal krijgen. Je wilt je kind op deze leeftijd toch zoveel mogelijk behoeden voor al te negatieve feedback. Zoals sommige anderen hier ook zeggen zou ik hem thuis laten doen wat hij wil. Buitenshuis zou ik het af laten hangen van mn omgeving. Woon je in een liberale wijk in een grote stad,dan zou ik buitenshuis over makkelijker doen dan wanneer je in een klein gereformeerd dorp zou wonen. Wij hebben een beetje een zelfde situatie met mn dochter van 3,5, die al vanaf dat ze een mening kon hebben zichzelf een jongetje vindt en alleen maar jongensspullen wil dragen en hebben. Ze is weliswaar een stuk jonger dan jouw zoon, maar door haar stelligheid maak ik me wel eens zorgen. Gelukkig is ze nog te jong om iets van feedback te kunne ontvangen uit mn omgeving, maar ik vraag me regelmatig af in hoeverre dit een ding gaat blijven.
Ik zou t niet voor de verjaardag geven, vooral omdat mijn man dat ook echt moeilijk zou vinden. Aan de andere kant is mijn zoontje van 4 weleens trots met nagellak thuis gekomen omdat hij en zijn vriendje de nagellak van t zusje hadden opgekregen. Hardstikke leuk toch. Ik zou idd niet met make up de deur uit laten gaan. En mijn zoontje vind t trouwens ook leuk om mee te doen met armbandjes maken en heeft laatst een keer een roze eenhoorn uitgekozen. Daarnaast heeft hij een enorme voorliefde voor dino's en auto's. Persoonlijk zou ik t allemaal niet te groot maken. Wat hij thuis wil doen is prima en voor buiten de deur zou ik toch wat grenzen geven.