Hallo allemaal, Mijn zoontje van 1 jaar wil 'savonds niet meer slapen. Hij wil het niet en het lukt niet. Ons zo makkelijke ventje die overal sliep en makkelijk naar bed ging is sinds hij 11 maanden is een klein draakje. We hebben een naar bed gaan ritueel, altijd al gehad. Pyama aan, fles drinken, naar bed, boekje lezen en slapen. Ook is hij om 19:00 uur echt moe, gapen/ogen wrijven enz. Als hij dit om half 7 al heeft dan gaat hij om half 7 naar bed. Vanaf het moment dat hij zijn bed ziet begint hij vaak al te huilen. Soms stopt hij tijdens het boekje lezen met huilen maar zodra ik opsta gaat hij helemaal uit zijn dak. Er is 1 ding wat werkt en dat is in zijn kamertje blijven zitten totdat hij slaapt. Laten huilen werkt niet en wij zijn daar ook geen voorstander van. Ik zou graag advies willen en wat ik zou kunnen proberen. We willen savonds heel graag ons vrolijke ventje terug.
Is dat niet ook ongeveer de leeftijd dat ze last kunnen krijgen van verlatingsangst? Dat zou wel een hoop kunnen verklaren
Ik vond dit, hier staat de leeftijd van verlatingsangst in. Jullie zitten er midden in! Eenkennigheid, verlatingsangst of scheidingsangst bij baby's en peuters. Ik zou het erbij blijven tot hij slaapt dan blijven handhaven. Je gaat tijdens het huilen voorlezen lees ik? Wat doet hij als je hem eerst troost tot hij kalmeert en je dan gaat voorlezen?
Wij hebben ook heel lang slaapproblemen met onze oudste gehad. Ook precies wat jij beschrijft. Wat wij toen hebben gedaan is: Overdag met hem naar boven in zijn kamertje gaan om daar samen te spelen, zodat hij zijn slaapkamer ook als leuk ziet. Ik zette hem ook wel eens met speelgoed in zijn bed en ging dan kiekeboe spelletjes met hem achter de deur doen, om te laten zien dat mama altijd weer terug komt. 's Avonds bij het naar bed brengen dan liet ik zijn kamer deur op een kier staan en bleef ik nog even rommelen boven, een wasje opvouwen ofzo en liet ik hem regelmatig weten dat ik nog in de buurt was. Ik liep dan niet zijn kamer in maar bleef dan achter de deur staan. Ik weet niet of je wat aan mijn tips hebt, maar ons heeft het in geval geholpen. Sterkte ermee!
Heel herkenbaar! Jongste zit er ook middenin.. thuis kan ze wel zelf in slapen maar we zijn in een huisje geweest en toen was bet drama en ben ik op bed gaan liggen naast haar tot ze sliep. Ze raakte anders compleet overstuur. Vanavond in eigen bedje thuis even kort gehuild, nadat ik een kus had gegeven en over haar bolletje gestreeld had was het goed.
Oh ja inderdaad zorg ik dat ze onze stemmen blijft horen en meestal is er genoeg herrie als grote zus naar bed gaat. ....
Helaas maakt het voor onze man niet uit als hij ons hoort op de gang zodra we uit beeld zijn is het huilen of hij ons nou hoort of niet. Boekje voorlezen doen we pas als hij ontspannen in zijn bedje zit of ligt dus niet als hij in tranen is. En het vreemde is dat hetoverdag wel goed gaat dan huilt hij soms 5 minuten en gaat dan slapen. Bedankt voor jullie reacties!