als het morgen niet weg is, bellen! liever een keer te veel dan te weinig.. vind dat de vk er erg makkelijk over doet, ik heb dus mooi wel pre-eclampsie gehad en mijn redding is geweest dat ze er net op tijd bij waren, waarschijnlijk hadden ze haar een dag later moeten halen (32 wk). sterretjes zien, pijn boven in buik, hoofdpijn, minder plassen, minder leven voelen stonden bij mij op het alarm lijstje.. ik wil je echt niet bang maken of zo, maar ik dank god op mijn blote knietjes dat het zo is afgelopen.. waarschijnlijk heeft een drukke werkdag mijn bloeddruk over het randje getild.
@moederk: ik zou ook gewoon even bellen, al was het alleen al om even te overleggen. Of een geruster gevoel te krijgen. Vaak zijn de thuismeters niet zo precies als bij de vk, maar komen toch we redelijk in de buurt. Tenminste die van mij wel.
een meting zegt niets.. ik had bij de eerste een bloeddruk van 110/160 en geen PE en bij de tweede een bloeddruk van 95/140..ze twijfelde nog of ik gewoon naar huis kon en hebben voor de zekerheid toen toch mijn urine getest en bleek er zoveel eiwitten in te zitten dat ik binnen no-time op een donkere kamer lag met een zooi medicatie een infuus en longrijping.. mijn nieren en lever waren al aan het falen. en de enige klachten die ik achteraf heb gehad waren sterretjes zien en minder plassen..
Ik kreeg na 20 weken zwangerschap steeds vaker last van duizelingen en sterretjes zien. Bleek een lage bloeddruk te hebben. Gaandeweg werd het erger en bleek ook mijn ijzer te laag te zijn. Zo nu en dan een dropje en dagelijks een ijzertabletje hebben de klachten zo goed als weg genomen. Vanaf het moment dat mijn buik begon te groeien kreeg ik last van een doof gevoel net onder mijn borsten. Een zogenaamde band. Dit bleek een zenuwbeknelling o.i.d. te zijn. Mijn fysio heeft me 2 keer gekraakt en weg was het dove gevoel. Goede ondersteuning tijdens het slapen (buikband, kussen) en de juiste houding hebben er voor gezorgd dat de klachten bij mij niet terug zijn gekomen. Vocht vasthouden, tintelingen en pijn aan de handen. Het blijkt dat ik carpaal-tunnelsyndroom heb. Hoofdpijn, benauwdheid, misselijkheid, ik heb het allemaal (gehad). Bij mij bleken het allemaal op zichzelf staande (zwangerschapsgerelateerde) klachten te zijn en dus geen Hellp. Hopelijk stelt het degenen die zich erg veel zorgen maken een beetje gerust te weten dat, ook alle wijzen alle klachten erop, het niet altijd zo hoeft te zijn. Maar vertrouw je het niet dan moet je natuurlijk altijd even bellen. Beter een keer te veel dan te weinig
hier ook een ervaring met zwangerschapsvergiftiging. Was 37 weken, routine controle. Hoge bloeddruk en eiwitten in de urine. Toch naar huis gestuurd maar als ik klachten kreeg moest ik onmiddelijk bellen en niet nog een paar uur wachten. Nou dan zit je dus lekker thuis.... Ik ben uiteindelijk toch om 23.00 naar het ziekenhuis gegaan en daar direct opgenomen, de volgende dag met spoed ingeleid. Dus ik zeg bellen en aandringen op een juiste diagnose!
De vk vroeg vooral: hou je opeens meer vocht vast? Heb je hoofdpijn, ben je misselijk en heb je dat band-gevoel. Ik geef mijn ongerustheid altijd een cijfer; ligt die boven de 8 en bezorgd de ongerustheid op zich me al stress dan bel ik altijd met de vk. Dit was overigens de 2e x in 30wk maar Dat ter zijde. Verder denk ik dat je goed moet luisteren naar je gevoel en intuïtie.
Juist! En bij twijfel, niet laten afwimpelen. Ik heb zo'n beetje geen klachten gehad, behalve een wat hoge onderdruk en toch echt een beginnende zwangerschapsvergiftiging gehad de vorige keer).
Gisteravond is de vk nog gekomen en heeft me voor de zekerheid doorgestuurd naar het ziekenhuis. Gelukkig bleken alle uitslagen goed te zijn. Bloeddruk wel verhoogd maar niet alarmerend. Moet morgen wel even terug komen om nog een keer te checken.