Wellicht kunnen jullie advies geven over wat te doen. Mijn zoon van bijna 8 volgt speciaal onderwijs i.v.m. ass. Hij ging eigenlijk met plezier naar school, heeft ook een vriendje in de klas en daar zat hij tot aan de kerstvakantie naast. Dit ging heel goed. Beide hebben een rustig karakter en doordat mijn zoontje goed in zijn vel zat in deze samenstelling pakt ie de lesstof goed op. Het is een klas met 12 kinderen. 10 jongens en 2 meisjes. Grotendeels druk en het is daarom ook voor de juffen zoeken naar de juiste samenstelling. Wie zet je waar etcetc...Om zo het evenwicht in de groep te bewaren. Het was ook een combigroep van kinderen tussen de 6 en 10 jaar. Na de kerstvakantie zijn de 4 oudste van 9 en 10 naar een nieuwe groep gegaan. Hier zijn alle kinderen op voorbereid. Waar ze niet op voorbereid zijn, was de verandering van tafels. Mijn zoon en zijn vriendje zijn uit elkaar gehaald en mijn zoon zit nu tussen twee behoorlijk drukke kinderen. Zijn vriendje zit vooraan in de klas. En het is dus nu ook drama sinds maandagochtend. Mijn zoon wil niet meer naar school, hij heeft het er thuis constant over en is behoorlijk verdrietig. Dikke tranen bij het wegbrengen naar school. Vanochtend zat ik er zelf overstuur van in de auto op weg naar huis. Ik weet ook echt niet wat ik er mee moet doen. Aan de ene kant begrijp ik de juffen en de reden van de verandering, aan de andere kant vind ik het voor mijn zoon zo erg. Hij had eindelijk zijn plekje gevonden op deze school en nu lijkt het weer alsof we terug naar af gaan. Vanochtend heb ik het ook weer aangekaart. Dat ik het zeker niet handig vond dat dit zonder aankondiging is gebeurd en dat ik hoop dat ze toch zoeken naar een oplossing. Wat zouden jullie doen als het jullie kind betreft? 1 juf zegt: hij moet er toch aan wennen. En dat horen we al jaren lang...dat hij moet wennen aan de situaties om hem heen, maar dit vraagt wel heel veel aanpassingsvermogen en laat dat nou net heel moeilijk voor hem zijn. Als hij die problematiek niet had, had hij ook gewoon naar regulier onderwijs gekund. En ondertussen zit ik met een verdrietig en overstuur kind...
Mijn zoon gaat met de taxi naar school en dus zie ik zijn juf niet dagelijks. In zulke gevallen (hier wisselen ze na elke vakantie van plek) zou ik dus meteen in de mail klimmen en uitleggen welk effect dit heeft op jouw zoon en dan vooral hoe hij er thuis op reageert. Van mijn zoon weet ik dat hij zich op school hierin niet uit en hij dus op school het beeld geeft dat hij het niet leuk vind en dit er thuis wel uit komt. Wel zie ik bij mijn zoon (groep 8) nu de tendens ontstaan dat hij, wanneer hem iets niet aanstaat, hij meteen wil dat het veranderd wordt. Dus nu geven we bij hem aan dat het de bedoeling is dat hij het eerst 1 week uit probeert en we dan gaan kijken hoe erg het eigenlijk is. Vaak blijkt het na een week toch wel mee te vallen. Zoals ik het lees hangt het gevoel van veilig zijn in de klas , samen met het , naast je vriendje zitten. Kan me voorstellen dat juf denkt dit te kunnen doorbreken door hen niet naast elkaar te zetten, maar het is ook duidelijk dat deze stap te groot is voor je zoon. Je zou een soort van kaart met hem maken, teken je in het midden de indeling van de klas nu en kun je in rondjes erom heen zetten hoe hij dit ervaart, wat hij voelt etc. Dan kan hij ook tekenen hoe hij de klas zou indelen en dan ook kijken of de nare gevoelens b.v minder zouden worden wanneer hij b.v voor of achter zijn vriendje zou zitten. Bij mijn zoon in de klas zit ook iemand die niet met de verandering van zitplaatsen meedoet omdat dit voor hem gewoonweg niet werkt. Maar in zijn klas staan de tafels ook niet echt direct naast elkaar maar zit er altijd ruimte tussen, tot nu toe blijkt dat pas tegen het einde van het jaar de meeste kinderen klaar zijn om echt naast elkaar ( dus tafels aan elkaar) te zitten zonder gek te worden van elkaars prikkels
Misschien hebben ze niet door hoe ongelukkig hij is. Ik zou vragen of hij naast een rustiger kind kan.
Ik snap dat ze soms wisselen, maar ik snap niet dat ze je zoon hier niet op hebben voorbereid, vooral met ass. Op de vorige school werd mijn rustige dochter juist steeds naast druktemakers gezet, leek de juf wel handig om het zo in balans te houden. Eh ja, maar mijn dochter werd zelf gek van zulke drukke kinderen. Op deze school is het wat beter verdeeld en deels van het jaar mag je zelf kiezen naast wie je wilt zitten.
Dat denk ik ook. Onze dochter is hooggevoelig ( met nog wel wat dingen) en laat direct merken hoe ze zich voelt. Dus wordt er iets gedaan wat niet goed voelt voor haar zullen ze dat weten en gebeurt het ook niet. Dan kan de wereld op de kop gaan staan...maar zij blijft bij haar standpunt. Onze dochter ging dus begin van de schooldag ook niet wisselen van plaats. Wel is er iemand anders naast haar komen zitten. Maar zij weigerde. Ze zit links in de klas en dat blijft zo. Juf laat haar gaan. Dat heeft ze nodig. ( bij het raam...geeft haar veiligheid) En eerlijk... ts.....ik snap jou zoon helemaal. Hij vond dit prettig...en zonder overleg is er iets onprettig gebeurd. En nu moet hij daar zomaar aan mee doen. Voor een kind dat geen ASS heeft is dat wel te doen...maar ben je veel gevoeliger dan is dat een hele opgave. Ik vind het vreemd dat een school dat voor speciaal onderwijs is hier niet iets mee doet.
Natuurlijk zijn er dingen waar hij aan moet wennen, maar ik vraag me af of dit iets is waar hij aan zou kunnen wennen. Je schrijft dat hij tussen 2 drukke kinderen in zit en juist kinderen net ass hebben problemen in de informatieverwerking en kunnen dus van teveel prikkels overprikkeld raken. Ik zou rustig met de leerkracht gaan bespreken hoe de situatie nu is en hoe die verbeterd kan worden voor je zoon. Wat hierboven geschreven staat vind ik trouwens ook wel een goede tip: om als regel te stellen alles altijd eerst een week uit te proberen.
Bedankt voor jullie reacties. Ik heb idd met hem al besproken dat we het wel een kans gaan geven en een bepaalde datum besproken. Zijn grootste moeite is dat hij vanuit paniek en verdriet gelijk overstuur wordt en dan ook niet rustig kan communiceren. Daarom was het fijn geweest als er enige vorm van voorbereiding was geweest. Vervolgens zegt school: hij moet hier aan wennen en de manier waarop hij dit communiceert met ons is niet de juiste. Daarnaast zijn er nog 11 andere kinderen en als ze mijn zoon 'zijn zin' geven, moeten ze dat bij de andere kinderen ook. Dit hoorde ik dus gisterenmiddag toen ik hem ophaalde. Ik wil dit ook niet verder bespreken op t schoolplein met mijn zoon naast me, maar ik ga er zeker nog een gesprek over aan. Mijn kind moet ook met plezier naar school kunnen en zich veilig voelen. Iig is er gisteren al 1 jongetje naast hem weggehaald. Dus er wordt wel iets meegedaan. Bedankt voor jullie tips!
Ik heb de juf vanochtend nog even gesproken en wat ze me nog niet hadden gezegd is dat hij gisteren mocht kiezen welk kindje hij dan wel naast zich wou hebben. En daar hebben ze dus idd iets meegedaan. Vanochtend geen tranen meer bij het wegbrengen. Misschien dit topic iets te snel geopend. Het lijkt nu toch goed te gaan. Maar gisteren wist ik t ook ff niet goed wat ik er mee aan moest. Hij was echt zo verdrietig en ja, dat raakt mij ook.
Ik heb iets soortgelijks gehad, je moet er toch iets mee als ouder. En voor de juf is het ook prettiger zo hoor.
Zit hij op regulier onderwijs of speciaal onderwijs. Mijn zoon communiceert ook niet altijd even juist en dat is ook heel moeilijk vooral omdat hij soms heel aanvallend uit de hoek kan komen (verbaal) wanneer hij het allemaal even niet meer weet. Maar dan nog zou je van een leerkracht (voor al op een so) mogen verwachten dat ze dit erkennen en hem leren wat dan wel de juiste manier is. Doen ze bij mijn zoon ook (wij ook) ik snap wat je wil zeggen maar de volgende keer kun je het beter zo zeggen (en dan de letterlijke zin die je wilt horen erbij) Dat ze niet iedereen hun zin kunnen geven snapt iedereen ook wel, maar niet vooral communiceren over het veranderen van zitplaats was in dit geval wel handiger geweest. Hier maakt juf ook wel eens combi's die niet blijken te werken en wordt er ook na een paar dagen toch nog weer even geschoven. De laatste weken voor de grote vakantie mogen de kinderen zelf de klas "samenstellen". En dit gaat elk jaar in elke klas weer zo, dus is het voorspelbaar . Een kind die duidelijk aangeeft niet meer met een fijn gevoel naar school te gaan sinds hij naast iemand anders zit vind ik totaal iets anders dan iemand zijn zin geven.
Herken het gevoel uit duizenden en daardoor post ik ook wel eens iets te snel iets, maar dan zit het hoog, je bent er zelf verdrietig over en wil je het eigenlijk alleen maar oplossen voor je kind (en hebt niet altijd de mogelijkheid het op te lossen)
Nee dat is t..kan niet alles oplossen, maar iig wel proberen hem te ondersteunen. Maar hij roept dan dingen als; waarom begrijpt niemand mij nou...ja dat is wel ff slikken als je dat hoort. Zijn soms hele intense uitspraken die je van hem hoort. En dat op een jonge leeftijd al...
Ik leef mee. Dat soort dingen zegt dl ook wel eens (althans voor ze door had dat men haar dan vreemd aankeek). Ze is vandaag bij de stoelenwissel weer naast 1 vd kinderen gezet waar ze de vorige ronde zo ongelukkig van werd. Ik snap dat niet zo, maargoed, we gaan het zien.