Na een ruim jaar, dertien rondes, hebben we eindelijk geluk. Twee mooie streepjes, en een clear blue die overduidelijker 'zwanger' aangeeft. Na een week dolblij te zijn, begon het vervelende. In eerste instantie wat bruinverlies, dit baarde me toch zorgen. Ik weet dat dit oud bloed is, maar toch.. De dag erna heb ik na het plassen een rode veeg, helder bloed. Ik schrik me kapot, maar het blijft bij die ene veeg. Diezelfde middag begint het bloeden, niet veel maar constant rood verlies. De verloskundige gebeld, en we mochten komen. Gekeken via de echo, en de baarmoeder zag er goed uit. Tot nu toe niets aan de hand! Opgelucht gaan we naar huis. Drie dagen later zouden we nog terugkomen om het te bespreken. Weer met een echo gekeken, en het ziet er goed uit! Wel bloed prikken na het weekend, om de hcg waarde te bepalen. Ook dit was helemaal goed! Een week later begint ik weer te vloeien, en veel meer dan de week ervoor. Na drie dagen heb ik weer de verloskundige gebeld, of de 'eerste' toch niet wat eerder kon. Ja, meteen diezelfde avond kunnen we terecht. Echo gemaakt, en er is niets te zien. Water gedronken om de blaas wat voller te krijgen, en weer gekeken, niets te zien. Slecht nieuws, de zwangerschap is al voorbij. Het vruchtje is m'n lichaam al uit. Omdat ik nog bloedverlies had, en vorige week dus nog een hoge hcg waarde had terwijl er geen zwangerschap is, moest ik gister met spoed naar de gynaecoloog. De kans was groot dat het om een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gaat. Om tien uur kon ik me gelukkig melden. Er is een inwendige echo gemaakt, wederom een lege baarmoeder. Eierstokken waren erg gevoelig, en er zit vocht met waarschijnlijk bloed boven m'n baarmoeder/blaas. Dit is door m'n eierstokken naar boven gegaan... Weer hcg geprikt met spoed, om te kijken hoe het daarmee stond. Ik ben naar huis gestuurd met de mededeling nuchter te blijven, want als het hcg te hoog was moest er met spoed geopereerd worden. Thuis maar vast doodsbang m'n tas ingepakt, en gehoopt dat er niets meer in m'n lichaam zat. Om twee uur ging de telefoon, m'n hcg waarde is nog maar 300. Het vruchtje zit gelukkig niet meer in m'n lichaam... Een gewone miskraam is een feit. Precies drie weken hebben we blij mogen zijn, na zeven weken ben ik niet meer zwanger... __________________
Meid wat vreselijk . Ik was zo blij voor jullie. Hopelijk is het snel weer raak en blijft het kindje dan goed zitten. Sterkte en een knuffel.
bah, dat ik jou hier nu ook moet treffen, vorige week wenste je mij sterkte, nu moet ik dat helaas ook bij jou doen. dikke digitale knuffel van mij!
Sterkte Smnee, ik snap wat je meemaakt. De grote vreugde na 13 rondes. En dan dat gevoel van onmacht, het niet willen aanvaarden dat het over is... Neem je tijd meid, praat erover, huil, wat je ook wil... Er komt een dag dat je het een plaatsje kan geven, dat het dragelijker wordt... maar vergeten doe je nooit...
Ach, wat vervelend zeg... neem goed de tijd om het te verwerken, het is een heftige gebeurtenis... sterkte!
Smnee meisje ik wil je ook hier nog even heel veel sterkte wensen. Ik heb hetzelfde meegemaakt alleen bleek bij mij ook een vruchtje in mijn eileider te zitten. Ik weet hoe het voelt om al die tijd in onzekerheid te zitten en proberen hoop te houden. Neem tijd om dit te verwerken en denk aan jezelf. Liefs
Wat heftig zeg, ik zag je onderschrift, en nu dit topic. Ik wil je heel veel sterkte wensen voor nu en komende tijd.