Hoi dames Om even kort samen te vatten 17 februari gestopt met primolut (5/1 begonnen), 15 maart tot 19 a 20 maart ongesteld geweest en 27 maart een knaller van een ovulatietest. 26 tot 28 maart seks gehad. Vandaag zou ik dan 7 dagen dpo moeten zijn. Ik voel me raar en anders, kan ook zijn omdat ik er zo onwijs mee bezig ben, en ik heb onwijze faalangst dus deze stap is voor mij onwijs mooi maar ook angst aanjagend Ik heb sinds gister veel steken in mijn borsten en/of tepels, niet constant, ik ben een emotioneel wrak heb zaterdag bevallen met bobbi liggen kijken en keihard liggen janken en het stopte dus niet, mijn stuit doet de hele dag pijn maar dat is al een paar dagen en ik had dus net een mini beetje roze verlies na het plassen en voelde een steek met “uitplassen” Kent iemand het gevoel van falen, angst hebben terwijl ze nog zo onwijs kort bezig zijn! Kan het met weinig mensen bespreken omdat iedereen zegt; jij word echt wel snel zwanger, pff je bent nog zo jong, niet druk maken en lekker los laten Ik zit er gewoon even doorheen ofzo geen idee waarom, maar net na dat rozeverlies moest ik bijna huilen van vreugde want ik dacht meteen het kan een teken zijn Moet het ook even van me afschrijven
Het is heel normaal om het super spannend te vinden en héél graag nu a la minute zwanger willen zijn. Ik zou je toch wel als advies geven: probeer het wat los te laten. Het is heel normaal om meerdere cyclussen nodig te hebben om zwanger te worden en op deze manier zullen dat hele lange, vervelende maanden voor je kunnen worden, als je er nu al zo doorheen zit. Meer dan geduld hebben kan je op dit moment ook niet doen. Zo te horen zit het wat betreft je timing van seks wel goed, heel veel meer invloed heb je niet op het hele proces. Wat betreft het roze bloedverlies: dat kan echt 1001 verschillende dingen betekenen. Een foto voegt wat dat betreft weinig toe, niemand kan je aan de hand daarvan een antwoord geven
Het onzekere gevoel is hartstikke herkenbaar! Ik ben vanaf 31 dec 2020 gestopt met de pil en ging er hartstikke naïef in. Dacht dat mijn cyclus wel gelijk op gang was en hopelijk snel zwanger. En wat bleek mijn cyclus was mega lang en ik zit nu te wachten op de 2e ongesteldheid (of positieve test). Ik vind het super lastig dat niks zeker is en ben van nature best ongeduldig, maar ik probeer het te zien als een les om mijn geduld goed op de proef te stellen. Het komt wanneer het komt en dan zal de tijd goed zijn.
Ja ik ga juist overal heel negatief in, maar dat is helaas met alles dus kan ik ook niet uit mijn hoofd zettenmaar heb nog wel hoop hoor, en aan de andere kant als ik over een week ongesteld wordt mag ik ook in mijn handen klappen dat ik dan een cyclus van 28 dagen heb gehad! Ik duim voor je!
Ik hoop voor je dat je inderdaad een ‘gewone’ cyclus mag hebben. En over die gekke kwaaltjes, heb ik ook gehad! Ik had krampjes, ben misselijke geweest en had voor het eerst in m’n leven gevoelige tepels. Bij mij was het allemaal niks, maar dat wil niet zeggen dat het bij jou ook niks is. Geduld, geduld
Ik snap de onzekerheid, maar ik zou je toch adviseren het proberen los te laten. 80% van de stellen is zwanger in een jaar. Maar 30% is binnen 3 maanden zwanger. Dus houd in je achterhoofd dat het zomaar kan zijn dat je nog een tijd bezig bent. Als er nu al zo veel druk voor je op staat is het moeilijk om het leuk te blijven houden met je partner. Ik zou je dan ook echt adviseren om te kijken of bijvoorbeeld de praktijkondetsteuner van je huisarts je kan begeleiden of kan helpen met deze gevoelens. Symptomen zeggen niet zo veel. Het overgrote deel (ruim 85 procent) van de vrouwen heeft pas op of na 9dpo de innesteling, symptomen voor die tijd zeggen dus heel weinig. Ik zou je dan ook aanraden om pas vanaf 10 dagen na je ovulatie (12 dagen na een positieve test) hier op te gaan letten.
Voor mij is het heel herkenbaar. Ook net mijn eerste ronde gehad, ongesteld na ongeveer 4 weken. Enerzijds was ik heel blij, lichaam netjes op gang gekomen. Anderzijds was ik ook kei-teleurgesteld. Ik mag er van mezelf echt niet teveel mee bezig zijn. Ik heb wel ovulatietesten, maar weet nog niet of ik die ga gebruiken aangezien ik er wat van uit ga dat ik mijn eisprong nu wel een beetje kan voorspellen. Ik moet het echt van mezelf wat loslaten. Op deze site alles meelezen helpt natuurlijk ook niet, dus ik probeer dat ook niet alle dagen te doen. We kunnen alleen maar lichtjes hopen, want teveel hopen geeft ons stress en kan er volgens mij wel een invloed op hebben...
Ik ging er bijna 2 jaar geleden ook vanuit dat het wel snel zou gaan bij mij maar het tegendeel bewijst zich, ik ben nog steeds niet zwanger. In het begin was ik er ook veel mee bezig (helaas kan ik het niet meer loslaten dan dat ik al doe omdat we in een traject zitten) en na een paar maanden was ik al helemaal van slag dat het nooit zou lukken. Ik kan je vertellen dat het nu een hele lange zit is hoor... en iedereen om me heen wordt zwanger en dat vind ik ook heel moeilijk. Maar goed, probeer het dus een beetje los te laten (in jullie geval gaat dat makkelijker dan bij mij) en probeer dingen te doen zodat je je gedachten kan verzetten.
Enige tip, zoek afleiding. Vermijdt al die bevallingsprorgramma's etc als dat je je alleen maar spanning geeft. Voor je seksleven is t ook niet feestelijk als je de druk er al zo op zet
Oei, ik zou proberen het wat meer los te laten. Het is heel normaal dat je het spannend vindt en het liefst ben je direct in ronde 1 zwanger. Maar de realiteit ligt anders, probeer dat niet uit het oog te verliezen. Stel het duurt nog even en je bent nu al zo gefocust, dan worden dat nog hele lange maanden! Succes en hopelijk ben je snel zwanger.
Hoi @Michelletb97 Ik snap je gevoel wel! Mijn man en ik beginnen binnenkort aan onze eerste IUI donor behandeling. Op de natuurlijke manier kunnen wij geen kinderen krijgen samen. We krijgen straks voor het eerst een kans op een kindje en vind het megaspannend! Kan er in mijn hoofd erg druk mee bezig zijn. Wat bij mij helpt is het echt te relativeren: het blijft spannend en dit mag je ook vinden. Dat is en blijft het altijd, of je nou in ronde 1 of in ronde 12 zit. Maar houd er rekening mee dat het echt zeker een paar maanden kan duren. En dat geeft niet. Je hebt dan niet gefaald. Hoe moeilijk de teleurstellingen misschien ook kunnen zijn. Wellicht helpt het een uitlaatklep te vinden: misschien meeschrijven op dit forum, of juist door andere dingen te doen die niet met kinderen te maken hebben. Misschien helpt het ook om te kijken wat binnen je macht ligt waar je wel invloed op kan uitoefenen bij een kinderwens, denk bijvoorbeeld aan gezond leven, bewegen, leuke dingen doen en afleiding zoeken, etc. En verder: spannend blijft het. En dat mag! Hopelijk ben je snel zwanger.
Dankjewel! Het is ook gewoon beginners angst ofzo ! Al bij al ben ik ook heel blij als ik maandag ongesteld word omdat ik dan wat meer zeker ben van een hele mooie cyclus! Ik wens jou heel veel succes en duim voor je dat het gaat lukken
Ik herken de beginners angst, vooral als je cyclus nog niet ‘normaal’ is! Ik twijfel ook overal aan, mijn 2e cyclus is nu 37 dagen en nog niks gebeurt. Dus ik heb niet echt een idee, maar waar ik me aan vast hou is dat heel veel vrouwen met een onregelmatige cyclus gewoon zwanger worden en soms ook al snel! Konden we maar even vooruit kijken hè
Snap dat het spannend is maar ik was pas na een jaar zwanger. En natuurlijk elke maand als ik ongesteld moest worden andere gekke symptomen. Dingen zoals jij beschrijft maar ook steken en pijn in mijn ribben enz...., Als je kijkt naar de symptomen dat je zwanger kunt zijn en naar de symptomen van ongesteld worden dan zijn ze bijna precies hetzelfde... dat schiet dus ook niet erg op. Ik weet dat het moeilijk is om er relaxt in te staan maar laat jezelf niet zo gek maken. Anders ga je het nog heel moeilijk krijgen. Succes en hoop dat het snel raak mag zijn !